jìn cūn mín shè xiǎo yǐn
近村民舍小饮 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 陆游 (lù yóu)

秋风吹细雨,萧然濯炎炽。
老夫疾顿平,甘食仍熟寐。
春物财几何,摇落已复至。
昔人喻死生,谓若屈伸臂。
愚公顾不灵,白首没荣利。
嗟予幸学道,了此直差易。
三拜散人号,退志获早遂。
弦歌万二千,尽力不能祟。
瘦驴骨可数,渺渺入空翠。
霜蟹初把螯,丝蓴小添豉。
平生笑巨君,老啮乾肉糒。
异味幸满前,万事付一醉。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

qiū fēng chuī xì yǔ , xiāo rán zhuó yán chì 。
lǎo fū jí dùn píng , gān shí réng shú mèi 。
chūn wù cái jǐ hé , yáo luò yǐ fù zhì 。
xī rén yù sǐ shēng , wèi ruò qū shēn bì 。
yú gōng gù bù líng , bái shǒu méi róng lì 。
jiē yǔ xìng xué dào , le cǐ zhí chà yì 。
sān bài sàn rén hào , tuì zhì huò zǎo suì 。
xián gē wàn èr qiān , jìn lì bù néng suì 。
shòu lǘ gǔ kě shù , miǎo miǎo rù kōng cuì 。
shuāng xiè chū bǎ áo , sī chún xiǎo tiān chǐ 。
píng shēng xiào jù jūn , lǎo niè qián ròu bèi 。
yì wèi xìng mǎn qián , wàn shì fù yī zuì 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

秋风细雨吹拂,让老夫心境清凉。疾病曾使我倒在床榻,如今甘享美食,安然入眠。春天的物产虽然丰富,但是摇落之后,又会重新充实。古人常常比喻死与生,就像伸展臂膀那样自然。可惜愚公却不能明了这个道理,一生白首无荣利可言。
唉,我幸运地学会了道理,从此过上了安宁而简朴的生活。我三次拜别了尘世,成为了散人,终于实现了早年的心愿。尽管我尽力弹奏千篇弦歌,但却无法得到超凡神力。
我像一只瘦弱的驴子,骨骼可数,微不足道地融入了浩瀚的蓝天翠色之中。霜蟹刚刚伸展出它的螯,而丝蓴悄悄增添了豉味。
我平生欢笑巨君,就像啃食干肉糒一样,如今品尝着不同寻常的滋味,所有的一切事物都沉醉其中。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者陆游介绍:🔈

陆游(一一二五~一二○九),字务观,越州山阴(今浙江绍兴)人。宰子。年十二能诗文,以荫补登仕郎。高宗绍兴二十三年(一一五三)两浙转运司锁厅试第一,以秦桧孙埙居其次,抑置爲末。明年礼部试,主司复置前列,爲桧黜落。桧死,二十八年始爲福州宁德主簿(清乾隆《宁德县志》卷三)。三十年,力除敕令所删定官(《建炎以来系年要录》卷一八五)。三十一年,迁大理寺司直(同上书卷一九一)兼宗正簿。孝宗即位,迁枢密院编修官兼编类圣政所检讨官,赐进士出身(《宋会要辑稿》选举九之一九)。因论龙大渊、曾觌招权植党,出通判建康府,乾道元年(一一六五),改通判隆兴府,以交结台谏,鼓唱是非,力说张浚用兵论罢。六年,起通判夔州(《渭... 查看更多>>

陆游的诗:

陆游的词:

相关诗词:

雪晴小步留饮村舍 (xuě qíng xiǎo bù liú yǐn cūn shè)

朝代:宋    作者: 周密

散步小逡巡,茅檐爱日新。
梅知春意思,山借雪精神。
减麴篘村酿,加笾荐野珍。
萧然捐世虑,自谓葛天民。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

小舟游近村舍舟步归四首 其二 (xiǎo zhōu yóu jìn cūn shè zhōu bù guī sì shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 陆游

借得渔船泝小谿,系船浦口却扶藜。
莫言村落萧条甚,也胜京尘没马蹄。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

村舍得近报有感 (cūn shě de jìn bào yǒu gǎn)

朝代:宋    作者: 陆游

莫谓山村僻,时闻诏令传。
宽民除宿负,募士戍新边。
霜重瓦欲裂,月明人少眠。
残年抱遗恨,终愧祖生鞭。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

小舟游近村舍舟步归四首 其一 (xiǎo zhōu yóu jìn cūn shè zhōu bù guī sì shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 陆游

数家茅屋自成村,地碓声中昼掩门。
寒日欲沉苍雾合,人间随处有桃源。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

小舟游近村舍舟步归四首 其四 (xiǎo zhōu yóu jìn cūn shè zhōu bù guī sì shǒu qí sì)

朝代:宋    作者: 陆游

斜阳古柳赵家庄,负鼓盲翁正作场。
死後是非谁管得,满村听说蔡中郎。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

朱村道中 (zhū cūn dào zhōng)

朝代:宋    作者: 赵蕃

绿竹人家近小塘,暮秋村酿熟村场。
我行甚亟忘休歇,孤负木犀来往香。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

春日题韦曲野老村舍二首 二 (chūn rì tí wéi qū yě lǎo cūn shè èr shǒu èr)

朝代:唐    作者: 许浑

北岭枕南塘,数家村落长。
莺啼幼妇嬾,蚕出小姑忙。
烟草近沟湿,风花临路香。
自怜非楚客,春望亦心伤。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

春浦门外看梅因饮宋氏小轩 (chūn pǔ mén wài kàn méi yīn yǐn sòng shì xiǎo xuān)

朝代:宋    作者: 韩淲

春晴晚步春浦门,小饮醉入梅花村。
繁香吹雪数十树,青山远近疎篱园。
谁家水竹明窗轩,老我清坐俱忘言。
须臾烟月光吐吞,归哉楼角横黄昏。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

村饮四首 其一 (cūn yǐn sì shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 陆游

不来东舍即西家,野老逢迎一笑譁。
试说暮年如意事,细倾村酿听私蛙。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。

西村 (xī cūn)

朝代:宋    作者: 张侃

篮舆轧轧过西村,小麦青青雨露恩。
山色无穷开远近,民家守分度昕昏。
僧精持课归林下,客自携尊醉竹根。
每日尘氛牵百念,要须结屋浸溪痕。

平平○仄仄,平平仄平仄。
仄平仄仄平,平仄平仄仄。
平仄平仄平,平仄仄仄仄。
仄平平仄平,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
平仄仄仄仄,○仄仄平仄。
○仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄平仄。
仄平仄仄仄,仄仄仄○仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,仄仄仄仄仄。