tóng jiù yùn
同旧韵 🔈

朝代:唐 (táng)    作者: 韦庄 (wéi zhuāng)

大火收残暑,清光渐惹襟。
谢庄千里思,张翰五湖心。
暮角迎风急,孤钟向暝沈。
露滋三径草,日动四邻碪。
簟委班姬扇,蝉悲蔡琰琴。
方愁丹桂远,已怯二毛侵。
甃石回泉脉,移棊就竹阴。
触丝蛛堕网,避隼鸟投林。
貌愧潘郎璧,文慙吕相金。
但埋酆狱气,未发爨桐音。
静笑刘琨舞,闲思阮籍吟。
野花和雨斸,怪石入云寻。
迹竟终非切,幽闲且自任。
趋时慙艺薄,托质仰恩深。
美价方稀古,清名已绝今。
既闻留缟带,讵肯掷蓍簪。
迟客虚高阁,迎僧出乱岑。
壮心徒戚戚,逸足自駸駸。
安羡仓中鼠,危同幕上禽。
期君调鼎鼐,他日俟羊斟。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

dà huǒ shōu cán shǔ , qīng guāng jiàn rě jīn 。
xiè zhuāng qiān lǐ sī , zhāng hàn wǔ hú xīn 。
mù jiǎo yíng fēng jí , gū zhōng xiàng míng shěn 。
lù zī sān jìng cǎo , rì dòng sì lín zhēn 。
diàn wěi bān jī shàn , chán bēi cài yǎn qín 。
fāng chóu dān guì yuǎn , yǐ qiè èr máo qīn 。
zhòu shí huí quán mài , yí qí jiù zhú yīn 。
chù sī zhū duò wǎng , bì sǔn niǎo tóu lín 。
mào kuì pān láng bì , wén cán lǚ xiāng jīn 。
dàn mái fēng yù qì , wèi fā cuàn tóng yīn 。
jìng xiào liú kūn wǔ , xián sī ruǎn jí yín 。
yě huā hé yǔ zhú , guài shí rù yún xún 。
jì jìng zhōng fēi qiè , yōu xián qiě zì rèn 。
qū shí cán yì báo , tuō zhì yǎng ēn shēn 。
měi jià fāng xī gǔ , qīng míng yǐ jué jīn 。
jì wén liú gǎo dài , jù kěn zhì shī zān 。
chí kè xū gāo gé , yíng sēng chū luàn cén 。
zhuàng xīn tú qī qī , yì zú zì qīn qīn 。
ān xiàn cāng zhōng shǔ , wēi tóng mù shàng qín 。
qī jūn tiáo dǐng nài , tā rì sì yáng zhēn 。

同舊韻

—— 韋莊

大火收殘暑,清光漸惹襟。
謝莊千里思,張翰五湖心。
暮角迎風急,孤鐘向暝沈。
露滋三徑草,日動四鄰碪。
簟委班姬扇,蟬悲蔡琰琴。
方愁丹桂遠,已怯二毛侵。
甃石迴泉脈,移棊就竹陰。
觸絲蛛墮網,避隼鳥投林。
貌愧潘郎璧,文慙呂相金。
但埋酆獄氣,未發爨桐音。
靜笑劉琨舞,閑思阮籍吟。
野花和雨斸,怪石入雲尋。
跡竟終非切,幽閑且自任。
趨時慙藝薄,託質仰恩深。
美價方稀古,清名已絕今。
既聞留縞帶,詎肯擲蓍簪。
遲客虛高閣,迎僧出亂岑。
壯心徒戚戚,逸足自駸駸。
安羨倉中鼠,危同幕上禽。
期君調鼎鼐,他日俟羊斟。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

