bái shuǐ shān fó jì yán xíng sù bù guǒ dào cì dōng pō yùn
白水山佛迹岩行速不果到次东坡韵 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 李纲 (lǐ gāng)

罗山与浮山,对峙蹲两股。
有如垂天鹏,决起初振羽。
兹山乃东麓,秀若芙蓉吐。
谽谺岩洞开,地裂娲不补。
何人履石上,修趾映玄乳。
当时巨灵氏,擘华不用斧。
蹈躟意未已,遗拇到南土。
连山乃浮来,海若助掀舞。
强称金僊人,谁见来接武。
坳洼踰镌鎞,缕脉分踵拇。
何尝藉青莲,长此濯白雨。
颇疑秦汉间,方士恣飘鼓。
凿成巨人迹,聊示神仙府。
祖龙茂林翁,雄毅犹猛虎。
一为异端惑,种种受欺侮。
我为江海行,风雨齐万弩。
余生屡涉险,何异孤注赌。
已从罗浮游,胜境敢多取。
天公本无私,尤物随意主。
阔视天壤中,沧洲乃吾圃。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

luó shān yǔ fú shān , duì zhì dūn liǎng gǔ 。
yǒu rú chuí tiān péng , jué qǐ chū zhèn yǔ 。
zī shān nǎi dōng lù , xiù ruò fú róng tǔ 。
hān xiā yán dòng kāi , dì liè wā bù bǔ 。
hé rén lǚ shí shàng , xiū zhǐ yìng xuán rǔ 。
dāng shí jù líng shì , bò huá bù yòng fǔ 。
dǎo ráng yì wèi yǐ , yí mǔ dào nán tǔ 。
lián shān nǎi fú lái , hǎi ruò zhù xiān wǔ 。
qiáng chēng jīn xiān rén , shuí jiàn lái jiē wǔ 。
ào wā yú juān bī , lǚ mài fēn zhǒng mǔ 。
hé cháng jiè qīng lián , cháng cǐ zhuó bái yǔ 。
pō yí qín hàn jiān , fāng shì zì piāo gǔ 。
záo chéng jù rén jì , liáo shì shén xiān fǔ 。
zǔ lóng mào lín wēng , xióng yì yóu měng hǔ 。
yī wèi yì duān huò , zhǒng zhǒng shòu qī wǔ 。
wǒ wèi jiāng hǎi xíng , fēng yǔ qí wàn nǔ 。
yú shēng lǚ shè xiǎn , hé yì gū zhù dǔ 。
yǐ cóng luó fú yóu , shèng jìng gǎn duō qǔ 。
tiān gōng běn wú sī , yóu wù suí yì zhǔ 。
kuò shì tiān rǎng zhōng , cāng zhōu nǎi wú pǔ 。

动物

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
罗山和浮山,相对而立,宛如垂天的大鹏,振翅决然初展雄风。东麓的这座罗山,美若芙蓉吐蕊。谽谺的岩洞敞开,地裂而娲姜却不能修补。有何人履石登高,修脚映照着玄乳山。当时巨灵氏挥动手臂,岿然破山开路,不用斧头。继续前行,留下足印传到南土。
接着,连山乘浮海之助,宛如仙人在舞动。硬自称金仙的人,谁见过来与其交战。穴坳洼地、踏踩镌刻,紊乱脉络、分割踵部,一直没有停止。何尝借助青莲,久此洗涤白雨,好像怀疑是在秦汉之间,道士任意飘舞打鼓。
凿成巨人足迹,不过是为了展示神仙的住所。祖龙是茂密的林中老者,雄毅如同猛虎一般。但他被认为是异端迷惑,各种方式受到欺凌。而我在江海中行走,面对风雨如千万弩箭齐发。余生屡次冒险,就像孤注一掷。我已经游历过罗浮山,胜地实在太多,敢于多取。
天公本无私,尤物任由随意支配。广阔地观察天地间,这片沧洲就是我的园地。

这首诗《白水山佛迹岩行速不果到次东坡韵》是李纲创作的,描述了作者游览白水山的经历和所见所感。在赏析:中,我们可以分为以下几个方面来理解这首诗:
1. 自然景观:诗中描绘了罗山和浮山的壮丽景色,两山峙立如天鹏振翅,山势秀丽如芙蓉绽放,岩洞奇特,仿佛地裂不可修补。作者用生动的词语生动地描绘了这些自然景观,给人以视觉的享受。
2. 历史传说:诗中提到了巨灵氏,他被描述为能够不用斧头就擘开华山的神秘存在。这些传说增添了诗的神秘感和历史深度。
3. 个人经历:诗中还表达了作者自己的游历经历和心情,他踏上白水山,感受到了山川之美和风雨之险。作者的坚韧和勇气在诗中得以体现。
4. 哲理思考:诗中还涉及一些哲理思考,如天公无私,物之随意。这些思考反映了作者对生活和命运的思考,以及对大自然和宇宙的敬畏之情。
标签:
- 写景
- 抒情
- 咏物
- 思考

