wàng yán
忘言 🔈
宋国旌孝子,东门毁以毙。
楚王好细腰,後宫馁而殪。
物情信可怜,徇外易生死。
身存宠可夸,亡矣安所恃。
吾今思彼哉,未足语释利。
扰扰智惊愚,卑卑学阿世。
吹嘘出虹蜺,顿挫入尘滓。
爱憎虽人为,荣辱乃天使。
恩无斯须怀,怨已塞天地。
百年呼吸中,毫髪谁豫己。
适者默然窥,阴阳驱意气。
始终本何有,一息累万世。
由来适人适,宿昔多如此。
喟余聊自欲,安得忘言士。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
宋国有一位孝子,他为了修复东门而不惜牺牲自己。
楚王喜欢纤细的腰,导致后宫饥饿而死去。
人们的情感常常令人怜悯,为了追求名利,不惜生死。
拥有宠爱时可以夸耀,失去了宠爱却无处依靠。
我现在思念着那个人,言语无法尽述其中的得失。
纷扰的智慧使人惊惧愚昧,卑微地学习迎合社会风尚。
夸大吹嘘让人如虹蜺般升空,一旦失败就堕入尘滓。
爱与恨虽然由人为造成,但荣耀与耻辱却是天命所赋。
恩情不能随意怀抱,怨恨已经填塞了天地间的空间。
百年的呼吸中,毫发之间又有谁能预知自己的命运?
适应现实的人默默地窥视着,阴阳之力驱动着意气的变幻。
始终本无所谓存在与否,一息之间却承载着万世流转。
从古至今,适应环境的人数不胜数,历史上多有如此例子。
唉,我愿意随心所欲,但怎能忘却众多士人的言论呢。
王安国的诗:
相关诗词:
忘言示曾仲思 (wàng yán shì céng zhòng sī)
范叔初非辩士,曾子本同道人。
欢伯解两家难,忘言一笑相亲。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
洋州三十景 无言亭 (yáng zhōu sān shí jǐng wú yán tíng)
物来言有应,事去言自忘。
翛然一榻上,聊可傲羲皇。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
忘机台 (wàng jī tái)
太虚生微云,机事日夕繁。
兼忘岂不佳,尚有忘者存。
稽首老庞翁,妙处布一言。
请观台上月,万古无昭昏。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
玩易斋 其二 (wán yì zhāi qí èr)
作者亦何患,思深义亦深。
忘言更忘象,默会古人心。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
再用前韵 其一 (zài yòng qián yùn qí yī)
瑚琏区区只小成,休言果艺与忠清。
圣师忘食兼忘老,地久天长日月明。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
书诗卷末 (shū shī juàn mò)
一卷诗成二十年,画曾忘食夜忘眠。
莫言不及相如赋,谁敢高吟汉帝前。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
句 其二 (jù qí èr)
欲辨已忘言。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
白雪曲 (bái xuě qū)
列鼎佩金章,泪眼看风枝。
却思食藜藿,身作屠沽儿。
负米无远近,所希升斗归。
为人无贵贱,莫学鸡狗肥。
斯言如不忘,别更无光辉。
斯言如或忘,即安用人为。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
赵表之送梅并诗次韵四首 其四 (zhào biǎo zhī sòng méi bìng shī cì yùn sì shǒu qí sì)
未忘一笑杯盘乐,终爱忘言气味长。
多惭居士梅花供,举世何人解识香。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。
书定林院窗 (shū dìng lín yuàn chuāng)
竹鸡呼我出华胥,起灭篝灯拥燎鑪。
试问道人何所梦,但言浑忘不言无。
仄仄平仄仄,平平仄仄仄。
仄○仄仄平,仄平仄平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,平仄平仄仄。
平平○仄平,仄仄仄仄仄。
仄仄仄平平,平平仄平仄。
○○仄○○,仄仄仄平仄。
仄平平平平,平仄仄平仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄○,○仄平仄仄。
仄仄仄平平,平平○仄仄。
仄平仄平仄,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,仄仄平○仄。
仄平平仄仄,平仄仄平仄。