dá mó zhī qū
达摩支曲 🔈

朝代:唐 (táng)    作者: 温庭筠 (wēn tíng yún)

捣麝成尘香不灭,拗莲作寸丝难绝。
红泪文姬洛水春,白头苏武天山雪。
君不见无愁高纬花漫漫,漳浦宴余清露寒。
一旦臣僚共囚虏,欲吹羌管先丸澜。
旧臣头鬓霜华早,可惜雄心醉中老。
万古春归梦不归,邺城风雨连天草。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

dǎo shè chéng chén xiāng bù miè , ào lián zuò cùn sī nán jué 。
hóng lèi wén jī luò shuǐ chūn , bái tóu sū wǔ tiān shān xuě 。
jūn bù jiàn wú chóu gāo wěi huā màn màn , zhāng pǔ yàn yú qīng lù hán 。
yī dàn chén liáo gòng qiú lǔ , yù chuī qiāng guǎn xiān wán lán 。
jiù chén tóu bìn shuāng huá zǎo , kě xī xióng xīn zuì zhōng lǎo 。
wàn gǔ chūn guī mèng bù guī , yè chéng fēng yǔ lián tiān cǎo 。

達摩支曲

—— 溫庭筠

擣麝成塵香不滅,拗蓮作寸絲難絕。
紅淚文姬洛水春,白頭蘇武天山雪。
君不見無愁高緯花漫漫,漳浦宴餘清露寒。
一旦臣僚共囚虜,欲吹羌管先汍瀾。
舊臣頭鬢霜華早,可惜雄心醉中老。
萬古春歸夢不歸,鄴城風雨連天草。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

dǎo shè chéng chén xiāng bù miè , ào lián zuò cùn sī nán jué 。
hóng lèi wén jī luò shuǐ chūn , bái tóu sū wǔ tiān shān xuě 。
jūn bù jiàn wú chóu gāo wěi huā màn màn , zhāng pǔ yàn yú qīng lù hán 。
yī dàn chén liáo gòng qiú lǔ , yù chuī qiāng guǎn xiān wán lán 。
jiù chén tóu bìn shuāng huá zǎo , kě xī xióng xīn zuì zhōng lǎo 。
wàn gǔ chūn guī mèng bù guī , yè chéng fēng yǔ lián tiān cǎo 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
捣麝成为尘土,香气依然不消散,折弯莲花只得一寸丝,难以完全割断。

红泪文姬在洛水边,洋溢着春天的气息,白发苏武站在天山上,皑皑白雪中。

你不曾见过无忧高纬的花朵无边无际,漳浦的宴会上余下清晨的露水寒冷。

一旦臣子们一同被俘虏,就要吹响羌管来预示着战争的到来。

旧时的臣子头发和鬓角已经布满霜花,可惜壮志已经在醉意中老去。

万古春天回归的梦想永远不会实现,邺城中风雨交加,草木凋零。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者温庭筠介绍:🔈

温庭筠,本名岐,字飞卿,太原人,宰相彦博裔孙。少敏悟,才思艳丽,韵格清拔,工爲词章小赋,与李商隐皆有名,称温李。然行无检幅,数举进士不第,思神速,每入试,押官韵作赋,凡八叉手而成,时号温八叉。徐商镇襄阳,署爲巡官,不得志去,归江东。後商知政事,颇右之,欲白用,会商罢相,杨收疾之,贬方城尉,再迁隋县尉卒。集二十八卷,今编诗爲九卷。 查看更多>>

温庭筠的诗:

相关诗词:

杂曲歌辞 达摩支 (zá qū gē cí dá mó zhī)

朝代:唐    作者: 温庭筠

捣麝成尘香不灭,拗莲作寸丝难绝。
红泪文姬洛水春,白头苏武天山雪。
君不见无愁高纬花漫漫,漳浦宴余清露寒。
一旦臣僚共囚虏,欲吹羌管先丸澜。
旧臣头鬓霜华早,可惜雄心醉中老。
万古春归梦不归,邺城风雨连天草。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

庄丞内子挽诗 其一 (zhuāng chéng nèi zǐ wǎn shī qí yī)

朝代:宋    作者: 林希逸

多门嫔贵族,何事喜摩诃。
清比顾家妇,达如凌行婆。
再来邻曲媪,独见女中娥。
委化虽云乐,潘郎鬓柰何。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

维摩寺和冷世修韵 (wéi mó sì hé lěng shì xiū yùn)

朝代:宋    作者: 赵公豫

放达得真赏,风流多逸才。
春邀仙子佩,夜雨法王台。
云磬杯前落,昙花曲畔来。
但教元度在,明月不须来。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

寄龚豫之 (jì gōng yù zhī)

朝代:宋    作者: 徐积

海角龚支使,平生无所苟。
而今五十六,岂肯变所守。
岂独龚支使,古来无奈何。
达人自知命,世俗徒悲歌。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

杂曲歌辞 苏摩遮 一 (zá qū gē cí sū mó zhē yī)

朝代:唐    作者: 张说

摩遮本出海西胡,琉璃宝服紫髯胡。
闻道皇恩遍宇宙,来时歌舞助欢娱。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

杂曲歌辞 古曲五首 四 (zá qū gē cí gǔ qū wǔ shǒu sì)

朝代:唐    作者: 施肩吾

怜时鱼得水,怨罢商与参。
不如山支子,却解结同心。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

支提禅寺 (zhī tí chán sì)

朝代:宋    作者: 黄履翁

福地由来此最幽,翠微深锁碧山头。
参差梵阁云常护,隠现神灯夜不收。
面壁几人曾入定,摩崖有客记同游。
从今悟道支提处,知是名高十二楼。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

荷叶杯 八 (hé yè bēi bā)

朝代:唐    作者: 顾敻

曲砌蝶飞烟暖,春半,花发柳垂条。
花如双脸柳如腰,娇摩娇,娇摩娇。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

巴陵界中作 其一 (bā líng jiè zhōng zuò qí yī)

朝代:宋    作者: 孔武仲

曲曲秋江灧灔波,直疑乘兴到银河。
逢人欲问支机石,此去星桥路几多。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

僧问随色摩尼珠颂 (sēng wèn suí sè mó ní zhū sòng)

朝代:唐    作者: 文益

摩尼不随色,色里勿摩尼。
摩尼与衆色,不合不分离。

仄仄平平平仄仄,仄平仄仄平○仄。
平仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。
平仄仄平平平仄平仄仄,平仄仄平平仄平。
仄仄平○仄平仄,仄○平仄平平○。
仄平平仄平平仄,仄仄平平仄○仄。
仄仄平平仄仄平,仄平平仄平平仄。

抒情 禅意