wǎn chéng zǐ shān shì jiǎng
挽程子山侍讲 🔈
我昔先君子,为公义林引。
论儒摘寡要,太史固坐井。
期公非苟知,力行福黎蠢。
螭坳千载逢,凤池一跬近。
独妍当衆媸,隠忧触羣愠。
颇觉游梁倦,终成吊湘恨。
声名出寒饿,圭组憎薄命。
纶言表厄陈,衮札囊束笋。
传家侈荣渥,尚足破孤愤。
肠折八哀诗,涕堕五君咏。
长歌饯公归,木脱西风劲。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
我昔先君子,爲公義林引。
論儒摘寡要,太史固坐井。
期公非苟知,力行福黎蠢。
螭坳千載逢,鳳池一跬近。
獨妍當衆媸,隠憂觸羣慍。
頗覺游梁倦,終成弔湘恨。
聲名出寒餓,圭組憎薄命。
綸言表厄陳,衮札囊束筍。
傳家侈榮渥,尚足破孤憤。
腸折八哀詩,涕墮五君詠。
長歌餞公歸,木脫西風勁。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
我曾经的先君是位公正的君子,他为正义之林引领道义。论述儒学的要旨,摘取其中精华;太史坐井观天,固守自己的学问。
期望公卿不是轻易而知,而是实际行动,造福黎民众生。螭坳传世千载,但能在凤池一跬之地近距离领略。这里形容才子佳人,美女独妍在众人中仍显突出,但也因此隐忧引起群愠。
颇感觉自己在游历各地时逐渐疲倦,最终还是落得吊丧湘水之悲。声名是因为贫寒与饥饿而出名,而玉璧和羽扇都是因为嫉妒而破损。
他的文章表达了自己所遭遇的困境和艰难,衣衫褴褛的囊中之物绑束如竹笋。即使传家有着丰裕的财富和荣誉,但也足以让他感到无尽的愤怒与孤独。
肠断了八哀之诗,泪水落下如五君之歌。长歌送行迎接公归,似乎木叶随西风一样激荡。
李流谦的诗:
李流谦的词:
相关诗词:
讲筵侍立 其三 (jiǎng yán shì lì qí sān)
御前亲赐密云龙,讲罢分行帝在中。
起揖坐尝还再拜,侍臣趋出辇还宫。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
讲筵侍立 其一 (jiǎng yán shì lì qí yī)
晨趋东朶侍天顔,奏事班回帝辇还。
才向内门需少选,诸璫又趣讲筵班。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
讲筵侍立 其二 (jiǎng yán shì lì qí èr)
须臾讲殿报班齐,拜罢东升一半西。
两序公卿皆赐坐,史臣讲读右阶隮。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
王侍讲原叔挽词三首 其二 (wáng shì jiǎng yuán shū wǎn cí sān shǒu qí èr)
稽古逢尧舜,锵金侍冕旒。
生员尊郑学,子舍预夔谋。
翰苑事犹着,岱宗魂已游。
无情是天地,玉树掩蒿丘。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
杨次公侍讲挽词二首 其二 (yáng cì gōng shì jiǎng wǎn cí èr shǒu qí èr)
孤进终难达,文章误此生。
才趋王府讲,已梦玉楼成。
遗箧书千卷,招魂酒一觥。
空余淮上月,不到夜台明。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
程子山侍讲自靖州贬所归相会于武陵怪余顔鬓未改作四绝句示之 其三 (chéng zǐ shān shì jiǎng zì jìng zhōu biǎn suǒ guī xiāng huì yú wǔ líng guài yú yán bìn wèi gǎi zuò sì jué jù shì zhī qí sān)
欲吊沈湘乏雅章,借君妙语酹余觞。
已知绝倒如平子,更喜清新似庾郎。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
挽程给事 (wǎn chéng gěi shì)
恋阙葵心在,怀山秀野寒。
华繁常侍媿,草隶折冲难。
结绿红辉碎,悬藜夜色残。
平生桑梓地,雪涕景云端。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
程子山侍讲自靖州贬所归相会于武陵怪余顔鬓未改作四绝句示之 其二 (chéng zǐ shān shì jiǎng zì jìng zhōu biǎn suǒ guī xiāng huì yú wǔ líng guài yú yán bìn wèi gǎi zuò sì jué jù shì zhī qí èr)
问我何年谪夜郎,尚余疏发未成霜。
梦朝玉帝窥香案,偷得神仙不死方。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
程子山侍讲自靖州贬所归相会于武陵怪余顔鬓未改作四绝句示之 其一 (chéng zǐ shān shì jiǎng zì jìng zhōu biǎn suǒ guī xiāng huì yú wǔ líng guài yú yán bìn wèi gǎi zuò sì jué jù shì zhī qí yī)
误读黄庭玉字章,醉翻王母九霞觞。
从兹一堕人间世,独赖寛恩谪夜郎。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。
王侍讲原叔挽词三首 其三 (wáng shì jiǎng yuán shū wǎn cí sān shǒu qí sān)
丹旐秋风急,清笳晓月寒。
明衣裛草露,素士挽桐棺。
行哭宾徒盛,观仪里巷殚。
空余旧编在,千载莫能刊。
仄仄平平仄,平平仄平仄。
○平仄仄仄,仄仄仄仄仄。
○平平平平,仄○仄平仄。
平平平仄平,仄平仄仄仄。
仄平○仄平,仄平仄平仄。
○仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄平仄,平仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
○平仄平仄,仄仄仄平仄。
平○仄平平,仄○仄平仄。
○平仄平平,仄仄平平仄。