diào shí màn qīng
吊石曼卿 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 梅尧臣 (méi yáo chén)

前时京师来,对马尝相揖。
埃尘正满衢,笑语曾未及。
虽然恨莫亲,往往闻风什。
星斗交垂光,昭昭不可挹。
独哦秋露中,岂顾衣裘湿。
酒杯轻宇宙,天马难羁絷。
今朝我还都,但见交朋泣。
借问泣者谁,曼卿魂已蛰。
堂堂豪杰姿,遂尔一棺戢。
君生寒月明,君没寒月入。
月入还复升,精魄宁未集。
孤坟细草遍,翠碣嗟新立。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

qián shí jīng shī lái , duì mǎ cháng xiāng yī 。
āi chén zhèng mǎn qú , xiào yǔ céng wèi jí 。
suī rán hèn mò qīn , wǎng wǎng wén fēng shén 。
xīng dòu jiāo chuí guāng , zhāo zhāo bù kě yì 。
dú ò qiū lù zhōng , qǐ gù yī qiú shī 。
jiǔ bēi qīng yǔ zhòu , tiān mǎ nán jī zhí 。
jīn zhāo wǒ huán dōu , dàn jiàn jiāo péng qì 。
jiè wèn qì zhě shuí , màn qīng hún yǐ zhé 。
táng táng háo jié zī , suì ěr yī guān jí 。
jūn shēng hán yuè míng , jūn méi hán yuè rù 。
yuè rù huán fù shēng , jīng pò níng wèi jí 。
gū fén xì cǎo biàn , cuì jié jiē xīn lì 。

弔石曼卿

—— 梅堯臣

前時京師來,對馬嘗相揖。
埃塵正滿衢,笑語曾未及。
雖然恨莫親,往往聞風什。
星斗交垂光,昭昭不可挹。
獨哦秋露中,豈顧衣裘溼。
酒杯輕宇宙,天馬難羈縶。
今朝我還都,但見交朋泣。
借問泣者誰,曼卿魂已蟄。
堂堂豪傑姿,遂爾一棺戢。
君生寒月明,君沒寒月入。
月入還復升,精魄寧未集。
孤墳細草遍,翠碣嗟新立。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

qián shí jīng shī lái , duì mǎ cháng xiāng yī 。
āi chén zhèng mǎn qú , xiào yǔ céng wèi jí 。
suī rán hèn mò qīn , wǎng wǎng wén fēng shén 。
xīng dòu jiāo chuí guāng , zhāo zhāo bù kě yì 。
dú ò qiū lù zhōng , qǐ gù yī qiú shī 。
jiǔ bēi qīng yǔ zhòu , tiān mǎ nán jī zhí 。
jīn zhāo wǒ huán dōu , dàn jiàn jiāo péng qì 。
jiè wèn qì zhě shuí , màn qīng hún yǐ zhé 。
táng táng háo jié zī , suì ěr yī guān jí 。
jūn shēng hán yuè míng , jūn méi hán yuè rù 。
yuè rù huán fù shēng , jīng pò níng wèi jí 。
gū fén xì cǎo biàn , cuì jié jiē xīn lì 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
前些时日来到京城,与马相见便行礼。街道尘埃飞扬,笑语未曾交流。尽管心中怀恨别离,时常听闻风声消息。星斗交相辉映,明亮无法遮掩。独自沉思在秋露之中,岂顾衣衫已湿透。酒杯轻轻举起,如何驾驭天马飞行。今朝回首我身旁,只见与朋友相别泪如泉涌。请问泪水之主是谁?曼卿的灵魂早已归隐。英勇豪杰的姿态,如今却安息于棺椁之中。你生时寒月皎洁明亮,你逝去时寒月也随之消逝。月亮升起又再降落,你的精魂何时才会归来。孤坟上细草遍布,碑石青翠嘆新立。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者梅尧臣介绍:🔈

