sòng wéi shí liù píng shì chōng tóng gǔ jùn fáng yù pàn guān
送韦十六评事充同谷郡防御判官 🔈

朝代:唐 (táng)    作者: 杜甫 (dù fǔ)

昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
偪侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。
挺身艰难际,张目视寇雠。
朝廷壮其节,奉诏令参谋。
銮舆驻凤翔,同谷为咽喉。
西扼弱水道,南镇枹罕陬。
此邦承平日,剽劫吏所羞。
况乃胡未灭,控带莽悠悠。
府中韦使君,道足示怀柔。
令侄才俊茂,二美又何求。
受词太白脚,走马仇池头。
古色沙土裂,积阴雪云稠。
羌父豪猪靴,羌儿青兕裘。
吹角向月窟,苍山旌旆愁。
鸟惊出死树,龙怒拔老湫。
古来无人境,今代横戈矛。
伤哉文儒士,愤激驰林丘。
中原正格鬬,後会何缘由。
百年赋命定,岂料沈与浮。
且复恋良友,握手步道周。
论兵远壑净,亦可纵冥搜。
题诗得秀句,札翰时相投。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

xī méi zéi zhōng shí , qián yǔ zǐ tóng yóu 。
jīn guī xíng zài suǒ , wáng shì yǒu qù liú 。
bī cè bīng mǎ jiān , zhǔ yōu jí liáng chóu 。
zǐ suī qū gàn xiǎo , lǎo qì héng jiǔ zhōu 。
tǐng shēn jiān nán jì , zhāng mù shì kòu chóu 。
cháo tíng zhuàng qí jié , fèng zhào lìng cān móu 。
luán yú zhù fèng xiáng , tóng gǔ wèi yān hóu 。
xī è ruò shuǐ dào , nán zhèn bāo hǎn zōu 。
cǐ bāng chéng píng rì , piāo jié lì suǒ xiū 。
kuàng nǎi hú wèi miè , kòng dài mǎng yōu yōu 。
fǔ zhōng wéi shǐ jūn , dào zú shì huái róu 。
lìng zhí cái jùn mào , èr měi yòu hé qiú 。
shòu cí tài bái jiǎo , zǒu mǎ chóu chí tóu 。
gǔ sè shā tǔ liè , jī yīn xuě yún chóu 。
qiāng fù háo zhū xuē , qiāng ér qīng sì qiú 。
chuī jiǎo xiàng yuè kū , cāng shān jīng pèi chóu 。
niǎo jīng chū sǐ shù , lóng nù bá lǎo qiū 。
gǔ lái wú rén jìng , jīn dài héng gē máo 。
shāng zāi wén rú shì , fèn jī chí lín qiū 。
zhōng yuán zhèng gé dòu , hòu huì hé yuán yóu 。
bǎi nián fù mìng dìng , qǐ liào shěn yǔ fú 。
qiě fù liàn liáng yǒu , wò shǒu bù dào zhōu 。
lùn bīng yuǎn hè jìng , yì kě zòng míng sōu 。
tí shī dé xiù jù , zhá hàn shí xiāng tóu 。

动物

送韋十六評事充同谷郡防禦判官

—— 杜甫

昔沒賊中時,潛與子同遊。
今歸行在所,王事有去留。
偪側兵馬間,主憂急良籌。
子雖軀幹小,老氣橫九州。
挺身艱難際,張目視寇讎。
朝廷壯其節,奉詔令參謀。
鑾輿駐鳳翔,同谷爲咽喉。
西扼弱水道,南鎮枹罕陬。
此邦承平日,剽劫吏所羞。
況乃胡未滅,控帶莽悠悠。
府中韋使君,道足示懷柔。
令姪才俊茂,二美又何求。
受詞太白脚,走馬仇池頭。
古色沙土裂,積陰雪雲稠。
羌父豪豬靴,羌兒青兕裘。
吹角向月窟,蒼山旌旆愁。
鳥驚出死樹,龍怒拔老湫。
古來無人境,今代橫戈矛。
傷哉文儒士,憤激馳林丘。
中原正格鬬,後會何緣由。
百年賦命定,豈料沈與浮。
且復戀良友,握手步道周。
論兵遠壑淨,亦可縱冥搜。
題詩得秀句,札翰時相投。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

