yòu cì yùn zhōng qiū cháng jù
又次韵中秋长句 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 李纲 (lǐ gāng)

凉风吹空明月高,清光万里见秋毫。
银云栉栉方解駮,河汉掩映如波涛。
须臾扫尽无多子,天影悠悠碧於水。
冰轮正午久停鞭,羣动寂然声不起。
谛观此月真跳丸,山河倒影犹蛇蟠。
桂华耿耿巳澄洁,秋气凛凛增清寒。
前年望月都城汴,只恐中霄风雨变。
一杯相属有情亲,侧耳歌楼闻鼓板。
今年望月沙阳山,照我心如铁石坚。
美人千里共明月,遥想闺中只独看。
空庭步月更幽好,白露漙漙湿烟草。
开编况对古圣贤,发愤忘忧不知老。
男儿本自甘贱贫,富贵名传能几人。
题诗对月到日出,锦嚢何似庞眉客。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

liáng fēng chuī kōng míng yuè gāo , qīng guāng wàn lǐ jiàn qiū háo 。
yín yún zhì zhì fāng jiě bó , hé hàn yǎn yìng rú bō tāo 。
xū yú sǎo jìn wú duō zǐ , tiān yǐng yōu yōu bì wū shuǐ 。
bīng lún zhèng wǔ jiǔ tíng biān , qún dòng jì rán shēng bù qǐ 。
dì guān cǐ yuè zhēn tiào wán , shān hé dǎo yǐng yóu shé pán 。
guì huá gěng gěng sì chéng jié , qiū qì lǐn lǐn zēng qīng hán 。
qián nián wàng yuè dōu chéng biàn , zhī kǒng zhōng xiāo fēng yǔ biàn 。
yī bēi xiāng shǔ yǒu qíng qīn , cè ěr gē lóu wén gǔ bǎn 。
jīn nián wàng yuè shā yáng shān , zhào wǒ xīn rú tiě shí jiān 。
měi rén qiān lǐ gòng míng yuè , yáo xiǎng guī zhōng zhī dú kàn 。
kōng tíng bù yuè gèng yōu hǎo , bái lù tuán tuán shī yān cǎo 。
kāi biān kuàng duì gǔ shèng xián , fā fèn wàng yōu bù zhī lǎo 。
nán ér běn zì gān jiàn pín , fù guì míng chuán néng jǐ rén 。
tí shī duì yuè dào rì chū , jǐn náng hé sì páng méi kè 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
凉风吹拂,明月高悬,清辉照耀,秋毫皆可见。银云密布,方才解开疑惑,银河银河,宛如波涛掩映其中。不一会儿,天空清澈,无云遮挡,月影悠然,碧波中倒映着山河景色。
冰轮正午,长时间停留,群动寂然,声音不再起。观看这明月如同跳动的珍珠,山河的倒影就像蛇盘旋。桂花清冷洁白,秋气凛冽,寒意更浓。前年望月在都城汴城,只担心在中天之上,会有风雨变幻。
举杯共饮表达了深情厚谊,侧耳倾听歌楼上的鼓板声。今年望月在沙阳山,月光照耀着我的心,坚如铁石。美人千里之外共赏明月,遥想她闺中独自观赏。空庭步月更显幽好,白露洒满烟草。读经典,对照圣贤,发愤忘忧,不觉岁月流逝。
男儿自当甘贫贱,富贵声名能有几人?题诗对月,直到日出时分,美如绣袋的庞眉客又何比。
全文描绘了一个秋夜观赏明月的景象,以及作者在月下吟诗思考的情景。同时,通过对富贵与贫贱的思考,表达了对坚贞不屈、发愤图强精神的讴歌。

这首诗《又次韵中秋长句》是李纲创作的,它表达了对中秋月的赞美和对自身境遇的感慨。诗中包含了丰富的意象和情感,下面进行赏析:
赏析:
这首诗以中秋之夜的明月为背景,展现了诗人对清辉如银的秋月的赞美之情。首两句写月高空明,清光如秋毫,生动地描绘了明亮的秋夜景象。接着,诗人以银云、河汉等意象,形容了月亮的辉煌壮丽,让读者感受到了秋夜的宁静和壮美。
接下来的句子描述了诗人在月下的沉思和感慨。他说天影悠悠碧如水,暗示了他在思考自己的生命和境遇,而冰轮正午久停鞭、群动寂然则反映了他的内心独白,表达了一种孤独和思考的情感。
诗的后半部分,诗人表达了对美好事物的向往,尤其是对美人的思念。他提到了与美人的相聚与分离,以及对美人观赏月亮的情景,体现了诗人对爱情和思念的深切感受。
最后几句则反映了诗人的志向和态度。他以男儿之志,咏史言志,表现出对个人命运和人生价值观的思考。诗人发愤忘忧,表示不畏困境,坚守初心,不怕岁月流逝。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者李纲介绍:🔈

