zhòng xián yǐ yǔ biān chéng shāng wū chàng hè jí yǐ èr shí yùn shī xiāng zèng yī yùn hé zhī
仲咸以予编成商於唱和集以二十韵诗相赠依韵和之 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 王禹偁 (wáng yǔ chēng)

诗战虽非敌,吟多偶自编。
齐强侵北鄙,许败守东偏。
犹恨多虚日,何妨且系年。
龙媒难趁逐,驽驾頼驱牵。
拙句传非梦,雄词纵自天。
一嘲花灼灼,再咏雁翩翩。
白雪终无继,洪崖谩拍肩。
骖鸾元在汉,堕鼠不成仙。
硎发锋鋩利,衡诚势力悬。
石因良玉润,褧借锦衣鲜。
糠籺豪家笑,鉶羹古味全。
虎盐宜燕享,猴棘谩雕鎸。
我笔非江氏,君才比孟坚。
岂劳开蒨旆,早合步花砖。
重甚连城璧,精於万选钱。
西江闻祖德,南国许名贤。
夜阁调琴月,秋堂煮茗烟。
淡交轻势利,孤达鄙荣迁。
媚挹怀珠水,幽听喷玉泉。
谪居叨属和,都志命迍邅。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

shī zhàn suī fēi dí , yín duō ǒu zì biān 。
qí qiáng qīn běi bǐ , xǔ bài shǒu dōng piān 。
yóu hèn duō xū rì , hé fáng qiě xì nián 。
lóng méi nán chèn zhú , nú jià lài qū qiān 。
zhuō jù chuán fēi mèng , xióng cí zòng zì tiān 。
yī cháo huā zhuó zhuó , zài yǒng yàn piān piān 。
bái xuě zhōng wú jì , hóng yá màn pāi jiān 。
cān luán yuán zài hàn , duò shǔ bù chéng xiān 。
xíng fā fēng máng lì , héng chéng shì lì xuán 。
shí yīn liáng yù rùn , jiǒng jiè jǐn yī xiān 。
kāng hé háo jiā xiào , xíng gēng gǔ wèi quán 。
hǔ yán yí yàn xiǎng , hóu jí màn diāo juān 。
wǒ bǐ fēi jiāng shì , jūn cái bǐ mèng jiān 。
qǐ láo kāi qiàn pèi , zǎo hé bù huā zhuān 。
chóng shèn lián chéng bì , jīng wū wàn xuǎn qián 。
xī jiāng wén zǔ dé , nán guó xǔ míng xián 。
yè gé tiáo qín yuè , qiū táng zhǔ míng yān 。
dàn jiāo qīng shì lì , gū dá bǐ róng qiān 。
mèi yì huái zhū shuǐ , yōu tīng pēn yù quán 。
zhé jū dāo shǔ hé , dōu zhì mìng zhūn zhān 。

动物

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
诗战虽然不是我所敌,我常常自己编吟。
齐国强盛侵犯北方边境,许国败北只能守卫东部偏远地区。
我仍然心怀遗憾,但何妨将注意力放在过去的岁月上。
仕途的机缘难以把握,而平庸的人常常能够得到晋升。
即使我的诗句不被传颂,但我的雄辞自有威力来自天际。
我一次嘲弄绚烂的花朵,再次赞美飞翔的雁鸿。
洁白的雪终将融化消失,我在庞大的世界里却孤独无助。
古代神话中的骖鸾是汉朝皇家的象征,而堕落的老鼠却无法成仙。
锋利的石头因为接触优雅的玉石而变得光滑,普通的篾片却因为锦衣的装点而鲜艳。
粗糙的饭器令富人嗤笑,珍馐美味只有古人才能品尝。
虎形的盐适合燕雀享用,而刻有猴形的器皿只是华丽的装饰。
我所写的诗并非咸阳的李白能够比拟,但你的才华可与孟轲相媲美。
何必费心去开启高高的帷幕,早些步入花砖铺就的道路。
珍贵的璧石再怎么重,也不及精于万种选择的财富。
西江传颂祖先的德行,南国许多贤士脱颖而出。
夜晚的阁楼里传来调琴之音,秋天的大厅中弥漫着煮茶的香气。
淡泊交往轻视功名利禄,孤独超越庸俗追求荣耀。
美酒只须品尝珍珠般的清泉水,幽静的听觉能够领略喷涌的玉泉声。
身居他乡却能和睦相处,志向固守却受命运纷扰。

