sòng yǒu rén guī jīng nán
送友人归荆南 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 胡宏 (hú hóng)

瞬息光阴便百年,壮时无谓此身坚。
莫随白日悠悠去,要见先民的的传。
心耻文俳似班马,眼看青紫自头旋。
望云飞鸟长天外,临水不知鱼在筌。
沈吟岩野意不展,燮理一身居屡迁。
愿学只知依孔圣,懒从禅客问因缘。
圣门子贡最明达,肯使宫墙但及肩。
天生我才朴更拙,未逢良匠入雕鎸。
清漳见公二十载,论仁一句期超然。
致知两字足功力,方信能行穷化先。
南山文会未振起,公今远去岷江边。
闻说豺狼卧当路,日向黄昏休更前。
况复江城动鼙鼓,四时烽火长相连。
征轮决去曳不止,男儿性命绝可怜。
晓月子规惊别梦,冥冥空有泪痕溅。
临岐相赠要切语,慎勿使我空华颠。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

shùn xī guāng yīn biàn bǎi nián , zhuàng shí wú wèi cǐ shēn jiān 。
mò suí bái rì yōu yōu qù , yào jiàn xiān mín de de chuán 。
xīn chǐ wén pái sì bān mǎ , yǎn kàn qīng zǐ zì tóu xuán 。
wàng yún fēi niǎo cháng tiān wài , lín shuǐ bù zhī yú zài quán 。
shěn yín yán yě yì bù zhǎn , xiè lǐ yī shēn jū lǚ qiān 。
yuàn xué zhī zhī yī kǒng shèng , lǎn cóng chán kè wèn yīn yuán 。
shèng mén zǐ gòng zuì míng dá , kěn shǐ gōng qiáng dàn jí jiān 。
tiān shēng wǒ cái pǔ gèng zhuō , wèi féng liáng jiàng rù diāo juān 。
qīng zhāng jiàn gōng èr shí zǎi , lùn rén yī jù qī chāo rán 。
zhì zhī liǎng zì zú gōng lì , fāng xìn néng xíng qióng huà xiān 。
nán shān wén huì wèi zhèn qǐ , gōng jīn yuǎn qù mín jiāng biān 。
wén shuō chái láng wò dāng lù , rì xiàng huáng hūn xiū gèng qián 。
kuàng fù jiāng chéng dòng pí gǔ , sì shí fēng huǒ zhǎng xiàng lián 。
zhēng lún jué qù yè bù zhǐ , nán ér xìng mìng jué kě lián 。
xiǎo yuè zǐ guī jīng bié mèng , míng míng kōng yǒu lèi hén jiàn 。
lín qí xiāng zèng yào qiè yǔ , shèn wù shǐ wǒ kōng huá diān 。

送友人歸荆南

—— 胡宏

瞬息光陰便百年,壯時無謂此身堅。
莫隨白日悠悠去,要見先民的的傳。
心耻文俳似班馬,眼看青紫自頭旋。
望雲飛鳥長天外,臨水不知魚在筌。
沈吟巖野意不展,燮理一身居屢遷。
願學只知依孔聖,懶從禪客問因緣。
聖門子貢最明達,肯使宮牆但及肩。
天生我才樸更拙,未逢良匠入雕鎸。
清漳見公二十載,論仁一句期超然。
致知兩字足功力,方信能行窮化先。
南山文會未振起,公今遠去岷江邊。
聞說豺狼卧當路,日向黄昏休更前。
況復江城動鼙鼓,四時烽火長相連。
征輪决去曳不止,男兒性命絕可憐。
曉月子規驚別夢,冥冥空有淚痕濺。
臨岐相贈要切語,慎勿使我空華顛。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

