dú wén chéng xiàng yín xiào gǎo
读文丞相吟啸稿 🔈
垂垂大厦颠,一木支无力。
精卫悲沧海,铜驼化荆棘。
英风傲几砧,滨死犹铁脊。
血洒沙场秋,寒日赤为碧。
惟留吟啸编,千载光奕奕。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
大厦高耸巍峨,渐渐摇摇欲坠,支撑它的木料已经不堪重负。精卫鸟愁苦地在辽阔的海上筑巢,铜驼变成了荆棘。英勇的风儿吹拂过砧杵,滨边的勇士即便临死也坚韧不拔。鲜血洒在战场上,秋风中的太阳变得赤红如碧玉。唯有留下吟咏与歌笑编织,经过千载依然光彩照人。
总结:
诗人通过描绘不同场景和意象,表达了世事沧桑,个体坚韧不拔的精神,以及文化传承的重要性。
黄庚的诗:
相关诗词:
赠张珽 (zèng zhāng tǐng)
昔为吟风啸月人,今为吟风啸月身。
冢坏路边吟啸罢,安知今日又劳神。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
题彭小林诗稿 (tí péng xiǎo lín shī gǎo)
晚识宗文忆浣花,删余今见雅名家。
牙签料理西风读,共笑锺山说老鸦。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
读文丞相宋瑞诗 其一 (dú wén chéng xiàng sòng ruì shī qí yī)
宰相临危不辱身,晋周惟有两忠臣。
国亡八载身方死,今古更无第二人。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
丞相二章 其一 (chéng xiàng èr zhāng qí yī)
丞相之拜,冠弁旅至。
乘马载驱,如彼钜潴。
有鴈有鹜,有龟有鱼。
烝然来萃,翔泳啸呼。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
至荆公墓 其四 (zhì jīng gōng mù qí sì)
守法曾丞相,能文陆左丞。
风流如未泯,应作寺中僧。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
题范曦文诗稿 (tí fàn xī wén shī gǎo)
年翫新编比碎金,知君风月满清襟。
才高欲进竿头步,兴到还磨盾鼻吟。
字有三千何日奏,稿留五七已年深。
汉廷射策无苏李,千载河梁是正音。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
寄蘧觉陈先生 (jì qú jué chén xiān shēng)
白发相看重别离,几囘默坐捻吟髭。
子猷不作乘舟兴,庞老终无出郭时。
隔面云山如有碍,输心泓颖寄相思。
文溪遗稿伤沦落,此事还当付与谁。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
读文丞相宋瑞诗 其二 (dú wén chéng xiàng sòng ruì shī qí èr)
身後声名满世间,孤魂万里朔风寒。
何年得见忠臣传,且把君诗当史看。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
题金华王山甫吟稿 (tí jīn huá wáng shān fǔ yín gǎo)
载贽来相觅,挑灯读失惊。
尊公王逸少,外祖郑康成。
子壮堪传嫡,吾衰浪得名。
江湖有公论,不必问锺嵘。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。
读南岳新稿 (dú nán yuè xīn gǎo)
春来游未遍湖山,已是风光一半残。
细把刘郎诗读後,鶑花虽好不须看。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平仄平平仄,平平仄平仄。
平平仄仄平,平仄○仄仄。
仄仄平平平,平仄仄平仄。
平○○仄平,平仄平仄仄。