méi jìn yī shǒu
梅尽一首 🔈
昔家大江南,沮洳不堪处。
五月梅子黄,江云日成雨。
频年客东吴,蜗椽坐羁旅。
堕鸢忽当前,海气复如许。
食无山鞠穷,为病入腰膂。
游鯈与争席,共此一洲渚。
人生能几何,生理亦良苦。
今朝有奇事,儿童报佳语。
送梅喜追饯,入伏宁伛偻。
便当挂西窗,悠然望南浦。
借风翻绿荷,分香度清暑。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
昔时我家在大江南边,沮洳潮湿的地方实在不宜居住。五月时节梅子变黄,江水蒸发成云,仿佛变成雨水一般。频年来我作客于东吴之地,像蜗牛一样默默忍受着旅途的困苦。
一只失落的风筝突然飞过,海风的气息又恢复了往日的模样。山中的食物日益匮乏,身体因此患上了腰膂之病。与同伴争抢着一块席子,共同坐在这片小洲的岸边。
人生能有多少何事,生活中也常常艰辛痛苦。然而今天早晨却发生了奇异的事情,一个孩童带来了喜讯。送走了梅子的香气,追随着吉祥的言语,进入盛夏的时节,愿你平安安康。
挂上了西窗,悠然地望着南边的港口。借着微风翻动着绿荷,分香送清凉,这样的日子令人心情舒畅。
总结:这篇古文描写了过去生活在大江南边的艰苦环境,以及旅途中的困扰和疾病之苦。然而,今天一切都有了转机,一个喜讯带来了些许欢乐,迎接着盛夏的到来。全文抒发了生活的苦楚和喜悦,并对未来充满了期待。
周紫芝的诗:
周紫芝的词:
相关诗词:
赠岭上梅 (zèng lǐng shàng méi)
梅花开尽百花开,过尽行人君不来。
不趁青梅尝煮酒,要看细雨熟黄梅。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
独步小园四首 其一 (dú bù xiǎo yuán sì shǒu qí yī)
江梅落尽红梅在,百叶缃梅賸欲开。
园里无人园外静,暗香引得数蜂来。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
缃梅三首 其三 (xiāng méi sān shǒu qí sān)
红梅眼看风吹尽,更有缃梅亦已无。
天与色香天自爱,不教一点上蜂须。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
蜡梅二首 其二 (là méi èr shǒu qí èr)
园林摇落独芬芳,未让江梅雪里香。
还恐人嫌梅太白,故来枝上尽涂黄。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
杨梅 其一 (yáng méi qí yī)
孙梅过尽官梅在,下番杨梅独擅场。
唤作荔枝元不是,是渠犹着小红裳。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
红梅 (hóng méi)
江梅闲尽腊梅稀,又是红梅占晓枝。
却忆东坡诗上语,淡粧浓抹总相宜。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
书案上三种梅三首 其一 (shū àn shàng sān zhòng méi sān shǒu qí yī)
人人共说梅花好,试问梅花好奈何。
到底物名嫌太甚,市区酒肆尽东坡。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
梅岩 (méi yán)
进步如升百尺竿,夕阳尽我此跻攀。
梅花落尽雨初歇,犹有余香染碧山。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
枕上和圆机绝句梅花十有四首 其一三 (zhěn shàng hé yuán jī jué jù méi huā shí yǒu sì shǒu qí yī sān)
未须白眼便嫌开,早晚高低雪作台。
春尽子山梅感叹,义山未腊已惊梅。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。
题吴氏梅堂 (tí wú shì méi táng)
闻君家在雪边住,靠尽阑干索尽诗。
只怕梅花应冷笑,清香元不要人知。
仄平仄平平,仄○仄平仄。
仄仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄平平,平平仄平仄。
○平仄○平,仄仄仄○仄。
仄平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平平仄平,平仄仄平仄。
平平仄平仄,平平仄平仄。
仄平仄平仄,仄仄平仄○。
仄○仄平平,平平仄平仄。
仄平平仄○,○平仄平仄。