xī méi zéi zhōng shí , qián yǔ zǐ tóng yóu 。
jīn guī xíng zài suǒ , wáng shì yǒu qù liú 。
bī cè bīng mǎ jiān , zhǔ yōu jí liáng chóu 。
zǐ suī qū gàn xiǎo , lǎo qì héng jiǔ zhōu 。
tǐng shēn jiān nán jì , zhāng mù shì kòu chóu 。
cháo tíng zhuàng qí jié , fèng zhào lìng cān móu 。
luán yú zhù fèng xiáng , tóng gǔ wèi yān hóu 。
xī è ruò shuǐ dào , nán zhèn bāo hǎn zōu 。
cǐ bāng chéng píng rì , piāo jié lì suǒ xiū 。
kuàng nǎi hú wèi miè , kòng dài mǎng yōu yōu 。
fǔ zhōng wéi shǐ jūn , dào zú shì huái róu 。
lìng zhí cái jùn mào , èr měi yòu hé qiú 。
shòu cí tài bái jiǎo , zǒu mǎ chóu chí tóu 。
gǔ sè shā tǔ liè , jī yīn xuě yún chóu 。
qiāng fù háo zhū xuē , qiāng ér qīng sì qiú 。
chuī jiǎo xiàng yuè kū , cāng shān jīng pèi chóu 。
niǎo jīng chū sǐ shù , lóng nù bá lǎo qiū 。
gǔ lái wú rén jìng , jīn dài héng gē máo 。
shāng zāi wén rú shì , fèn jī chí lín qiū 。
zhōng yuán zhèng gé dòu , hòu huì hé yuán yóu 。
bǎi nián fù mìng dìng , qǐ liào shěn yǔ fú 。
qiě fù liàn liáng yǒu , wò shǒu bù dào zhōu 。
lùn bīng yuǎn hè jìng , yì kě zòng míng sōu 。
tí shī dé xiù jù , zhá hàn shí xiāng tóu 。

繁体原文 收起原文 韵律对照 收起韵律 注音对照 收起注音
  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
昔日,我和子一起隐藏在没有贼寇的时期,暗中同游。如今归来之际,王事是否离去还不确定。被压在兵马之间,主人忧虑,急需良策。子虽然年幼,但举止间流露出老练的气质,犹如横行于九州之上的老者。在困境中坚持身体艰难地前行,放眼望去,寇敌正在虎视眈眈。朝廷赞美他们的英勇行为,派遣他们参与谋划。皇帝的车驾停留在凤翔,同谷成为咽喉要道。西方掌握着弱水的通道,南方镇守枹罕附近的隘口。这个国家平日里享受着和平,抢劫官吏的事情被视为耻辱。何况胡人还没有被消灭,他们操控着广阔的领土。府中的韦使君以其仁心示人怀柔之意。令侄才华出众,才美又何求。接受了太白的邀请,骑马去仇池。这个古老的土地上,色彩斑斓的沙土裂开,阴云密布,积雪纷纷扬扬。羌族父亲穿着豪猪皮鞋,羌族孩子穿着青色兕皮裘。号角声吹向月亮的洞穴,苍山上旌旗飘扬,令人忧心忡忡。鸟惊飞出枯树,龙怒升腾老湫。从古至今,无人居住的地方,如今却充满了战争和冲突。文雅的儒士们受伤了,他们义愤填膺地在林丘奔走。中原地区正处于激烈的战争之中,那么我们何时能再次相聚呢?百年的命运已经注定,可谁预料到沉浮的变故。暂且忍受思念好友的痛苦,握紧手,踏上漫漫长路。讨论战争的策略,深入无人之境,也许能有所发现。题诗得到了优美的句子,写信时时相互投寄。

赏析:这首诗是杜甫的《送韦十六评事充同谷郡防御判官》,全诗写韦十六受命担任防御判官,把持一方之地的景况以及对韦十六的赞颂和送别之情。
首先,诗人通过回忆韦十六年轻时与他一起游历贼寇之地的经历,表现了韦十六的勇猛和忠诚,这为后文的赞美铺垫了基础。接着,诗人写到韦十六受命担任防御判官,面临着重大的责任,但韦十六老气横秋,年事已高,仍然挺身而出,承担了艰难的任务,展现了他的忠诚和担当。
诗中还描写了防守之地的险要和敌情紧张,以及韦十六在此执掌军政的重要性。韦十六秉性坚韧,决心坚定,不畏艰难,为国家的安危竭尽全力,赢得了朝廷的赏识和信任。
诗的后半部分,诗人通过描写西部地域的艰苦条件、异域的风土人情以及羌民的生活,为韦十六所面临的困难和压力增加了背景和戏剧性。最后,诗人以对百年命运的感叹,对文士仕途的疾恨,以及对友情的珍惜,表现出对韦十六的深情告别之情。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者杜甫介绍:🔈

杜甫,字子美,其先襄阳人,曾祖依艺爲巩令,因居巩。甫天宝初应进士,不第。後献《三大礼赋》,明皇奇之,召试文章,授京兆府兵曹参军。安禄山陷京师,肃宗即位灵武,甫自贼中遯赴行在,拜左拾遗。以论救房琯,出爲华州司功参军。关辅饥乱,寓居同州同谷县,身自负薪采梠,餔糒不给。久之,召补京兆府功曹,道阻不赴。严武镇成都,奏爲参谋、检校工部员外郎,赐绯。武与甫世旧,待遇甚厚。乃於成都浣花里种竹植树,枕江结庐,纵酒啸歌其中。武卒,甫无所依,乃之东蜀就高适,既至而适卒。是岁,蜀帅相攻杀,蜀大扰。甫携家避乱荆楚,扁舟下峡,未维舟而江陵亦乱。乃泝沿湘流,游衡山,寓居耒阳,卒年五十九。元和中,归葬偃师首阳山,元稹志其墓... 查看更多>>

