fàn niú gē wèi hú zǐ huī zuò
饭牛歌为胡子徽作 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 何梦桂 (hé mèng guì)

朝饭牛,饭牛原上草。
夜饭牛,饭牛霜下藁。
草香藁软牛饱肥,黄犊跳梁犍卧噍。
烟蓑雨笠犊鼻褌,髫龀饭牛今已老。
有时扣角苦劳碌,人世触蛮等双角。
古今名利成战场,不似倒骑牛背乐。
君不见齐甯戚,长夜饭牛歌白石。
漫漫待旦骭衣单,待旦未明何嗟及。
又不见百里奚未遇时,未遇饭牛人不知。
平生爵禄不入心,何故要秦五羊皮。
老翁牵牛傍流水,水不饮牛宁洗耳。
入去山中深更深,芦管一声千古意。
乾坤旦暮不曾知,那问人间荣辱事。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

cháo fàn niú , fàn niú yuán shàng cǎo 。
yè fàn niú , fàn niú shuāng xià gǎo 。
cǎo xiāng gǎo ruǎn niú bǎo féi , huáng dú tiào liáng jiān wò jiào 。
yān suō yǔ lì dú bí kūn , tiáo chèn fàn niú jīn yǐ lǎo 。
yǒu shí kòu jiǎo kǔ láo lù , rén shì chù mán děng shuāng jiǎo 。
gǔ jīn míng lì chéng zhàn chǎng , bù sì dǎo qí niú bèi lè 。
jūn bù jiàn qí níng qī , cháng yè fàn niú gē bái shí 。
màn màn dài dàn gàn yī dān , dài dàn wèi míng hé jiē jí 。
yòu bù jiàn bǎi lǐ xī wèi yù shí , wèi yù fàn niú rén bù zhī 。
píng shēng jué lù bù rù xīn , hé gù yào qín wǔ yáng pí 。
lǎo wēng qiān niú bàng liú shuǐ , shuǐ bù yǐn niú níng xǐ ěr 。
rù qù shān zhōng shēn gēng shēn , lú guǎn yī shēng qiān gǔ yì 。
qián kūn dàn mù bù céng zhī , nà wèn rén jiān róng rǔ shì 。

飯牛歌爲胡子徽作

—— 何夢桂

朝飯牛,飯牛原上草。
夜飯牛,飯牛霜下藁。
草香藁軟牛飽肥,黄犢跳梁犍卧噍。
煙蓑雨笠犢鼻褌,髫齔飯牛今已老。
有時扣角苦勞碌,人世觸蠻等雙角。
古今名利成戰場,不似倒騎牛背樂。
君不見齊甯戚,長夜飯牛歌白石。
漫漫待旦骭衣單,待旦未明何嗟及。
又不見百里奚未遇時,未遇飯牛人不知。
平生爵祿不入心,何故要秦五羊皮。
老翁牽牛傍流水,水不飲牛寧洗耳。
入去山中深更深,蘆管一聲千古意。
乾坤旦暮不曾知,那問人間榮辱事。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

cháo fàn niú , fàn niú yuán shàng cǎo 。
yè fàn niú , fàn niú shuāng xià gǎo 。
cǎo xiāng gǎo ruǎn niú bǎo féi , huáng dú tiào liáng jiān wò jiào 。
yān suō yǔ lì dú bí kūn , tiáo chèn fàn niú jīn yǐ lǎo 。
yǒu shí kòu jiǎo kǔ láo lù , rén shì chù mán děng shuāng jiǎo 。
gǔ jīn míng lì chéng zhàn chǎng , bù sì dǎo qí niú bèi lè 。
jūn bù jiàn qí níng qī , cháng yè fàn niú gē bái shí 。
màn màn dài dàn gàn yī dān , dài dàn wèi míng hé jiē jí 。
yòu bù jiàn bǎi lǐ xī wèi yù shí , wèi yù fàn niú rén bù zhī 。
píng shēng jué lù bù rù xīn , hé gù yào qín wǔ yáng pí 。
lǎo wēng qiān niú bàng liú shuǐ , shuǐ bù yǐn niú níng xǐ ěr 。
rù qù shān zhōng shēn gēng shēn , lú guǎn yī shēng qiān gǔ yì 。
qián kūn dàn mù bù céng zhī , nà wèn rén jiān róng rǔ shì 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

朝早给牛饭,牛在原野吃草。
夜晚喂牛,牛在霜下啃藁。
草香藁软,牛吃得饱肥,黄色的小牛跳跃嬉戏,母牛卧在旁边舒服地噍食。
雾中有人穿着蓑衣,头戴雨帽,小牛的鼻子上挂着褌子,稚嫩的孩童刚长出牙齿,正在喂牛,如今已经年老。
有时拿着角去叩击,辛苦劳作,人生世界充满了与野兽搏斗的厮杀。
古今的名利争斗如战场,不如倒骑在牛背上欢笑畅快。
你可曾见过齐国的甯戚,长夜里喂牛,唱着歌,身披白色的石块。
漫长的夜待到了天明,披着单薄的衣衫,但等待的天明未至,叹息何及。
又不曾见过百里奚在未遇时,未曾遇到喂牛的人,无人知晓。
一生中爵禄地位并不牵动内心,为何要追求秦国五羊皮的封号。
年老的老者牵着牛,靠近流水,但水不饮,牛不沐浴耳朵。
深入山中,愈发深幽,芦管发出一声响动,意蕴传扬千古。
天地间的旦与暮,从未真正了解,又何必问人世间的荣辱事务。

总结:

诗中以牛为主要意象,通过描绘牛在不同时刻的饮食状态,表现了人生的起伏与变化。牛的形象隐喻了人生的劳苦与欢乐,以及人们对名利的追求与舍弃。诗人借助牛的形象,反映了人生的种种困境和境遇,以及对命运的不解和叹息。通过描述牛的生活,诗人抒发了对人世间荣辱利禄的淡泊态度,强调了人生中真正重要的是内心的坚韧和淡然。整首诗以朴实的场景和比喻,传达出对人生意义的深刻思考。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者何梦桂介绍:🔈

何梦桂(一二二九~?)(生年据本集卷一○《王石涧临清诗稿跋》),字严叟,幼名应祈,字申甫,别号潜斋,严州淳安(今属浙江)人。度宗咸淳元年(一二六五)进士。授台州军事判官,改太学录,迁博士,通判吉州。召爲太常博士,累迁大理寺卿,知时事不可爲,引疾去。入元累徵不起。有《潜斋集》十一卷。事见本集附录《何先生家传》、明嘉靖《淳安县志》卷一一。 何梦桂诗,以影印文渊阁《四库全书》本爲底本,校以清顺治十六年何令范重修本(简称何本)。新辑集外诗附於卷末。 查看更多>>

何梦桂的诗:

何梦桂的词:

  • 声声慢

    人间六月。好是王母瑶池,吹下冰雪。一...

  • 八声甘州

    对芙蓉峰晓,雪初消、云□霭烟霏。是阿...

  • 八声甘州

    对千峰未晓,听西风、吹角下谯楼。拥貔...

  • 满庭芳

    燕子芹乾,龙孙箨老,绿阴深锁林塘。午...

  • 踏莎行

    夜月楼台,夕阳庭院。都将前事思量遍。...

  • 摸鱼儿

    记年时、人人何处,长亭曾共尊酒。酒阑...

  • 摸鱼儿

    把人间、古今勋业,一时都付杯酒。青山...

  • 意难忘

    避暑林塘。数元戎小队,一簇红妆。旌云...

  • 喜迁莺

    留春不住。又早是清明,杨花飞絮。杜宇...

  • 临江仙

    十月江南风信早,梅枝早先春。田园剩得...

  • 何梦桂宋词全集>>

相关诗词:

饭牛歌 (fàn niú gē)

朝代:宋    作者: 蒲寿宬

新秧插遍水盈畴,童穉相呼去饭牛。
极目平坡烟草细,歌声何处雨飕飕。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

题饭牛亭 (tí fàn niú tíng)

朝代:宋    作者: 许及之

好手聊饭牛,不将笏搢插。
所以百里奚,牛肥不枯乏。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

题洪阳洞 (tí hóng yáng dòng)

朝代:唐    作者: 胡徽

天窗通月影,地穴通江津。
(见《舆地纪胜》卷二八《袁州》。
)(按:《欧阳文忠公文集》卷三四《赠太子太傅胡公墓志》云胡宿之祖名徽,推其时,亦约为五代末人,疑即本诗作者。
)。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

饭牛 (fàn niú)

朝代:宋    作者: 徐瑞

饭牛夙志老方酬,看似沩山水牯牛。
水草寻常自调伏,鼻端不用拽绳头。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

夜闻牛歌 (yè wén niú gē)

朝代:宋    作者: 宋庠

萧萧墟落暮云寒,坏曲薪歌浃野欢。
何处饭牛归路远,一声辛苦愬漫漫。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

奉酬陈居士 (fèng chóu chén jū shì)

朝代:宋    作者: 刘宰

高人不作饭牛歌,盍向沧浪具笠蓑。
正使同舟欠西子,也胜逐日效秦娥。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

崔徽歌 (cuī huī gē)

朝代:唐    作者: 元稹

崔徽本不是娼家,教歌按舞娼家长。
使君知有不自由,坐在头时立在掌。
有客有客名丘夏,善写仪容得恣把。
为徽持此谢敬中,以死报郎为□□。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

追和苏养直饭牛歌 (zhuī hé sū yǎng zhí fàn niú gē)

朝代:宋    作者: 王之道

时来富贵非所忧,公卿何必皆黑头。
力田孰若逢有秋,异哉甯戚亲饭牛。
商歌未绝惊齐侯,遂从仲父盟葵丘。
勲业无闻死不休,磻溪有叟垂直鈎。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

牛庵睡起 (niú ān shuì qǐ)

朝代:宋    作者: 方岳

自束生刍起饭牛,隔林扣角更深幽。
半分不得诗书力,一饭常存

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。

与匀道人蔬饭作两绝句 其二 (yǔ yún dào rén shū fàn zuò liǎng jué jù qí èr)

朝代:宋    作者: 朱松

牛羊触藩笋成竹,鹅鹜成群饱倒藤。
一饭罗摩未为孽,要知我是在家僧。

平仄平,仄平平仄仄。
仄仄平,仄平平仄仄。
仄平仄仄平仄平,平仄平平平仄○。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平平仄仄。
仄平仄仄仄○仄,平仄仄平仄平仄。
仄平平仄平仄平,仄仄仄○平仄仄。
平仄仄平平仄,○仄仄平平仄仄。
仄仄仄仄仄○平,仄仄仄平平平仄。
仄仄仄仄仄平仄仄平,仄仄仄平平仄平。
平平仄仄仄仄平,平仄仄平仄平平。
仄平○平仄平仄,仄仄仄平平仄仄。
仄仄平○○○○,平仄仄平平仄仄。
平平仄仄仄平平,仄仄平○平仄仄。