jì yǐng zhōu gù zǐ dūn
寄颍州顾子敦 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 刘挚 (liú zhì)

念君去南州,岁月忽已扫。
岂无肺腑言,难为音书道。
客来自汝阴,尽说太守好。
黄堂曰无事,仁政浃稚老。
承顔奉亲欢,甘旨富鱼稻。
时时过西湖,樽酒媚花鸟。
儿童争拍手,共笑玉山倒。
都城亦何为,风尘惊昏晓。
投身非所谋,养气安能浩。
思君便便腹,中有无价宝。
昔者定交分,我已愧枯槁。
岂知鸿鹄飞,翩然异鶬鸨。
人生出处间,得失不在早。
君看松与桂,俱有岁寒操。
何时临清觞,为子倾怀抱。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

niàn jūn qù nán zhōu , suì yuè hū yǐ sǎo 。
qǐ wú fèi fǔ yán , nán wéi yīn shū dào 。
kè lái zì rǔ yīn , jìn shuō tài shǒu hǎo 。
huáng táng yuē wú shì , rén zhèng jiā zhì lǎo 。
chéng yán fèng qīn huān , gān zhǐ fù yú dào 。
shí shí guò xī hú , zūn jiǔ mèi huā niǎo 。
ér tóng zhēng pāi shǒu , gòng xiào yù shān dǎo 。
dōu chéng yì hé wèi , fēng chén jīng hūn xiǎo 。
tóu shēn fēi suǒ móu , yǎng qì ān néng hào 。
sī jūn biàn biàn fù , zhōng yǒu wú jià bǎo 。
xī zhě dìng jiāo fēn , wǒ yǐ kuì kū gǎo 。
qǐ zhī hóng hú fēi , piān rán yì cāng bǎo 。
rén shēng chū chù jiān , dé shī bù zài zǎo 。
jūn kàn sōng yǔ guì , jù yǒu suì hán cāo 。
hé shí lín qīng shāng , wèi zǐ qīng huái bào 。

寄潁州顧子敦

—— 劉摯

念君去南州,歲月忽已掃。
豈無肺腑言,難爲音書道。
客來自汝陰,盡說太守好。
黄堂曰無事,仁政浹稚老。
承顔奉親歡,甘旨富魚稻。
時時過西湖,樽酒媚花鳥。
兒童爭拍手,共笑玉山倒。
都城亦何爲,風塵驚昏曉。
投身非所謀,養氣安能浩。
思君便便腹,中有無價寶。
昔者定交分,我已愧枯槁。
豈知鴻鵠飛,翩然異鶬鴇。
人生出處間,得失不在早。
君看松與桂,俱有歲寒操。
何時臨清觴,爲子傾懷抱。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

niàn jūn qù nán zhōu , suì yuè hū yǐ sǎo 。
qǐ wú fèi fǔ yán , nán wéi yīn shū dào 。
kè lái zì rǔ yīn , jìn shuō tài shǒu hǎo 。
huáng táng yuē wú shì , rén zhèng jiā zhì lǎo 。
chéng yán fèng qīn huān , gān zhǐ fù yú dào 。
shí shí guò xī hú , zūn jiǔ mèi huā niǎo 。
ér tóng zhēng pāi shǒu , gòng xiào yù shān dǎo 。
dōu chéng yì hé wèi , fēng chén jīng hūn xiǎo 。
tóu shēn fēi suǒ móu , yǎng qì ān néng hào 。
sī jūn biàn biàn fù , zhōng yǒu wú jià bǎo 。
xī zhě dìng jiāo fēn , wǒ yǐ kuì kū gǎo 。
qǐ zhī hóng hú fēi , piān rán yì cāng bǎo 。
rén shēng chū chù jiān , dé shī bù zài zǎo 。
jūn kàn sōng yǔ guì , jù yǒu suì hán cāo 。
hé shí lín qīng shāng , wèi zǐ qīng huái bào 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
念着你去了南州,岁月匆匆就已经过去了。
岂能没有衷肠之言,难为传音书信道。
你来自汝阴,尽称太守好。
黄堂上说没有什么大事,仁政润泽长者。
对待亲近的人热情欢喜,美味丰盛鱼米丰收。
时常走到西湖,酒席美人媚花鸟。
孩童们争相鼓掌,共笑着玉山倒。
都城里也是何等景象,尘土使得昏晓惊扰。
投身于事业并非早有计划,养气才能有宏伟气概。
思念你的话,肚子里有无价之宝。
从前我们结下了深厚的交情,我现在已经感到愧疚如枯槁。
岂料你飞得高远如鸿鹄,翩然不同于平凡的鶬鸨。
人生在出生与离去之间,得失并不在于早晚。
你看松树和桂花,都有经受岁寒的坚韧性格。
何时能再举杯畅饮,倾诉心中的怀抱。


总结:全文:这篇古文描述了作者念念不忘的朋友去了南州的情景,岁月匆匆流逝,难以借音书传达心中的真情实意。朋友来自汝阴,对南州的太守评价甚好,太守的政绩仁政丰富老成。他对待亲近的人非常热情,招待美味丰富。常常一起游览西湖,享受美酒佳肴和花鸟之美,孩童们也欢乐地相聚,共同欣赏美景。然而,都城的喧嚣和尘土让人感到疲惫,作者也感叹投身事业不是早有计划,应该修养内心,才能有宏伟气概。思念朋友,就像肚子里藏着无价之宝。回忆过去的交情,作者感到愧疚不已,没想到朋友如今已飞得高远,与众不同。最后,作者以松树和桂花比喻朋友的坚韧性格,期待再次举杯畅谈心中的情感。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者刘挚介绍:🔈