dà huǒ shōu cán shǔ , qīng guāng jiàn rě jīn 。
xiè zhuāng qiān lǐ sī , zhāng hàn wǔ hú xīn 。
mù jiǎo yíng fēng jí , gū zhōng xiàng míng shěn 。
lù zī sān jìng cǎo , rì dòng sì lín zhēn 。
diàn wěi bān jī shàn , chán bēi cài yǎn qín 。
fāng chóu dān guì yuǎn , yǐ qiè èr máo qīn 。
zhòu shí huí quán mài , yí qí jiù zhú yīn 。
chù sī zhū duò wǎng , bì sǔn niǎo tóu lín 。
mào kuì pān láng bì , wén cán lǚ xiāng jīn 。
dàn mái fēng yù qì , wèi fā cuàn tóng yīn 。
jìng xiào liú kūn wǔ , xián sī ruǎn jí yín 。
yě huā hé yǔ zhú , guài shí rù yún xún 。
jì jìng zhōng fēi qiè , yōu xián qiě zì rèn 。
qū shí cán yì báo , tuō zhì yǎng ēn shēn 。
měi jià fāng xī gǔ , qīng míng yǐ jué jīn 。
jì wén liú gǎo dài , jù kěn zhì shī zān 。
chí kè xū gāo gé , yíng sēng chū luàn cén 。
zhuàng xīn tú qī qī , yì zú zì qīn qīn 。
ān xiàn cāng zhōng shǔ , wēi tóng mù shàng qín 。
qī jūn tiáo dǐng nài , tā rì sì yáng zhēn 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
大火收敛残暑,清晨的光辉渐渐勾勒出心绪的波澜。谢庄千里之外,思念不断涌上心头;张翰身处五湖之间,心中亦有万般思绪。

暮色中角楼顶风催急促,孤钟敲响向夜幕沉沈。露水滋润着三径小径的草地,太阳的光芒使四邻的小山显得更加峻峭。

席地而坐,班姬手执折扇轻轻拂拭簟席,蝉鸣悲怨伴着蔡琰弹奏的琴音。不禁忧心忡忡,担忧着红枫树远离自己,心中对于二毛的入侵感到无可奈何。

石甃回廊上水泉潺潺流动,就在竹阴之下,棋局转移,轻松自在。一根细丝让蜘蛛失足堕入了蛛网,一只隼鸟避开危险投奔深林。

我羡慕潘郎的美玉,却对吕相的黄金感到惭愧。只是埋怨酆狱中的秋气还未来临,爨桐树的悲鸣音还未发出。

静静地观赏着刘琨的舞姿,闲时思绪却被阮籍的吟咏所牵扯。野花和雨一同竞相斩落,怪石则似乎在云中寻觅出路。

足迹最终并不是完全切合,幽雅闲适的生活我愿意自行承担。虽然时代潮流匆匆而来,我对于才华感到惭愧,但我会不断向上追求,仰仗恩人的厚爱。

美好的价值观逐渐淡出古今,清明的名声已经绝迹于当下。既然听闻留下了缟带,岂能将蓍簪轻易抛弃?

迟迟客人未到高阁,只能迎接僧侣走出深山峻岭。壮志只能困在胸中,逸足只能轻轻跳动。

安逸而羡慕仓中的老鼠,冒险又与帷幕上的禽鸟相似。期盼君子能调和鼎鼐,期待着未来的日子,俯首等待着羊肉的美酒。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者韦庄介绍:🔈

韦庄,字端己,杜陵人,见素之後,疎旷不拘小节。乾宁元年第进士,授校书郎,转补阙。李询爲两川宣谕和协使,辟爲判官,以中原多故,潜欲依王建。建辟爲掌书记,寻召爲起居舍人,建表留之,後相建爲平章事。集二十卷。今编诗五卷、补遗一卷。 韦庄,字端已,杜陵人,见素之後,疎旷不拘小节。乾宁元年第进士,授校书郎,转补阙。李询爲两川宣谕和协使,辟爲判官,以中原多故,潜欲依王建,建辟爲掌书记,寻召爲起居舍人,建表留之,後相建爲平章事。集二十卷。今编诗五卷、补遗一卷。 查看更多>>

