guò jīn kǒu
过津口 🔈

朝代:唐 (táng)    作者: 杜甫 (dù fǔ)

南岳自兹近,湘流东逝深。
和风引桂楫,春日涨云岑。
回首过津口,而多枫树林。
白鱼困密网,黄鸟喧嘉音。
物微限通塞,恻隐仁者心。
瓮余不尽酒,膝有无声琴。
圣贤两寂寞,眇眇独开襟。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

nán yuè zì zī jìn , xiāng liú dōng shì shēn 。
hé fēng yǐn guì jí , chūn rì zhǎng yún cén 。
huí shǒu guò jīn kǒu , ér duō fēng shù lín 。
bái yú kùn mì wǎng , huáng niǎo xuān jiā yīn 。
wù wēi xiàn tōng sāi , cè yǐn rén zhě xīn 。
wèng yú bù jìn jiǔ , xī yǒu wú shēng qín 。
shèng xián liǎng jì mò , miǎo miǎo dú kāi jīn 。

過津口

—— 杜甫

南岳自茲近,湘流東逝深。
和風引桂楫,春日漲雲岑。
回首過津口,而多楓樹林。
白魚困密網,黃鳥喧嘉音。
物微限通塞,惻隱仁者心。
甕餘不盡酒,膝有無聲琴。
聖賢兩寂寞,眇眇獨開襟。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

nán yuè zì zī jìn , xiāng liú dōng shì shēn 。
hé fēng yǐn guì jí , chūn rì zhǎng yún cén 。
huí shǒu guò jīn kǒu , ér duō fēng shù lín 。
bái yú kùn mì wǎng , huáng niǎo xuān jiā yīn 。
wù wēi xiàn tōng sāi , cè yǐn rén zhě xīn 。
wèng yú bù jìn jiǔ , xī yǒu wú shēng qín 。
shèng xián liǎng jì mò , miǎo miǎo dú kāi jīn 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
南岳从此处近,湘江东流深。
和风吹动着桂舟,春日云霞满山峦。
回首望过津口,可见众多枫树丛林。
白色鱼儿困在密密网中,黄鸟鸣叫声喧闹宜人。
物质微小,通道狭窄,仁者心中感到悲哀。
酒瓮中余酒不尽,膝上摆放着无声的琴。
圣贤二人相互孤寂,寂寞地敞开胸怀。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者杜甫介绍:🔈

杜甫,字子美,其先襄阳人,曾祖依艺爲巩令,因居巩。甫天宝初应进士,不第。後献《三大礼赋》,明皇奇之,召试文章,授京兆府兵曹参军。安禄山陷京师,肃宗即位灵武,甫自贼中遯赴行在,拜左拾遗。以论救房琯,出爲华州司功参军。关辅饥乱,寓居同州同谷县,身自负薪采梠,餔糒不给。久之,召补京兆府功曹,道阻不赴。严武镇成都,奏爲参谋、检校工部员外郎,赐绯。武与甫世旧,待遇甚厚。乃於成都浣花里种竹植树,枕江结庐,纵酒啸歌其中。武卒,甫无所依,乃之东蜀就高适,既至而适卒。是岁,蜀帅相攻杀,蜀大扰。甫携家避乱荆楚,扁舟下峡,未维舟而江陵亦乱。乃泝沿湘流,游衡山,寓居耒阳,卒年五十九。元和中,归葬偃师首阳山,元稹志其墓... 查看更多>>

杜甫的诗:

相关诗词:

杂诗三首 一 (zá shī sān shǒu yī)

朝代:唐    作者: 王维

家住孟津河,门对孟津口。
常有江南船,寄书家中否。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

组诗 思念

京口津亭送张崔二侍御 (jīng kǒu jīn tíng sòng zhāng cuī èr shì yù)

朝代:唐    作者: 许浑

爱树满西津,津亭堕泪频。
素车应度洛,珠履更归秦。
水接三湘暮,山通五岭春。
伤离与怀旧,明日白头人。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

过分江口 (guò fèn jiāng kǒu)

朝代:宋    作者: 晁补之

不行湓口更湖口,明日庐山自此过。
犹恨西江不穷览,沅湘闻道亦无波。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

扬子津望京口 (yáng zǐ jīn wàng jīng kǒu)

朝代:唐    作者: 孟浩然

北固临京口,夷山近海滨。
江风白浪起,愁杀渡头人。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

齐人为妬妇津语(题拟) (qí rén wéi dù fù jīn yǔ tí nǐ )

朝代:唐    作者: 佚名

欲求好妇,立在津口。
妇立水傍,好丑自彰。
(同前卷十六)。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

婚姻 容貌

西津 (xī jīn)

朝代:宋    作者: 沈辽

山後山前到已频,更寻残雪过西津。
愚溪愁客今何在,应有猿猱解笑人。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

初欲维舟岳阳楼下适风作遂泊南津 (chū yù wéi zhōu yuè yáng lóu xià shì fēng zuò suì bó nán jīn)

朝代:宋    作者: 王十朋

岳阳楼下风波恶,过客舟行不容泊。
遥从湖口入南津,看尽湖山与城郭。
楼阁峥嵘照眼明,君山当面如蓬瀛。
雄文谁继范文正,妙曲亦无滕子京。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

广津门东马上 (guǎng jīn mén dōng mǎ shàng)

朝代:宋    作者: 贺铸

津头落帆鼓,薄暮尚蓬冬。
疑是秦淮口,扁舟醉梦中。
不堪隋岸北,尘土一鞭风。
传语端能否,伯劳飞自东。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

寄题休宁赵氏云屋省心翠侍问道亭有有堂五首 其四 (jì tí xiū níng zhào shì yún wū shěng xīn cuì shì wèn dào tíng yǒu yǒu táng wǔ shǒu qí sì)

朝代:宋    作者: 方回

三叉路口驻车轮,莫讶知津更问津。
何限出门向西笑,忙行不似慢行人。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。

次韵和江邻几送客回同过金明池 其二 (cì yùn hé jiāng lín jǐ sòng kè huí tóng guò jīn míng chí qí èr)

朝代:宋    作者: 梅尧臣

风光犹未老於人,兽口泉声泻碧津。
一洗尘襟无俗虑,柳条开眼共看春。

平仄仄平仄,平平平仄○。
○平仄仄仄,平仄仄平平。
○仄○平仄,平平平仄平。
仄平仄仄仄,平仄平平平。
仄平仄平仄,仄仄平仄平。
仄平仄仄仄,仄仄平平平。
仄平仄仄仄,仄仄仄平平。