yòu zèng èr zǐ
又赠二子 🔈
周氏二子千人英,余观其诗余辄惊。
浑然骨格已老成,凛乎辞句冰霜清。
不然何以知君名,余知必作诗之精。
今观君诗眉且低,文章老大无人知。
少年便莫相轻欺,丈夫壮气如虹蜺。
古之庸者犹雄飞,青云自有相逢时。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
周氏二子千人英,余觀其詩余輒驚。
渾然骨格已老成,凜乎辭句冰霜清。
不然何以知君名,余知必作詩之精。
今觀君詩眉且低,文章老大無人知。
少年便莫相輕欺,丈夫壯氣如虹蜺。
古之庸者猶雄飛,青雲自有相逢時。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
- 收藏
- 做笔记
译文:
周氏有两个儿子,千人之中都很优秀,但我特别欣赏其中一位的诗歌,每每读到他的作品都为之惊叹。他的诗歌完全展现出成熟稳重的气质,辞句之间冰清玉洁,让人感到肃然起敬。
唯有如此才能知晓他的名字,我知道他一定是一个擅长创作诗歌的精英。如今我仔细观察,发现他的诗歌之中带着低垂的眉头,似乎是因为年岁的缘故,让文章逐渐老成,而无人真正了解他的才华。
年轻人应该不轻视他,壮年男子应该有像虹蜺一般的雄风气概。即便古往今来,那些平庸之辈也有过雄飞的时刻,只要等待时机,他定能腾飞入青云。
全诗表达了对周氏其中一位儿子诗歌才华的赞叹,他的诗歌风格成熟冷静,但却鲜为人知。诗人呼吁年轻人不要轻视他,因为任何人都有可能在适当的时刻展现出非凡的才能。
徐积的诗:
徐积的词:
相关诗词:
送庆基叔往上犹二绝 其二 (sòng qìng jī shū wǎng shàng yóu èr jué qí èr)
六十慈亲路一千,郎君归省又何年。
赠行句子真聊尔,且折垂杨当赠鞭。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
又赠上人 其二 (yòu zèng shàng rén qí èr)
八十高僧不诵经,挑单又发洞庭程。
包山雪里三门上,吟就橙诗立又行。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
次韵王漕见赠并寄曾吉父二首 其二 (cì yùn wáng cáo jiàn zèng bìng jì céng jí fù èr shǒu qí èr)
曾子住南国,端居无所思。
逃禅不用酒,投笔谩成诗。
敏捷忘千虑,纵横又一奇。
子中有住处,莫待折肱医。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
赠叶子仁 其二 (zèng yè zi rén qí èr)
花正纷红俄骇绿,月才挂壁又沈钩。
世间万事都如此,莫遣双眉浪自愁。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
次韵元相閲猥藁见赠二首 其二 (cì yùn yuán xiāng yuè wěi gǎo jiàn zèng èr shǒu qí èr)
挽得非来句,频哦送夜长。
诗今逼何逊,人亦似黄香。
拟答琅玕赠,惭无锦绣肠。
秋风又撩客,啾唧动寒螿。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
郴口又赠二首 一 (chēn kǒu yòu zèng èr shǒu yī)
山作剑攒江写镜,扁舟斗转疾於飞。
回头笑向张公子,终日思归此日归。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
赠别元十八协律六首 三 (zèng bié yuán shí bā xié lǜ liù shǒu sān)
吾友柳子厚,其人艺且贤。
吾未识子时,已览赠子篇。
寤寐想风采,於今已三年。
不意流窜路,旬日同食眠。
所闻昔已多,所得今过前。
如何又须别,使我抱悁悁。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
元日赠沈宗师四首 其二 (yuán rì zèng shěn zōng shī sì shǒu qí èr)
念昔从诸贤,关汪老耆旧。
是事今则无,斯人亦难又。
尔来见公子,却立两公後。
不倦以终之,可以为子寿。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
戊子岁晚赠应德茂 (wù zǐ suì wǎn zèng yìng dé mào)
江海悠悠雪欲飞,抱书空出又空归。
沙头人满鸥应笑,船上酒香鱼正肥。
尘土竟成谁计是,山林又悔一年非。
平生万卷应夫子,两世知名穷布衣。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。
萧宅二三子赠答诗二十首 客赠石 (xiāo zhái èr sān zǐ zèng dá shī èr shí shǒu kè zèng shí)
竹下青莎中,细长三四片。
主人虽不归,长见主人面。
平仄仄仄平平平,平○○平平仄平。
平平仄仄仄仄平,仄平平仄平平平。
仄平平仄平平平,平平仄仄平平平。
平○平平平○平,平平仄仄平平平。
仄平仄仄○○平,仄平仄仄○○○。
仄平平仄○平平,平平仄仄○平平。