这首王禹偁的《仲咸以予编成商於唱和集以二十韵诗相赠依韵和之》可以分为以下几个方面进行赏析:
这首诗表现了王禹偁与仲咸之间的文学交往和友情,以及对彼此才华的赞赏。诗人用丰富的修辞手法和精彩的写景描写,展示了自己和仲咸在文学创作上的竞争与合作。
1. **诗人的自嘲与自信:** 诗人以“诗战虽非敌”自嘲自己的诗才不如仲咸,但随后表现出自信,表示自己的诗多数是自己编写的。这反映了诗人在文学创作上的坚持和自尊。
2. **战事与政治隐喻:** 诗中提到“齐强侵北鄙,许败守东偏”,暗示了当时的战乱和政治动荡。这些隐喻可能反映了诗人对社会时局的关切。
3. **文学创作与诗歌题材:** 诗人提到自己编写的诗句,同时提到“拙句传非梦,雄词纵自天”,表现了他对自己创作的自信。诗中也出现了诗歌常见的题材,如“咏花”、“咏雁”,展示了诗人的文学造诣。
4. **友情和师徒关系:** 诗中提到“君才比孟坚”,暗示了仲咸在文学上的高才,这可能是诗人对仲咸的赞美。诗人与仲咸之间的交往也反映出师徒或朋友之间的深厚情感。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者王禹偁介绍:🔈

王禹偁(九五四~一○○一),字元之,济州钜野(今山东巨野)人。太宗太平兴国八年(九八三)进士,授成武县主簿。雍熙元年(九八四),迁知长洲县。端拱元年(九八八)应中书试,擢直史馆。次年迁知制诰。淳化二年(九九一),爲徐铉辨诬,贬商州团练副使。五年,再知制诰。至道元年(九九五)兼翰林学士,坐谤讪罢知滁州,未几改扬州。真宗即位,复知制诰。咸平元年(九九八)预修《太祖实录》,直笔犯讳,降知黄州。四年移知蕲州,卒,年四十八。有《小畜集》三十卷、《小畜外集》二十卷(今残存卷六至卷十三等八卷)。《宋史》卷二九三有传。 王禹偁诗,前十一卷以《四部丛刊》影印瞿氏铁琴铜剑楼藏宋刊配吕无党钞本《小畜集》爲底本,校以... 查看更多>>

王禹偁的诗:

相关诗词:

句 三 (jù sān)

朝代:唐    作者: 沈彬

黛泼千山出蜀来。
(《小畜外集》卷七《仲咸因春游商山下行三怪石辇致郡下甚有幽趣序其始末题六十韵见示依韵和之》引。
)。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

几山出示阳桥唱和诸什窃慨英才之沈寂光景之流迈因两次其韵皆以少日为篇首一以赠监镇孙和仲一以赠知丞苗几山云 其二 (jǐ shān chū shì yáng qiáo chàng hè zhū shén qiè kǎi yīng cái zhī shěn jì guāng jǐng zhī liú mài yīn liǎng cì qí yùn jiē yǐ shǎo rì wèi piān shǒu yī yǐ zèng jiān zhèn sūn hé zhòng yī yǐ zèng zhī chéng miáo jǐ shān yún qí èr)

朝代:宋    作者: 周行己

少日称豪笔砚场,一官家近住河阳。
人情易变春云薄,世故饱谙秋鬓黄。
寒日苍凉临迥野,浩歌悲壮激哀商。
时平民乐官无事,醉倒题诗舞袖傍。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

杨时可作十诗以寄河间诗之所及非吾僚则吾友也因悉次其韵以和之又以其所以赠我者复赠时可作还字韵 其八 (yáng shí kě zuò shí shī yǐ jì hé jiān shī zhī suǒ jí fēi wú liáo zé wú yǒu yě yīn xī cì qí yùn yǐ hé zhī yòu yǐ qí suǒ yǐ zèng wǒ zhě fù zèng shí kě zuò huán zì yùn qí bā)

朝代:宋    作者: 赵鼎臣

俗儒守一编,贱目则贵耳。
不识古人书,岂识天下士。
君看李长吉,可但州县已。
异时凤来仪,故自阿阁起。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

几山出示阳桥唱和诸什窃慨英才之沈寂光景之流迈因两次其韵皆以少日为篇首一以赠监镇孙和仲一以赠知丞苗几山云 其一 (jǐ shān chū shì yáng qiáo chàng hè zhū shén qiè kǎi yīng cái zhī shěn jì guāng jǐng zhī liú mài yīn liǎng cì qí yùn jiē yǐ shǎo rì wèi piān shǒu yī yǐ zèng jiān zhèn sūn hé zhòng yī yǐ zèng zhī chéng miáo jǐ shān yún qí yī)

朝代:宋    作者: 周行己

少日称豪弓马场,时平不复戍渔阳。
引杯看剑夜云黑,横槊赋诗寒日黄。
霜落草枯闲战骑,位卑禄薄困征商。
白头未试吴王妓,杨柳萧萧古道傍。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

