liè xiù tíng yòng fàn bǎi shēng yùn
列岫亭用范伯升韵 🔈
自我来南溪,池塘几春草。
结茅依云端,爱此山回抱。
奇峰七十二,罗列景逾好。
岂殊谢公窗,澄江更萦绕。
孤城千家邑,一目可尽了。
植葵思夏深,种菊待秋杪。
物华静中见,至理得深造。
东山与鲁郊,底用评大小。
平生丘壑心,计拙讵能巧。
亭臯远俗客,曳杖日频到。
箪瓢乐未改,在涧盘亦考。
况有吾人诗,飘然异郊岛。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
自从来到南溪,池塘里的春草已经几度生长。我搭建茅屋依偎在云端,爱上了这座山峰环抱的美景。这里奇峰嶙峋,有七十二峰之多,景色竞相争艳。宛如谢公的窗户,澄江更是环绕着山脚。孤城中有千家邑,一眼便可尽收眼底。
我种植葵花时思念深夏的美景,栽种菊花则期待秋天的尽头。这里的自然美景静静地展现出来,我从中领悟到至理深奥,不断探索着。东山与鲁郊,我要评述其中大小事物的优劣。
我一生钟情于山川和山谷,计划虽然简陋,但是却真实而不巧合。我亭臯遥远,常有游客前来,他们每日都曳着杖前来探访。我的箪瓢乐趣未曾改变,山中的涧盘也是我的考据之地。
何况我所创作的诗篇,飘然异于常人,宛如出自遥远的郊外与岛屿之间。
韩元吉的诗:
-
羁凤辞
我家既远兮苕水为乡,中有羁凤兮飞颉颃...
-
远游十首 其一
我行蓬莱巅,俛首见月窟。谁言沧海深,...
-
远游十首 其二
东隅有神人,被发两目丹。手擎扶桑枝,...
-
远游十首 其三
雷出九地底,化为万鼓鼙。豕首柄石斧,...
-
远游十首 其四
紫皇宴琼台,凤舞鸾且歌。翠鬟两仙女,...
-
远游十首 其五
大钧转一气,急毂无停辕。是非与生死,...
-
远游十首 其六
海水赴大壑,雷奔堕空虚。火轮煽金刚,...
-
远游十首 其七
崑仑九万里,磅礴天地根。其下有玄圃,...
-
远游十首 其八
巨轴载厚地,沈沈惟九幽。日月所不烛,...
-
远游十首 其九
生死一大梦,梦觉谁当分。梦中既不了,...
- 韩元吉诗全集>>
韩元吉的词:
相关诗词:
列岫望西山最正殆无毫发遗恨滕王秋屏皆不及也因作此诗二首 其一 (liè xiù wàng xī shān zuì zhèng dài wú háo fā yí hèn téng wáng qiū píng jiē bù jí yě yīn zuò cǐ shī èr shǒu qí yī)
城中望西山,拄颊空朝暮。
不到列岫亭,讵知亲切处。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
和宣守林子中修撰列岫亭 (hé xuān shǒu lín zǐ zhōng xiū zhuàn liè xiù tíng)
苏州方称白公才,又见宣城谢守来。
两处溪山重秀发,一亭风月助徘徊。
水光颭灧龙鳞活,岫影参差雁序开。
不用红裙唱金缕,只题佳句殷春雷。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
九日范伯升惠诗连伯玉丈有和句皆道先公平昔登高事感而次韵 其二 (jiǔ rì fàn bǎi shēng huì shī lián bǎi yù zhàng yǒu hé jù jiē dào xiān gōng píng xī dēng gāo shì gǎn ér cì yùn qí èr)
尘土装怀不可论,伤心夏凊与冬温。
西风南涧萧萧竹,犹有范翁时到门。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
登列岫 (dēng liè xiù)
此邦已是富烟光,那更斯亭冠此邦。
正向座中窥列岫,恰从檐下瞰长江。
闲穿松径云生屧,宴坐蒲团月满窗。
想得山人应笑我,老来强拥碧油幢。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
题峻极下院列岫亭诗 其二 (tí jùn jí xià yuàn liè xiù tíng shī qí èr)
山色满亭亭倚空,与君俱在画图中。
解道龙腾青壁断,令人却忆漫浪翁。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
安仁绝览亭 (ān rén jué lǎn tíng)
檐前列岫连云耸,亭下双溪彻底清。
可但坐来无暑气,老夫病眼顿增明。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
九日范伯升惠诗连伯玉丈有和句皆道先公平昔登高事感而次韵 其一 (jiǔ rì fàn bǎi shēng huì shī lián bǎi yù zhàng yǒu hé jù jiē dào xiān gōng píng xī dēng gāo shì gǎn ér cì yùn qí yī)
诗来增我思亲念,愁对秋山气象高。
糁糁黄花惊节物,东篱徒有鬓萧骚。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
万州西山湖亭秋荷尚盛 (wàn zhōu xī shān hú tíng qiū hé shàng shèng)
丛荟忽明眼,山腰灧湖光。
列岫绕云锦,深林护风香。
西山即太华,玉井余秋芳。
隔江招岑仙,共擘双莲房。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
题峻极下院列岫亭诗 其一 (tí jùn jí xià yuàn liè xiù tíng shī qí yī)
早讶年年狂士来,每来亭上独徘徊。
山应又喜添知己,去後山容似死灰。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。
用叶翰林韵题赵叔问燕文贵山林 (yòng yè hàn lín yùn tí zhào shū wèn yàn wén guì shān lín)
列岫轩窗五柳门,瀼西林谷渭南村。
一区正欲寻幽处,指点丹青得细论。
仄仄平平平,平平仄平仄。
仄平平平平,仄仄平○仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄平仄平平,平平○平仄。
平平平平仄,仄仄仄仄○。
仄平○仄○,仄仄仄平仄。
仄平仄○仄,仄仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄○仄仄。
平平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄平仄仄。
仄仄平平平,平平仄平仄。