本卷作于皇佑五年(一○五三),是年秋作者丧母,解监永济仓官,扶榇归宣城守制。《宛陵文集》自《和吴冲卿元会》始,原编卷一七;自《依韵和原甫省中松石画壁》始,原编卷一八;自《韩子华遗冰》始,原编卷三九;自《宁陵阻风雨寄都下亲旧》始,原编卷四○。 查看更多>>

梅尧臣的诗:

梅尧臣的词:

相关诗词:

郑师易秀才诗奔腾遒壮殆有石曼卿学士风骨作四韵以勉之 (zhèng shī yì xiù cái shī bēn téng qiú zhuàng dài yǒu shí màn qīng xué shì fēng gǔ zuò sì yùn yǐ miǎn zhī)

朝代:宋    作者: 石介

曼卿续得少陵弦,弦绝年来又一年。
惊起听君讽新句,洒如开集味遗篇。
一家气骨疑无偶,万丈光芒欲拂天。
好向风骚尤着意,他时三个地诗仙。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

句 其八 (jù qí bā)

朝代:宋    作者: 王镐

催租更扰潘邠老,付麦谁怜石曼卿。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

三豪诗送杜默师雄 (sān háo shī sòng dù mò shī xióng)

朝代:宋    作者: 石介

曼卿豪於诗,社坛高数层。
永叔豪於辞,举世绝俦朋。
师雄歌亦豪,三人宜同称。
曼卿苦汩没,老死殿中丞。
身虽埋黄泉,诗名长如冰。
永叔亦连蹇,病鸾方骞腾。
四海让独步,三馆最後登。
师雄二十二,笔距狞如鹰。
才格自天来,辞华非学能。
回顾李贺辈,粗俗良可憎。
玉川月蚀诗,犹欲相凭陵。
曼卿苟不死,其才堪股肱。
永叔器甚闳,用之王道兴。
师雄子勉旃,勿便生骄矜。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

送石曼卿 (sòng shí màn qīng)

朝代:宋    作者: 范仲淹

河光岳色过秦关,英气飘飘酒满顔。
贾谊书成动西汉,谢安人笑起东山。
亨途去觉云天近,旧隐回思水石闲。
此道圣朝如不坠,疏封宜在立谭间。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

黄田人家别墅缭山种海棠为赋二绝 其一 (huáng tián rén jiā bié shù liáo shān zhòng hǎi táng wèi fù èr jué qí yī)

朝代:宋    作者: 刘克庄

万红扶路笑相迎,彷佛前身石曼卿。
若向花中论富贵,芙蓉城劣海棠城。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

吊宿州妓张温卿 (diào sù zhōu jì zhāng wēn qīng)

朝代:宋    作者: 黄孝先

人生第一莫多情,眼看仙花结不成。
为报两京才子道,好将诗句哭温卿。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

独行 其一 (dú xíng qí yī)

朝代:宋    作者: 赵蕃

独行曼曼遶江湄,正是春风日暮时。
折得芳馨无所遗,寄怀空诵碧云诗。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

和石曼卿明河咏 (hé shí màn qīng míng hé yǒng)

朝代:宋    作者: 苏舜钦

八月银河好,天高夜自明。
楼台通迥意,风露得余清。
几为浮云乱,都宜小雨晴。
离人强回首,耿耿邈无情。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

东方曼倩 (dōng fāng màn qiàn)

朝代:宋    作者: 张耒

轩冕功名何足为,先生聊作易农资。
汉庭诛死皆卿相,犹说才能胜滑稽。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。

早离永明晚抵江华道中 其一 (zǎo lí yǒng míng wǎn dǐ jiāng huá dào zhōng qí yī)

朝代:宋    作者: 江朝议

飞沙羃羃路曼曼,万籁风声重晓寒。
涉涧跻危任劳役,服勤王事敢辞难。

平平平平平,仄仄平○仄。
平平○仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄○,仄仄○平仄。
平仄平平平,○○仄仄仄。
仄平平仄○,仄仄○平仄。
仄平○仄仄,平仄○平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
仄仄仄仄平,仄平平仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄平仄仄。
仄仄平仄平,平仄平仄仄。
平○仄仄仄,仄仄平平仄。