zì hé cì qián yùn
自和次前韵 🔈

朝代:唐 (táng)    作者: 陆龟蒙 (lù guī méng)

命既时相背,才非世所容。
着书粮易绝,多病药难供。
梦为怀山数,愁因戒酒浓。
鸟媒呈不一,鱼寨下仍重。
晚桁蓑兼褐,晴檐织带舂。
着签分水味,标石认田封。
此地家三户,何人禄万锺。
草堂聊当贵,金穴任轻农。
把钓竿初冷,题诗笔未慵。
莫忧寒事晚,江上少严冬。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

mìng jì shí xiāng bèi , cái fēi shì suǒ róng 。
zhe shū liáng yì jué , duō bìng yào nán gòng 。
mèng wèi huái shān shù , chóu yīn jiè jiǔ nóng 。
niǎo méi chéng bù yī , yú zhài xià réng chóng 。
wǎn héng suō jiān hè , qíng yán zhī dài chōng 。
zhe qiān fēn shuǐ wèi , biāo shí rèn tián fēng 。
cǐ dì jiā sān hù , hé rén lù wàn zhōng 。
cǎo táng liáo dāng guì , jīn xué rèn qīng nóng 。
bǎ diào gān chū lěng , tí shī bǐ wèi yōng 。
mò yōu hán shì wǎn , jiāng shàng shǎo yán dōng 。

自和次前韻

—— 陸龜蒙

命既時相背,才非世所容。
著書粮易絕,多病藥難供。
夢爲懷山數,愁因戒酒濃。
鳥媒呈不一,魚寨下仍重。
晚桁蓑兼褐,晴簷織帶舂。
著籤分水味,標石認田封。
此地家三戶,何人祿萬鍾。
草堂聊當貴,金穴任輕農。
把釣竿初冷,題詩筆未慵。
莫憂寒事晚,江上少嚴冬。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

mìng jì shí xiāng bèi , cái fēi shì suǒ róng 。
zhe shū liáng yì jué , duō bìng yào nán gòng 。
mèng wèi huái shān shù , chóu yīn jiè jiǔ nóng 。
niǎo méi chéng bù yī , yú zhài xià réng chóng 。
wǎn héng suō jiān hè , qíng yán zhī dài chōng 。
zhe qiān fēn shuǐ wèi , biāo shí rèn tián fēng 。
cǐ dì jiā sān hù , hé rén lù wàn zhōng 。
cǎo táng liáo dāng guì , jīn xué rèn qīng nóng 。
bǎ diào gān chū lěng , tí shī bǐ wèi yōng 。
mò yōu hán shì wǎn , jiāng shàng shǎo yán dōng 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
命运既然与时候背离,才华却不被世人所容。
养家糊口的手艺易于断绝,多种疾病的药物难以供应。
梦里思念远山的次数不胜枚举,忧愁因禁酒而更加深重。
传递消息的鸟媒各有不同,鱼寨下方的重压依旧存在。
傍晚时的篷桁上挂着蓑衣和粗麻布,晴天时的檐下织带声似舂米。
在签约中分别品尝不同的水味,根据标记的石头认领田地。
这个地方只有三户人家,究竟是哪一家享受万钟禄位呢?
简陋的草堂也能自当尊贵,黄土丘陵上的金穴任人轻贱。
捧着渔竿初感觉寒冷,题写诗篇的笔却尚未激荡起来。
不必忧虑寒冬将至,江上少有严寒来袭。

全诗概括:诗人命运逆遇,才华无处施展,生活困苦多病煎熬,内心愁苦思念远方,处境艰难却仍心存希望,希望自己能够脱离困境,过上富足安逸的生活,但对于现实的冷酷与不确定性,他保持着乐观和希望。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者陆龟蒙介绍:🔈

陆龟蒙,字鲁望,苏州人,元方七世孙。举进士不第,辟苏、湖二郡从事,退隐松江甫里,多所论撰,自号天随子。以高士召,不赴。李蔚、虞携素重之,及当国,召拜拾遗,诏方下卒。光化中,赠右补阙。集二十卷,今编诗十四卷。 查看更多>>

陆龟蒙的诗:

相关诗词:

良臣和前韵见贻复次韵二首 其一 (liáng chén hé qián yùn jiàn yí fù cì yùn èr shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 周孚

蒲团枯几度春秋,自笑沐猴骑土牛。
奇病撩人仍止酒,问君何计可攻愁。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

次韵和李余庆 (cì yùn hé lǐ yú qìng)

朝代:宋    作者: 邹浩

三分春色一分空,莫负花前酒满锺。
醉里是非浑忘却,任它禅客自分宗。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

自次前韵酬马奥诸丈见和 其二 (zì cì qián yùn chóu mǎ ào zhū zhàng jiàn hé qí èr)

朝代:宋    作者: 舒岳祥

久别形容改,相逢涕泪收。
少陵歌里哭,元亮饮中忧。
岩瀑和冰下,溪楂避石流。
故园春早动,归计莫悠悠。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

季共见和前诗次韵为谢 其五 (jì gòng jiàn hé qián shī cì yùn wèi xiè qí wǔ)

朝代:宋    作者: 周紫芝

雾縠囊悬小树红,芳香应入笑谈中。
世间绝韵须真赏,人物当先数阿戎。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

季共见和前诗次韵为谢 其四 (jì gòng jiàn hé qián shī cì yùn wèi xiè qí sì)

朝代:宋    作者: 周紫芝

樽前风味要人夸,瘴雨蛮烟度岁华。
乞得水晶三百颗,绉红时看眼生花。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

季共见和前诗次韵为谢 其三 (jì gòng jiàn hé qián shī cì yùn wèi xiè qí sān)

朝代:宋    作者: 周紫芝

人把江瑶比荔枝,枇杷楟奈更何疑。
桄榔叶外和烟树,想得青红半熟时。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

次前韵酬王景云见和三首 其三 (cì qián yùn chóu wáng jǐng yún jiàn hé sān shǒu qí sān)

朝代:宋    作者: 陈着

与子相逢别未长,新诗寄我寂寥乡。
嚼情咀义心如醉,背立西风不自将。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

盛彦光次韵见和复用前韵因以自叹 其一 (shèng yàn guāng cì yùn jiàn hé fù yòng qián yùn yīn yǐ zì tàn qí yī)

朝代:宋    作者: 洪炎

星织乌同织,鹤闲鸥亦闲。
问君离俗久,何事落人间。
末伏秋无雨,残歊昼掩关。
寒泉聊洗耳,清冷似吾山。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

盛彦光次韵见和复用前韵因以自叹 其二 (shèng yàn guāng cì yùn jiàn hé fù yòng qián yùn yīn yǐ zì tàn qí èr)

朝代:宋    作者: 洪炎

凉飙将透齿,烈火谢燋唇。
壁织梭梭应,檐珠颗颗匀。
隠忧成独乐,浅笑换深颦。
更上藐姑射,问途冰雪人。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。

次韵和师稷清明怀乡之什 其一○ (cì yùn hé shī jì qīng míng huái xiāng zhī shén qí yī ○)

朝代:宋    作者: 邹浩

三元甲子几回旋,前日沧溟今甫田。
惟有交情似春寿,蟠桃花里自年年。

仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄○仄。
仄平平平仄,平平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平○。
仄○平○仄,平平仄仄平。
仄平○仄仄,○仄仄平○。
仄仄平○仄,平平仄仄平。
仄平平○仄,平仄平○平。
仄仄平平仄,○平仄仄平。
仄平平仄仄,平仄仄平平。