tí péng shào mò
题彭绍墨 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 唐士耻 (táng shì chǐ)

彭绍之墨玄又玄,问谁得法托之仙。
凌烟胶漆有三昧,鲁直之什曹洞禅。
我欲大振狮子吼,直恐惊翻龙象筵。
纷纷是事但且置,一言为语千金廉。
唐人五字魂遶天,箕歛四大归新篇。
空余句法落寰海,豆萁不觉相熬煎。
中原可复墨可黔,鬓丝白发知何年。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

péng shào zhī mò xuán yòu xuán , wèn shuí dé fǎ tuō zhī xiān 。
líng yān jiāo qī yǒu sān mèi , lǔ zhí zhī shén cáo dòng chán 。
wǒ yù dà zhèn shī zǐ hǒu , zhí kǒng jīng fān lóng xiàng yán 。
fēn fēn shì shì dàn qiě zhì , yī yán wèi yǔ qiān jīn lián 。
táng rén wǔ zì hún rào tiān , jī liǎn sì dà guī xīn piān 。
kòng yú jù fǎ luò huán hǎi , dòu qí bù jué xiāng áo jiān 。
zhōng yuán kě fù mò kě qián , bìn sī bái fà zhī hé nián 。

动物

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

彭绍之的墨意深奥,问他谁能得到仙人法门。凌烟胶漆具有神奇的功效,鲁直之什曹洞禅修行。我欲大声振聋发狮子吼,但担心惊动龙象筵席。纷纷琐事暂且搁置,一句话价值千金廉。唐代文人的五字诗魂飘逸如天仙,箕歛四大志向融入新篇章。空余的句法漂浮在寰宇海洋,豆萁般的辛苦细熬。中原可复兴,墨香可飘黔地,鬓发如雪白,岁月知何年。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者唐士耻介绍:🔈

唐士耻,字子修,金华(今属浙江)人。仲友次子。以荫入仕,宁宗嘉定至理宗淳佑间,历官吉州、临江、建昌、万安等州军掾属。有《灵岩集》,已佚。清四库馆臣据《永乐大典》辑爲十卷。事见本集有关诗文及清光绪《金华县志》卷九。 唐士耻诗,以影印文渊阁《四库全书·灵岩集》爲底本,校以《续金华丛书》本(简称金华本)。 查看更多>>

唐士耻的诗:

相关诗词:

论笔砚间物 (lùn bǐ yàn jiān wù)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

研滴须琉璃,镇纸须金虎。
格笔须白玉,研磨须墨古。
越竹滑如苔,更须加万杵。
自封翰墨卿,一书当千户。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其一四 (jù qí yī sì)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

曾梦春塘题碧草,偶来雾夕看红蕖。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

拾得磨墨赞 (shí dé mó mò zàn)

朝代:宋    作者: 释绍昙

可怜拾得,侧望徒劳。
墨有消时恨不消。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

题梅庄墨 (tí méi zhuāng mò)

朝代:宋    作者: 萧立之

子墨玄玄梅白白,以梅号墨岂其情。
年来黑白无分晓,墨作梅花卖得行。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其五 (jù qí wǔ)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

暮烟秦树暗,落日渭川明。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其六 (jù qí liù)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

平林映日疏,野草经寒短。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其四 (jù qí sì)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

寒临重阁迥,影带乱山流。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其七 (jù qí qī)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

霜乾叶飘零,日出水清浅。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其一 (jù qí yī)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

雨不湿行迳,云犹依故山。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。

句 其二 (jù qí èr)

朝代:宋    作者: 薛绍彭

看云醒醉眼,乘月棹回澜。

平仄平仄平仄平,仄平仄仄仄平平。
平平○仄仄○仄,仄仄平仄平仄○。
仄仄仄仄平仄仄,仄仄平平平仄平。
平平仄仄仄○仄,仄平平仄平平平。
平平仄仄平仄平,平仄仄仄平平平。
○平仄仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
○平仄仄仄仄平,仄平仄仄平平平。