shùn xī guāng yīn biàn bǎi nián , zhuàng shí wú wèi cǐ shēn jiān 。
mò suí bái rì yōu yōu qù , yào jiàn xiān mín de de chuán 。
xīn chǐ wén pái sì bān mǎ , yǎn kàn qīng zǐ zì tóu xuán 。
wàng yún fēi niǎo cháng tiān wài , lín shuǐ bù zhī yú zài quán 。
shěn yín yán yě yì bù zhǎn , xiè lǐ yī shēn jū lǚ qiān 。
yuàn xué zhī zhī yī kǒng shèng , lǎn cóng chán kè wèn yīn yuán 。
shèng mén zǐ gòng zuì míng dá , kěn shǐ gōng qiáng dàn jí jiān 。
tiān shēng wǒ cái pǔ gèng zhuō , wèi féng liáng jiàng rù diāo juān 。
qīng zhāng jiàn gōng èr shí zǎi , lùn rén yī jù qī chāo rán 。
zhì zhī liǎng zì zú gōng lì , fāng xìn néng xíng qióng huà xiān 。
nán shān wén huì wèi zhèn qǐ , gōng jīn yuǎn qù mín jiāng biān 。
wén shuō chái láng wò dāng lù , rì xiàng huáng hūn xiū gèng qián 。
kuàng fù jiāng chéng dòng pí gǔ , sì shí fēng huǒ zhǎng xiàng lián 。
zhēng lún jué qù yè bù zhǐ , nán ér xìng mìng jué kě lián 。
xiǎo yuè zǐ guī jīng bié mèng , míng míng kōng yǒu lèi hén jiàn 。
lín qí xiāng zèng yào qiè yǔ , shèn wù shǐ wǒ kōng huá diān 。

繁体原文 收起原文 韵律对照 收起韵律 注音对照 收起注音
  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

瞬息光阴就是百年,年轻时候不要觉得自己的身体强壮就不加珍惜。
不要跟随白天漫长的过去,要去了解先民的传承。
心里羞耻,觉得自己文采像班马一样平庸,眼睛看着青紫也从头转。
眺望着云飞鸟长空蔽日,对着水边却不知道鱼在网中。
默默地在岩野间沉吟,意念无法展开,被迫频繁地迁徙居所。
愿意学习只知道依循孔圣的道理,不愿随便向禅宗的修行者打听因缘。
孔圣门下的子贡最聪明睿智,就算让他站在宫墙边也只能及肩高。
我天生才华朴实而愚笨,从未遇见过优秀的匠人来雕琢我。
清漳见公已有二十年,论仁的一句话期望能超然自处。
达到了致知的两个字,足够有成就的本领,才能真正信服并实践先贤的精深化理。
南山的文会还未振兴起,而您却离开去了岷江边。
听说豺狼就躺在路上,日头朝着黄昏休息前进。
更何况江城动起鼓声,四季间的烽火不断相连。
出征的车轮决定着离去,拖得很长久,男儿的性命终究是可怜的。
黎明时分,月儿啼鸣惊动离别的梦,茫茫黑暗之中竟然有泪痕溅射。
临别赠言要言辞切切,切莫让我虚妄颠倒。


总结:

诗人抱怨光阴匆匆,年轻时不应骄纵自己的身体,而是要学习了解先人的传统。他自感才华平庸,对于宫墙上高人一等的文采,感到羞愧。望着天空飞鸟自由自在,却无法看穿水面之下的危险。他在山野中默默思索,但无法找到真正的归宿,经历频繁的迁徙。愿意学习依循孔圣的教诲,不愿向禅宗打听因缘之说。孔圣门下的子贡最聪明睿智,就算站在宫墙边也显得不如人高。诗人自谦才华平庸,未能遇见优秀的匠人雕琢自己。在清漳已经有二十年,他论仁道,渴望能脱俗超然。致知两个字足以引导行为,相信能够实践先贤的博大智慧。文会未兴,他离开去了岷江边。听说豺狼躺在路上,黄昏时分日头不再前进。更何况江城的鼓声四季不息,战乱不断,男儿的性命是多么可怜。黎明时分,月儿啼鸣惊动别梦,黑暗中泪水不止。临别赠语要真挚,不要让我陷入虚妄颠倒之中。整首诗表达了诗人对光阴短暂的感慨,对自身才华的谦虚,对先人传统的尊崇,以及对战乱时局的忧虑。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者胡宏介绍:🔈