杜甫的诗:

相关诗词:

送刘评事充朔方判官赋得征马嘶 (sòng liú píng shì chōng shuò fāng pàn guān fù dé zhēng mǎ sī)

朝代:唐    作者: 高适

征马向边州,萧萧嘶不休。
思深应带别,声断为兼秋。
岐路风将远,关山月共愁。
赠君从此去,何日大刀头。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送魏二十四司直充岭南掌选崔郎中判官兼寄韦韶州 (sòng wèi èr shí sì sī zhí chōng lǐng nán zhǎng xuǎn cuī láng zhōng pàn guān jiān jì wéi sháo zhōu)

朝代:唐    作者: 杜甫

选曹分五岭,使者历三湘。
才美膺推荐,君行佐纪纲。
佳声斯共远,雅节在周防。
明白山涛鉴,嫌疑陆贾装。
故人湖外少,春日岭南长。
凭报韶州牧,新诗昨寄将。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送杨录事充潼关判官 (sòng yáng lù shì chōng tóng guān pàn guān)

朝代:唐    作者: 岑参

夫子方寸里,秋天澄霁江。
关西望第一,郡内政无双。
狭室下珠箔,连宵倾玉缸。
平明犹未醉,斜月隐书牕。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

抒情 咏人

送侯御赴黔中充判官 (sòng hóu yù fù qián zhōng chōng pàn guān)

朝代:唐    作者: 刘长卿

不识黔中路,今看遣使臣。
猨啼万里客,鸟似五湖人。
地远官无法,山深俗岂淳。
须令荒徼外,亦解惧埋轮。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送严侍御充东畿观察判官 (sòng yán shì yù chōng dōng jī guān chá pàn guān)

朝代:唐    作者: 刘长卿

洛阳征战後,君去问凋残。
云月临南至,风霜向北寒。
故园经乱久,古木隔林看。
谁访江城客,年年守一官。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送李补阙摄御史充河西节度判官 (sòng lǐ bǔ quē shè yù shǐ chōng hé xī jié dù pàn guān)

朝代:唐    作者: 孙逖

昔年叨补衮,边地亦埋轮。
官序慙先达,才名畏後人。
西戎虽献款,上策耻和亲。
早赴前军幕,长清外域尘。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

同官会饮鄱江楼送谷帘泉二尊戏成小诗 (tóng guān huì yǐn pó jiāng lóu sòng gǔ lián quán èr zūn xì chéng xiǎo shī)

朝代:宋    作者: 王十朋

闻说楼中会八仙,郡斋分送谷帘泉。
好将投向鄱江水,共作长鲸吸百川。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送王谏议充东都留守判官 (sòng wáng jiàn yì chōng dōng dōu liú shǒu pàn guān)

朝代:唐    作者: 李嘉佑

时称谢康乐,别事汉平津。
衰柳寒关道,高车左掖臣。
背河见北雁,到洛问东人。
忆昔游金谷,相看华发新。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

荅振武李逢吉判官 (dá zhèn wǔ lǐ féng jí pàn guān)

朝代:唐    作者: 杨巨源

近来时辈都无兴,把酒皆言肺病同。
唯有单于李评事,不将华发负春风。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。

送徐侍御充南诏判官 (sòng xú shì yù chōng nán zhào pàn guān)

朝代:唐    作者: 许棠

西去安夷落,乘轺从节行。
彤庭传圣旨,异城化戎情。
瘴路穷巴徼,蛮川过峤城。
地偏风自杂,天漏月稀明。
危栈连空动,长江到底清。
笑宜防狒狒,言好听猩猩。
抚论如敦行,归情自合盟。
回期佩印绶,何更见新正。

仄仄仄○平,仄仄仄平平。
平平○仄仄,○仄仄仄○。
仄仄平仄○,仄平仄平平。
仄平平仄仄,仄仄○仄平。
仄平平○仄,○仄仄仄平。
平○仄○仄,仄仄仄○平。
平平仄仄平,平仄平仄平。
平仄仄仄仄,平仄平仄平。
仄平平平仄,○仄仄仄平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄○平仄平,仄仄仄平平。
仄仄平仄仄,仄仄仄平平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄仄平仄仄,仄平仄平平。
平仄平平平,平平平仄平。
○仄仄仄仄,○平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄仄仄○。
仄平平平仄,平仄○平平。
平平平平仄,仄仄平平平。
○平○仄仄,仄仄平○平。
仄平仄仄仄,仄仄○仄平。
○仄仄平仄,仄仄仄仄平。
○平仄仄仄,仄仄仄平平。
○平仄仄仄,仄仄平○平。