刘挚(一○三○~一○九七),字莘老,永静军东光(今属河北)人。仁宗嘉佑四年(一○五九)进士,试南宫令,徙江陵观察推官。英宗治平中,以韩琦荐补馆阁校勘。神宗熙宁四年(一○七一),迁监察御史里行,屡上书论列新法不便,贬监衡州盐仓。数年後,召入同知太常礼院。元丰初,爲开封府推官,迁右司郎中。因建议执政合厅办事,被言者劾以他故,罢官归乡。明年,起知滑州。哲宗立,召爲吏部郎中,擢侍御史、御史中丞。元佑六年(一○九一。拜尚书右仆射。挚性峭直,勇於去恶,旋爲谗者罗织,出知郓州,徙青州。绍圣初哲宗亲政,以元佑党人累贬鼎州团练副使,新州安置。四年,卒於贬所,年六十八。有《忠肃集》四十卷,已佚。清四库馆臣据《永乐... 查看更多>>

刘挚的诗:

相关诗词:

次韵酬顾子敦见寄 (cì yùn chóu gù zǐ dūn jiàn jì)

朝代:宋    作者: 刘攽

丹砂未化不成仙,白发衰容五十年。
已自灰心当世事,更能回首大夫贤。
对棋可待矜无敌,读易聊须记绝编。
寄语山阴顾元叹,人今同病始相怜。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

抒情 友情

在颍昌寄中立 其二 (zài yǐng chāng jì zhōng lì qí èr)

朝代:宋    作者: 游酢

萧条清颍一茅庐,魂梦长怀与子居。
五里桥西杨柳路,至今车马往来疏。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

送崔伯阳守颍州 (sòng cuī bǎi yáng shǒu yǐng zhōu)

朝代:宋    作者: 孔武仲

听说州除美,州临颍水清。
风谣带京洛,湖岛似蓬瀛。
昔泛扁舟下,今闻太守行。
山川应好在,为道旅人情。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

离陈州先寄颍上龙图 (lí chén zhōu xiān jì yǐng shàng lóng tú)

朝代:宋    作者: 刘敞

蓬蒿一亩亦蘧庐,终岁纷纷三徙居。
客耳欣沾颍川水,儿謡积厌武昌鱼。
宁知代舍悲长铗,忽幸侯门埽敝裾。
虽信师金讥数昧,未甘莱子勤捐书。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

动物

送勾谌太丞通判颍州 (sòng gōu chén tài chéng tōng pàn yǐng zhōu)

朝代:宋    作者: 梅尧臣

颍川倒湾流,栏船曲转鈎。
吏迎如太守,民望亚诸侯。
芳圃深通野,寒湖半抱州。
前贤多旧迹,佳咏听君留。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

颍水作寄陈州诸故人 (yǐng shuǐ zuò jì chén zhōu zhū gù rén)

朝代:宋    作者: 刘攽

不知颍水清如此,欲比蓬莱似是非。
察见渊鱼宁有意,往来鸥鸟已忘机。
济川便乐风波息,洗耳都疑世事违。
甚悔衡门临沁水,还思冠者试春衣。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

颍州道中有感 (yǐng zhōu dào zhōng yǒu gǎn)

朝代:宋    作者: 毕仲游

异乡闻说颍人贤,我到常疑地使然。
江泛五程无险岸,马行千里尽平川。
新禾狼籍团团穟,远树婆娑簇簇烟。
寄语汝阴官长道,会须日上泛湖船。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

送顾子敦奉使河朔 (sòng gù zǐ dūn fèng shǐ hé shuò)

朝代:宋    作者: 苏轼

我友顾子敦,躯胆两俊伟。
便便十围腹,不但贮书史。
容君数百人,一笑万事已。
十年卧江海,了不见愠喜。
磨刀向猪羊,酾酒会邻里。
归来如一梦,丰颊愈茂美。
平生批敕手,浓墨写黄纸。
会当勒燕然,廊庙登剑履。
翻然向河朔,坐念东郡水。
河来屹不去,如尊乃勇耳。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

陆子履知颍州 (lù zǐ lǚ zhī yǐng zhōu)

朝代:宋    作者: 刘攽

稻白鱼肥颍水清,重湖光彩动层城。
经为游客欢闾里,特羡朱轩拥旆旌。
整棹鳬鷖横笔势,倚楼风雨壮歌声。
聚星贤士兼存殁,配社名乡见远情。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。

洪州 (hóng zhōu)

朝代:宋    作者: 曾巩

洪州城中荒且远,每到弱马常驱驰。
交朋顾我亦已厚,谢词有礼宁当违。
人生有累乃汲汲,万事敦迫如衔羁。
山中无尘水清白,安得去吟梁甫辞。

仄平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○平平平仄。
仄平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,平仄仄仄仄。
平平仄○平,平仄仄平仄。
平平○平平,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,平平平平仄。
平平平仄平,仄仄平平仄。
○平仄仄仄,○仄平仄仄。
仄仄仄平○,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄○,仄仄仄仄仄。
平○平仄仄,平仄仄平○。
平平○平平,平仄平平仄。