李纲(一○八三~一一四○),字伯纪,号梁谿居士,邵武(今属福建)人,自其祖始居无锡(今属江苏)。徽宗政和二年(一一一二)进士。积官至监察御史兼权殿中侍御史,因忤权贵,改比部员外郎,迁起居郎。宣和元年(一一一九),因言事谪监南剑州沙县税务。七年,爲太常少卿。钦宗即位,除兵部侍郎,爲行营参谋官,力主抗金,以姚平仲兵败罢。寻复尚书右丞,充京城四壁守御使,除知枢密院事。後因反对和议,落职提举亳州明道宫,建昌军安置,再谪宁江。金兵再至,除资政殿大学士,领开封府事。纲行次长沙受命,率湖南勤王师入援,未而而开封已陷。高宗即位,拜尚书右仆射兼中书侍郎。因反对避地东南,落职居鄂州。绍兴二年(一一三二),除观文殿... 查看更多>>

李纲的诗:

李纲的词:

相关诗词:

又次韵和续成绝句 (yòu cì yùn hé xù chéng jué jù)

朝代:宋    作者: 韩琦

醉卧嵩云得句豪,岂知平地有风涛。
应嗤病骥盐车重,终日长鸣只告劳。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

抒情 哲理

又次韵杨梅三绝句 其二 (yòu cì yùn yáng méi sān jué jù qí èr)

朝代:宋    作者: 史弥宁

桃李漫山等俗流,诸杨汝是荔支俦。
当时若贡长生殿,又得真妃笑点头。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵张仲通水轩 (cì yùn zhāng zhòng tōng shuǐ xuān)

朝代:宋    作者: 王安石

池雨含烟暝不收,草根长见水交流。
爱君古锦囊中句,解道今秋似去秋。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵范才元中秋不见月 (cì yùn fàn cái yuán zhōng qiū bù jiàn yuè)

朝代:宋    作者: 张元干

不见中秋月,长吟五字城。
浮云有底急,清影可怜生。
残夜四更句,故人千里情。
与君同怅望,天上自分明。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵子云中秋见寄二首 其二 (cì yùn zǐ yún zhōng qiū jiàn jì èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 韩元吉

水绕孤城意自由,远山无数鬰相缪。
月明又作中秋好,白发相望在两州。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

再次韵三首 其一 (zài cì yùn sān shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 陈造

得君清句我愁无,不惜长哦缺唾壶。
句法森严谁到此,了知岛可但中涂。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵和江子我道中绝句七首 新城道中 其一 (cì yùn hé jiāng zǐ wǒ dào zhōng jué jù qī shǒu xīn chéng dào zhōng qí yī)

朝代:宋    作者: 程俱

遗臭千秋信不磨,当年意气奈君何。
长沙老獠虽流落,身後声名得自多。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵元相閲猥藁见赠二首 其二 (cì yùn yuán xiāng yuè wěi gǎo jiàn zèng èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 周紫芝

挽得非来句,频哦送夜长。
诗今逼何逊,人亦似黄香。
拟答琅玕赠,惭无锦绣肠。
秋风又撩客,啾唧动寒螿。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

又次韵三绝 其一 (yòu cì yùn sān jué qí yī)

朝代:宋    作者: 李之仪

款步昔陪下泽,剧谈今愧高流。
又喜秋来相见,暂同南陌东丘。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。

次韵吉父食笋乳长句 其二 (cì yùn jí fù shí sǔn rǔ cháng jù qí èr)

朝代:宋    作者: 韩驹

只漫轑羮送邻舍,岂能搜句搅诗翁。
山城异味宁长有,却傍春畦撷芥菘。

平平○○平仄平,平平仄仄仄平○。
平平仄仄平仄仄,平仄仄仄○平平。
平平仄仄平平仄,平仄平平仄平仄。
平平○仄仄平平,平仄仄平平仄仄。
仄○仄仄平平平,平平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
平平仄仄平平仄,仄仄○平平仄仄。
仄平○仄仄平○,仄仄平平○仄仄。
平平仄仄平平平,仄仄平○仄仄平。
仄平平仄仄平仄,平仄平○仄仄○。
○○仄仄○平仄,仄仄平平仄平仄。
平平仄仄仄仄平,仄仄仄平仄平仄。
平平仄仄平仄平,仄仄平○平仄平。
○平仄仄仄仄仄,仄平平仄平平仄。