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者李纲介绍:🔈

李纲(一○八三~一一四○),字伯纪,号梁谿居士,邵武(今属福建)人,自其祖始居无锡(今属江苏)。徽宗政和二年(一一一二)进士。积官至监察御史兼权殿中侍御史,因忤权贵,改比部员外郎,迁起居郎。宣和元年(一一一九),因言事谪监南剑州沙县税务。七年,爲太常少卿。钦宗即位,除兵部侍郎,爲行营参谋官,力主抗金,以姚平仲兵败罢。寻复尚书右丞,充京城四壁守御使,除知枢密院事。後因反对和议,落职提举亳州明道宫,建昌军安置,再谪宁江。金兵再至,除资政殿大学士,领开封府事。纲行次长沙受命,率湖南勤王师入援,未而而开封已陷。高宗即位,拜尚书右仆射兼中书侍郎。因反对避地东南,落职居鄂州。绍兴二年(一一三二),除观文殿... 查看更多>>

李纲的诗:

李纲的词:

相关诗词:

冲雨投宿石佛院次季承留题韵二首 其二 (chōng yǔ tóu sù shí fó yuàn cì jì chéng liú tí yùn èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 赵蕃

石佛如今安在哉,至人无往亦无来。
山僧顾欲谈遗迹,说道空岩闭不开。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

虎迹 (hǔ jì)

朝代:唐    作者: 韦庄

白额频频夜到门,水边踪迹渐成羣。
我今避世栖岩穴,岩穴如何又见君。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

嘉定元载浴佛日同胡彦德何经叔游玲珑山次东坡先生韵 (jiā dìng yuán zǎi yù fó rì tóng hú yàn dé hé jīng shū yóu líng lóng shān cì dōng pō xiān shēng yùn)

朝代:宋    作者: 黎民瑞

倚岩松古势如龙,峭拔层峯翠入空。
九折湍泉珠散漫,遶蹊斜石玉玲珑。
青环木杪山藏寺,碧拥亭高竹逗风。
策杖共寻坡句读,登临清赏兴无穷。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

动物

次韵东坡蒲涧寺 其二 (cì yùn dōng pō pú jiàn sì qí èr)

朝代:宋    作者: 白玉蟾

陈踪行览寺门前,自取椰瓢酌冷泉。
山下果然无白地,洞中尽自有青天。
更谁识得安期事,且去参他景泰禅。
冠盖如云自来往,如今何处有神仙。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

次宋居卿韵寄题灵岩 (cì sòng jū qīng yùn jì tí líng yán)

朝代:宋    作者: 刘公度

十里灵岩翠路阴,当时登陟到云林。
佛衣化铁存真迹,锡杖流泉慰渴心。
山拥精蓝多胜概,松含清籁少繁音。
归来每厌红尘扰,梦寐犹能去远寻。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

灵洲寺次东坡韵 (líng zhōu sì cì dōng pō yùn)

朝代:宋    作者: 李纲

回廊小殿枕崔嵬,接武东坡我复来。
江色苍茫山耸秀,蔚蓝天影抱琼台。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

喻工部追和王詹事游东坡十一绝亦次韵 其二 (yù gōng bù zhuī hé wáng zhān shì yóu dōng pō shí yī jué yì cì yùn qí èr)

朝代:宋    作者: 许及之

贤者行藏只委天,山川却自以人传。
几年茨棘东坡地,不只人贤地亦贤。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

次东坡先生韵 其五 (cì dōng pō xiān shēng yùn qí wǔ)

朝代:宋    作者: 张孝祥

朝发方良矶,莫宿白水湾。
宽作一月程,须见江南山。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

步东坡 (bù dōng pō)

朝代:唐    作者: 白居易

朝上东坡步,夕上东坡步。
东坡何所爱,爱此新成树。
种植当岁初,滋荣及春暮。
信意取次栽,无行亦无数。
绿阴斜景转,芳气微风度。
新叶鸟下来,萎花蝶飞去。
闲携斑竹杖,徐曳黄麻屦。
欲识往来频,青芜成白路。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。

无着以东坡西湖观月听琴诗示予因次韵 (wú zhe yǐ dōng pō xī hú guān yuè tīng qín shī shì yǔ yīn cì yùn)

朝代:宋    作者: 吴则礼

白月在湖底,脱冠睇微云。
从来雍门恨,世上惟有君。
往时东坡老,为子持一樽。
东坡只饭豆,未办汁滓醺。
独爱三昩语,昵昵出断纹。
东坡拍手笑,俗耳曾不闻。
延州亦穷相,坐睡徒昏昏。
都梁固高彻,淮水元自浑。

平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。