胡宏(一一○五~一一六一),字仁仲,学者称五峰先生,建宁崇安(今福建武夷山市)人,安国子。初入太学,师事杨时。父荫补右承务郎。以秦桧专权不出,居衡山之下二十余年。高宗绍兴二十五年(一一五五)桧死被召,以疾不赴。三十一年卒,年五十七。着作由其子大时辑爲《五峰集》五卷。《历代名儒传》卷五有传。 胡宏诗,以影印文渊阁四库全书本爲底本,校以清陆香圃三间草堂钞本(简称陆钞本,藏北京图书馆)。新辑集外诗附於卷末。 查看更多>>

胡宏的诗:

相关诗词:

送友人归荆 (sòng yǒu rén guī jīng)

朝代:唐    作者: 龚霖

帝城多美酒,不醉别离人。
北海谋归晚,东门送客频。
燕啼迎馆树,草色逐征轮。
到日逢乡友,如何话此身?(同前第四三八三页。
)。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

送友人归荆楚 (sòng yǒu rén guī jīng chǔ)

朝代:唐    作者: 许浑

调瑟劝离酒,苦谙荆楚门。
竹斑悲帝女,草绿怨王孙。
潮落九疑迥,雨连三峡昏。
同来不同去,迢遰更伤魂。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

荆南别贾制书东归 (jīng nán bié jiǎ zhì shū dōng guī)

朝代:宋    作者: 郑起

来时秋雨满江楼,归日春风度客舟。
回首荆南天一角,月明吹笛下扬州。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

泊荆南二首 其一 (bó jīng nán èr shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 袁说友

荆州天险大江蟠,坐制金陵自不难。
却遣千艘沉赤壁,至今耆老笑曹瞒。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

泊荆南二首 其二 (bó jīng nán èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 袁说友

可怜吴蜀爱荆州,胜赏相当卒罢休。
何地无城堪保障,此城端为据咽喉。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

送友人自荆襄归江东 (sòng yǒu rén zì jīng xiāng guī jiāng dōng)

朝代:唐    作者: 许浑

商洛转江濆,一杯聊送君。
劒愁龙失伴,琴怨鹤离羣。
楚驿枕秋水,湘帆凌暮云。
猿声断肠夜,应向雨中闻。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

动物

送友人归江南 (sòng yǒu rén guī jiāng nán)

朝代:唐    作者: 许棠

皇州五更鼓,月落西南维。
此时有行客,别我孤舟归。
上国身无主,下第诚可悲。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

吴中送友归豫章 (wú zhōng sòng yǒu guī yù zhāng)

朝代:宋    作者: 严羽

川程极目渺空波,送尔归舟奈别何。
南国音书须早寄,江湖春雁已无多。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

送友人归江南 (sòng yǒu rén guī jiāng nán)

朝代:唐    作者: 聂夷中

皇州五更鼓,月落西南维。
此时有行客,别我孤舟归。
上国身无主,下第诚可悲。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。

送陶铣弃举荆南觐省 (sòng táo xiǎn qì jǔ jīng nán jìn shěng)

朝代:唐    作者: 岑参

明时不爱璧,浪迹东南游。
何必世人识,知君轻五侯。
采兰度汉水,问绢过荆州。
异国有归兴,去乡无客愁。
天寒楚塞雨,月净襄阳秋。
坐见吾道远,令人看白头。

仄仄平平仄仄平,仄平平仄仄平平。
仄平仄仄平平仄,仄仄平平仄仄○。
平仄平平仄平仄,仄○平仄仄平平。
仄平平仄○平仄,○仄仄平平仄平。
○○平仄仄仄仄,仄仄仄平平仄平。
仄仄仄平平仄仄,仄○○仄仄平○。
仄平仄仄仄平仄,仄仄平平仄仄平。
平平仄平仄○仄,仄平平仄仄平平。
平平仄平仄仄仄,○平仄仄○平平。
仄平仄仄仄平仄,平仄平○平仄平。
平平平仄仄仄仄,平平仄仄平平平。
○仄平平仄○仄,仄仄平平平○平。
仄仄平平仄平仄,仄平平仄○○平。
平平仄仄仄仄仄,平平仄仄仄仄平。
仄仄仄平平仄仄,平平○仄仄平仄。
○平○仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。