bái shuǐ shān fó jì yán xíng sù bù guǒ dào cì dōng pō yùn
白水山佛迹岩行速不果到次东坡韵 🔈
罗山与浮山,对峙蹲两股。
有如垂天鹏,决起初振羽。
兹山乃东麓,秀若芙蓉吐。
谽谺岩洞开,地裂娲不补。
何人履石上,修趾映玄乳。
当时巨灵氏,擘华不用斧。
蹈躟意未已,遗拇到南土。
连山乃浮来,海若助掀舞。
强称金僊人,谁见来接武。
坳洼踰镌鎞,缕脉分踵拇。
何尝藉青莲,长此濯白雨。
颇疑秦汉间,方士恣飘鼓。
凿成巨人迹,聊示神仙府。
祖龙茂林翁,雄毅犹猛虎。
一为异端惑,种种受欺侮。
我为江海行,风雨齐万弩。
余生屡涉险,何异孤注赌。
已从罗浮游,胜境敢多取。
天公本无私,尤物随意主。
阔视天壤中,沧洲乃吾圃。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
罗山和浮山,相对而立,宛如垂天的大鹏,振翅决然初展雄风。东麓的这座罗山,美若芙蓉吐蕊。谽谺的岩洞敞开,地裂而娲姜却不能修补。有何人履石登高,修脚映照着玄乳山。当时巨灵氏挥动手臂,岿然破山开路,不用斧头。继续前行,留下足印传到南土。
接着,连山乘浮海之助,宛如仙人在舞动。硬自称金仙的人,谁见过来与其交战。穴坳洼地、踏踩镌刻,紊乱脉络、分割踵部,一直没有停止。何尝借助青莲,久此洗涤白雨,好像怀疑是在秦汉之间,道士任意飘舞打鼓。
凿成巨人足迹,不过是为了展示神仙的住所。祖龙是茂密的林中老者,雄毅如同猛虎一般。但他被认为是异端迷惑,各种方式受到欺凌。而我在江海中行走,面对风雨如千万弩箭齐发。余生屡次冒险,就像孤注一掷。我已经游历过罗浮山,胜地实在太多,敢于多取。
天公本无私,尤物任由随意支配。广阔地观察天地间,这片沧洲就是我的园地。
这首诗《白水山佛迹岩行速不果到次东坡韵》是李纲创作的,描述了作者游览白水山的经历和所见所感。在赏析:中,我们可以分为以下几个方面来理解这首诗:
1. 自然景观:诗中描绘了罗山和浮山的壮丽景色,两山峙立如天鹏振翅,山势秀丽如芙蓉绽放,岩洞奇特,仿佛地裂不可修补。作者用生动的词语生动地描绘了这些自然景观,给人以视觉的享受。
2. 历史传说:诗中提到了巨灵氏,他被描述为能够不用斧头就擘开华山的神秘存在。这些传说增添了诗的神秘感和历史深度。
3. 个人经历:诗中还表达了作者自己的游历经历和心情,他踏上白水山,感受到了山川之美和风雨之险。作者的坚韧和勇气在诗中得以体现。
4. 哲理思考:诗中还涉及一些哲理思考,如天公无私,物之随意。这些思考反映了作者对生活和命运的思考,以及对大自然和宇宙的敬畏之情。
标签:
- 写景
- 抒情
- 咏物
- 思考
李纲的诗:
-
送士特兄下第之衡湘
都城三月春暮时,通津两岸杨花飞。送君...
-
子房
汉楚存亡谈笑中,子房初不有其功。闭门...
-
读楚元王传
设醴当年为穆生,偶忘微礼便辞荣。固知...
-
谒告迎奉闻亲闱有醴泉之除不胜庆...
薄宦便甘旨,两载官南徐。江山富佳致,...
-
奉酬胡俊明博士见寄
载笔螭坳侍九天,谪来山泽作臞仙。鸣冈...
-
用前韵留别诸弟
久陪鸳鹭日朝天,却爱江湖作散仙。但有...
-
同叔易季言游虎丘寺邂逅何得之
理櫂适闽粤,虎丘聊舣航。霜林正摇落,...
-
吴江五首 其一
重过松江忆旧游,依然风景照行舟。危桥...
