wén xǐ què
闻喜鹊 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 李觏 (lǐ gòu)

翩翩者鹊何品流,羽毛白黑林之幽。
生平智力可料度,有巢往往输鸣鸠。
天然却会报人喜,愚儿幼妇唯尔求。
万声千噪几曾验,闻者终是轩眉头。
从来乌鸟爱反哺,孝慈情性谁可俦。
其间於事最先见,告人凶祸令人忧。
忧时不肯自修饰,祷请神鬼争啾啾。
告之愈验愈见恶,共去灾患鸦之由。
弹丸瓦石相驱逐,名园佳树难依投。
忠言逆耳世罕用,属镂曾割伍员喉。
莫笑後来司马公,事事称好真良谋。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

piān piān zhě què hé pǐn liú , yǔ máo bái hēi lín zhī yōu 。
shēng píng zhì lì kě liào dù , yǒu cháo wǎng wǎng shū míng jiū 。
tiān rán què huì bào rén xǐ , yú ér yòu fù wéi ěr qiú 。
wàn shēng qiān zào jǐ céng yàn , wén zhě zhōng shì xuān méi tóu 。
cóng lái wū niǎo ài fǎn bǔ , xiào cí qíng xìng shuí kě chóu 。
qí jiān wū shì zuì xiān jiàn , gào rén xiōng huò lìng rén yōu 。
yōu shí bù kěn zì xiū shì , dǎo qǐng shén guǐ zhēng jiū jiū 。
gào zhī yù yàn yù jiàn è , gòng qù zāi huàn yā zhī yóu 。
dàn wán wǎ shí xiāng qū zhú , míng yuán jiā shù nán yī tóu 。
zhōng yán nì ěr shì hǎn yòng , shǔ lòu céng gē wǔ yuán hóu 。
mò xiào hòu lái sī mǎ gōng , shì shì chēng hǎo zhēn liáng móu 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
鹊儿飞翔的品流何等美妙,它的羽毛在黑暗的森林中,展现着明亮的白色与深邃的黑色。

从它们的生活行为中,我们可以推测出它们的智力,常常输给了那些筑巢的鸣鸠。

天性使然,它们能够带给人们喜悦,愚蠢的孩子和幼稚的女人只求得它们的存在。

它们的声音千变万化,我曾多次亲身经历,闻到它们的叫声,轩眉也会因此紧锁。

乌鸟向来喜欢反哺,它们孝顺慈爱的本性无与伦比。

在这其中,它们最早看到了事物的真相,警告人们有凶险,令人忧虑。

在忧愁的时候,它们并不自我修饰,而是祈求神灵和恶鬼争相啾啾。

然而,越是告诉它们的恶劣状况,它们越是显露出邪恶,去除了灾难和祸害的乌鸦的原因。

弹丸和瓦石被它们所驱逐,名闻遐迩的园林和美丽的树木难以生根。

忠告常常会让人感到不悦,世间很少有人采纳,而那位被割断喉咙的属镂曾经有过例外。

不要嘲笑后来的司马公,他事事表现出真正的良策。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者李觏介绍:🔈

李觏(一○○九~一○五九),字泰伯,建昌军南城(今属江西)人。曾举茂才异等不第,创建旴江书院(旴江在南城),教授生徒,学者称旴江先生。仁宗皇佑初,由范仲淹等荐,试太学助教,後爲直讲。嘉佑中,爲海门主簿、太学说书。四年卒,年五十一。有《退居类稿》十二卷,《皇佑续稿》八卷。明成化间南城左赞编爲《旴江集》(亦作《直讲李先生文集》)三十七卷,外集三卷。事见《旴江集》卷首宋魏峙《李直讲年谱》,《宋史》卷四三二有傅。 李觏诗,以《四部业刊》影印明左赞编《旴江集》(其中诗三卷)爲底本,校以明正德十年孙甫刻本(简称孙本)、影印清文渊阁《四库全书》本(简称四库本)。又录得集外诗五首,编入卷末。 查看更多>>

李觏的诗:

相关诗词:

闻鹊 (wén què)

朝代:宋    作者: 吕本中

一夏病如此,他乡闲未回。
疏檐闻鹊喜,知有远书来。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

闻鹊 (wén què)

朝代:宋    作者: 张侃

举头闻鹊心偏喜,的是庭闱初寄书。
报语加餐眠稳外,只留清白替菑畲。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

(què)

朝代:宋    作者: 刘克庄

久不闻乌鹊,朝来噪不休。
殊乡无喜事,应为买归舟。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

杂诗四首 其一 (zá shī sì shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 王之望

有忧乌啼门,有喜鹊噪庐。
主人闻啼噪,喜鹊唾老乌。
吉凶实由人,乌鹊何与乎。
但知预相报,其智各有余。
人智不如鸟,贪喜忌忧虞。
遂於乌鹊间,憎爱乃尔殊。
福至自福至,祸来贵先图。
二鸟孰有益,嗟哉主人愚。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

对喜鹊 (duì xǐ què)

朝代:宋    作者: 释契嵩

静卧时惊鹊喜多,须臾果有故人过。
山中明度还无事,问尔绵蛮更语麽。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

喜鹊 (xǐ què)

朝代:唐    作者: 皮日休

弃羶在庭际,双鹊来摇尾。
欲啄怕人惊,喜语晴光里。
何况佞幸人,微禽解如此。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

即事戏作四首 其四 (jí shì xì zuò sì shǒu qí sì)

朝代:宋    作者: 程俱

乌啼未必恶,麾去恨不早。
鹊噪两耳聋,主人亦言好。
安知一喙鸣,喜戚自颠倒。
朝来羣鹊噪不已,童稚无知助吾喜。
羣鹊自与乌争巢,慎勿喜欢真误尔。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

乌鹊吟 (wū què yín)

朝代:宋    作者: 姚勉

鹊噪人所怜,乌啼人所唾。
谓鹊能报喜,谓乌常送祸。
乌啼鹊噪何心然,孰为此者皆其天。
预言祸至使人避,比鹊以乌乌更贤。
欲忠於人反嗔己,喜谀恶直常如此。
君不见九龄去国林甫相,崇侯得君比干死。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

七夕闻鹊 其一 (qī xī wén què qí yī)

朝代:宋    作者: 吴泳

涷雨略洗车,炎晖复如磝。
桃笙眠未熟,屋角乾鹊噪。
借问鹊何来,下上音载好。
此声固非恶,枉为闲者告。
适情便为喜,喜不繇汝报。
用静则为吉,吉不缘汝召。
萧牍尚我踈,行人为谁到。
劝子莫饶舌,移语朱门道。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。

闻鸦有感 (wén yā yǒu gǎn)

朝代:宋    作者: 徐鹿卿

鹊群饶舌本何功,鸦阵狂言却似忠。
闻鹊忻然鸦辄唾,甘谀易售古来同。

平平仄仄平仄平,仄平仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄平仄仄○平平。
平平仄仄仄平仄,平平仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,○仄平仄平平平。
○平平仄仄仄仄,仄平平仄平仄平。
○○平仄仄平仄,仄平平仄仄平平。
平平仄仄仄平仄,仄仄平仄平平平。
仄平仄仄仄仄仄,仄仄平○平平平。
○平仄仄○○仄,平平平仄○平平。
平平仄仄仄仄仄,仄○平仄仄平平。
仄仄仄平○仄平,仄仄○仄平平平。