韦庄的诗:

相关诗词:

珪山主送兰笋寻十年前旧诗韵用以寄之 其二 (guī shān zhǔ sòng lán sǔn xún shí nián qián jiù shī yùn yòng yǐ jì zhī qí èr)

朝代:宋    作者: 韩淲

十年作别信多时,失喜寻思得旧诗。
和韵且寻人寄与,不同香味两相知。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

次韵辟雍同舍用予魁字韵 (cì yùn pì yōng tóng shè yòng yǔ kuí zì yùn)

朝代:宋    作者: 方岳

行辈参差落後来,未经老笔扫氛埃。
闲知天地摩铜狄,莫误春秋着玉杯。
断藁略堪供醤瓿,骚人径欲筑诗台。
更烦同舍郎题品,只欠同年旧榜魁。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

许同尘示张八侍郎避暑览馆中旧题绝句俾之同作次韵 (xǔ tóng chén shì zhāng bā shì láng bì shǔ lǎn guǎn zhōng jiù tí jué jù bǐ zhī tóng zuò cì yùn)

朝代:宋    作者: 张耒

聚散人生集渚鸿,飞鸣邂逅一宵同。
是非荣辱何劳问,共在邯郸一枕中。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

同签判谢丈简寄教授李丈仍用王原庆旧韵 (tóng qiān pàn xiè zhàng jiǎn jì jiào shòu lǐ zhàng réng yòng wáng yuán qìng jiù yùn)

朝代:宋    作者: 赵蕃

斗酒百篇家有风,故应名堕胜流中。
从教客论嘲元白,嬾向东华恋软红。
好句旧来传已熟,并游今日敢言同。
看公人物非如我,毕志区区在草丰。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

叶梦授龙图同游丹霞见和四绝句再次前韵 其二 (yè mèng shòu lóng tú tóng yóu dān xiá jiàn hé sì jué jù zài cì qián yùn qí èr)

朝代:宋    作者: 李纲

渡水扪萝款石扉,杖藜同着旧缁衣。
犹嫌林下諠僮仆,欲学孤云野鹤飞。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

动物

依韵奉和留守尚书会六同年感旧诗二首 其一 (yī yùn fèng hé liú shǒu shàng shū huì liù tóng nián gǎn jiù shī èr shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 强至

鼎科第一策名人,金榜谁能蹑後尘。
三纪鹏图犹绿发,累朝龙首最青春。
同怀谈笑宜开口,间代文章各致身。
醉倒不知歌舞罢,杏园旧态恰如新。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

动物

和裴司空即事通简旧僚 (hé péi sī kōng jí shì tōng jiǎn jiù liáo)

朝代:唐    作者: 张籍

肃肃上台坐,四方皆仰风。
当朝奉明政,早日立元功。
独对赤墀下,密宣黄阁中。
犹闻动高韵,思与旧僚同。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

次韵王少清寒食感旧 (cì yùn wáng shǎo qīng hán shí gǎn jiù)

朝代:宋    作者: 项安世

爱酒王郎子,愁来日日中。
都门空旧观,楚俗自乡风。
客里寒无奈,年时事不同。
新裁罗袖薄,还向宝台烘。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

西溪酬孙倚李珪二同年依韵 (xī xī chóu sūn yǐ lǐ guī èr tóng nián yī yùn)

朝代:宋    作者: 李复

水部张员外,中书白舍人。
曾闻三绝句,同赏曲江春。
且逐追随旧,休悲老大身。
花今千树发,有底不来因。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。

寄八十僧宝月溪 (jì bā shí sēng bǎo yuè xī)

朝代:宋    作者: 顾逢

同庚同志又同师,湖海无人是旧知。
百念俱灰惟一癖,死为鬼後亦吟诗。

仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄○,○仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄○○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平○,平平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄○平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平○仄仄○。
仄平○仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平○仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平○。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○○仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
平仄平○仄,平平仄仄平。
○平○仄仄,平仄仄平平。