-
吴江五首 其二
木落水寒天气清,江湖合处一桥横。波涛...
-
吴江五首 其三
返照澄波彻底明,江边弭櫂若为情。风烟...
- 李纲诗全集>>
李纲的词:
相关诗词:
冲雨投宿石佛院次季承留题韵二首 其二 (chōng yǔ tóu sù shí fó yuàn cì jì chéng liú tí yùn èr shǒu qí èr)
石佛如今安在哉,至人无往亦无来。
山僧顾欲谈遗迹,说道空岩闭不开。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
虎迹 (hǔ jì)
白额频频夜到门,水边踪迹渐成羣。
我今避世栖岩穴,岩穴如何又见君。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
嘉定元载浴佛日同胡彦德何经叔游玲珑山次东坡先生韵 (jiā dìng yuán zǎi yù fó rì tóng hú yàn dé hé jīng shū yóu líng lóng shān cì dōng pō xiān shēng yùn)
倚岩松古势如龙,峭拔层峯翠入空。
九折湍泉珠散漫,遶蹊斜石玉玲珑。
青环木杪山藏寺,碧拥亭高竹逗风。
策杖共寻坡句读,登临清赏兴无穷。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
次韵东坡蒲涧寺 其二 (cì yùn dōng pō pú jiàn sì qí èr)
陈踪行览寺门前,自取椰瓢酌冷泉。
山下果然无白地,洞中尽自有青天。
更谁识得安期事,且去参他景泰禅。
冠盖如云自来往,如今何处有神仙。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
次宋居卿韵寄题灵岩 (cì sòng jū qīng yùn jì tí líng yán)
十里灵岩翠路阴,当时登陟到云林。
佛衣化铁存真迹,锡杖流泉慰渴心。
山拥精蓝多胜概,松含清籁少繁音。
归来每厌红尘扰,梦寐犹能去远寻。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
灵洲寺次东坡韵 (líng zhōu sì cì dōng pō yùn)
回廊小殿枕崔嵬,接武东坡我复来。
江色苍茫山耸秀,蔚蓝天影抱琼台。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
喻工部追和王詹事游东坡十一绝亦次韵 其二 (yù gōng bù zhuī hé wáng zhān shì yóu dōng pō shí yī jué yì cì yùn qí èr)
贤者行藏只委天,山川却自以人传。
几年茨棘东坡地,不只人贤地亦贤。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
次东坡先生韵 其五 (cì dōng pō xiān shēng yùn qí wǔ)
朝发方良矶,莫宿白水湾。
宽作一月程,须见江南山。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
步东坡 (bù dōng pō)
朝上东坡步,夕上东坡步。
东坡何所爱,爱此新成树。
种植当岁初,滋荣及春暮。
信意取次栽,无行亦无数。
绿阴斜景转,芳气微风度。
新叶鸟下来,萎花蝶飞去。
闲携斑竹杖,徐曳黄麻屦。
欲识往来频,青芜成白路。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。
无着以东坡西湖观月听琴诗示予因次韵 (wú zhe yǐ dōng pō xī hú guān yuè tīng qín shī shì yǔ yīn cì yùn)
白月在湖底,脱冠睇微云。
从来雍门恨,世上惟有君。
往时东坡老,为子持一樽。
东坡只饭豆,未办汁滓醺。
独爱三昩语,昵昵出断纹。
东坡拍手笑,俗耳曾不闻。
延州亦穷相,坐睡徒昏昏。
都梁固高彻,淮水元自浑。
平平仄平平,仄仄平仄仄。
仄○平平平,仄仄平仄仄。
平平仄平仄,仄仄平平仄。
平平平仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
○平仄平仄,仄平仄仄仄。
仄?仄仄仄,○仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
平○平平平,平仄平仄仄。
平平平平平,仄仄○仄仄。
平平仄平平,○仄仄仄仄。
○平平仄○,平仄仄平仄。
仄平仄平仄,平仄平平仄。
仄平仄平平,平仄○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,平仄平仄仄。
平平仄仄仄,平仄平仄仄。
仄○平平平,○仄仄平仄。
平平仄平平,平仄平仄仄。
仄仄平仄○,平平仄平仄。