三城侍郎寄示留题延庆寺二韵诗二章顷岁予肄业於此遗景尽在幸会之迹首唱之序详矣谨依命攀和但於首章增为四韵盖浅陋之才不觉辞费因遣稚子赞善大夫通判邠州事学古写於此牌以永嘉赐 其二 (sān chéng shì láng jì shì liú tí yán qìng sì èr yùn shī èr zhāng qǐng suì yǔ yì yè wū cǐ yí jǐng jìn zài xìng huì zhī jì shǒu chàng zhī xù xiáng yǐ jǐn yī mìng pān hé dàn wū shǒu zhāng zēng wèi sì yùn gài qiǎn lòu zhī cái bù jué cí fèi yīn qiǎn zhì zǐ zàn shàn dài fū tōng pàn bīn zhōu shì xué gǔ xiě wū cǐ pái yǐ yǒng jiā cì qí èr)

朝代:宋    作者: 陈尧佐

萤窗从此极研覃,坠简疑文访济南。
拟卜菟裘邻学所,龙香时爇御书龛。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

动物

杨时可作十诗以寄河间诗之所及非吾僚则吾友也因悉次其韵以和之又以其所以赠我者复赠时可作还字韵 其一 (yáng shí kě zuò shí shī yǐ jì hé jiān shī zhī suǒ jí fēi wú liáo zé wú yǒu yě yīn xī cì qí yùn yǐ hé zhī yòu yǐ qí suǒ yǐ zèng wǒ zhě fù zèng shí kě zuò huán zì yùn qí yī)

朝代:宋    作者: 赵鼎臣

久伏东海滨,窃慕暴公子。
一朝乃吾僚,幸会有如此。
白发裹青衫,谁要相料理。
吾犹及老成,余音闻正始。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

赵仲永和胡正字竹诗见赠用韵以酬 (zhào zhòng yǒng hé hú zhèng zì zhú shī jiàn zèng yòng yùn yǐ chóu)

朝代:宋    作者: 王十朋

忆昔游莲幕,获登君子墙。
蓬莱醉秋月,龙凤啜天香。
台阁子将集,山林予欲藏。
新诗似修竹,风味更高长。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

动物

杨时可作十诗以寄河间诗之所及非吾僚则吾友也因悉次其韵以和之又以其所以赠我者复赠时可作还字韵 其四 (yáng shí kě zuò shí shī yǐ jì hé jiān shī zhī suǒ jí fēi wú liáo zé wú yǒu yě yīn xī cì qí yùn yǐ hé zhī yòu yǐ qí suǒ yǐ zèng wǒ zhě fù zèng shí kě zuò huán zì yùn qí sì)

朝代:宋    作者: 赵鼎臣

翰林门户壮,九子贤至今。
楩楠及豫章,磊落皆成林。
恨不徧识之,此郎倾盖深。
傥封降胡檄,冀子披其襟。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

抒情

仲咸见予一百六十韵赋诗相赠因以四韵答之 (zhòng xián jiàn yǔ yī bǎi liù shí yùn fù shī xiāng zèng yīn yǐ sì yùn dá zhī)

朝代:宋    作者: 王禹偁

劳将诗什比兵权,兵数虽多气不全。
乌合师徒空百万,虎贲精锐只三千。
扬镳正突渔阳骑,避箭甘回赤壁船。
若许英雄君与操,更当劘励整櫜鞬。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。

席君从於洛城种金橘今秋始结六实以其四献开府太师招三客以赏之留守相公时赋诗以纪奇事光窃不自揆輙依高韵继成五章 其二 (xí jūn cóng wū luò chéng zhòng jīn jú jīn qiū shǐ jié liù shí yǐ qí sì xiàn kāi fǔ tài shī zhāo sān kè yǐ shǎng zhī liú shǒu xiàng gong shí fù shī yǐ jì qí shì guāng qiè bù zì kuí zhé yī gāo yùn jì chéng wǔ zhāng qí èr)

朝代:宋    作者: 司马光

圆小香黄珠颗垂,结成洛邑重霜时。
相公和气陶羣物,不是寒温变土宜。

平仄平平仄,○平仄仄平。
平平平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平○○仄平。
平平○仄仄,平仄仄○○。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,○仄仄平平。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,仄仄仄○○。
平仄平平仄,平平仄仄平。
仄仄平○仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
仄○平仄仄,仄仄仄平平。
○仄平平仄,平平仄仄○。
平平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄○平仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,平仄仄平平。
仄仄平平仄,平○○仄平。
仄平平仄○,平仄仄平平。