cì yùn sháo měi shī zhōu mǐn shū
次韵韶美失舟闵书 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 王十朋 (wáng shí péng)

医师笼参术,良将枕戈矢。
儒生嗜底物,书卷挂口齿。
刘侯西南来,岁月十首尾。
闭门閲古今,过眼分亥豕。
异书照神藜,奇字哭妖鬼。
许身如蠹鱼,文字共生死。
风流反得罪,去国果谁耻。
仙舟载秘阁,便腹贮名理。
江神亦世情,逐客多不喜。
厄同焚书秦,恶类灭邢毁。
沾濡徧箱箧,痛惜到骨髓。
我初闻为惊,终夜成坐起。
得君诗细读,罪己不罪水。
愿言坐啸余,书着子刘子。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

yī shī lóng cān shù , liáng jiàng zhěn gē shǐ 。
rú shēng shì dǐ wù , shū juàn guà kǒu chǐ 。
liú hóu xī nán lái , suì yuè shí shǒu wěi 。
bì mén yuè gǔ jīn , guò yǎn fēn hài shǐ 。
yì shū zhào shén lí , qí zì kū yāo guǐ 。
xǔ shēn rú dù yú , wén zì gòng shēng sǐ 。
fēng liú fǎn dé zuì , qù guó guǒ shuí chǐ 。
xiān zhōu zǎi mì gé , biàn fù zhù míng lǐ 。
jiāng shén yì shì qíng , zhú kè duō bù xǐ 。
è tóng fén shū qín , è lèi miè xíng huǐ 。
zhān rú biàn xiāng qiè , tòng xī dào gǔ suǐ 。
wǒ chū wén wèi jīng , zhōng yè chéng zuò qǐ 。
dé jūn shī xì dú , zuì jǐ bù zuì shuǐ 。
yuàn yán zuò xiào yú , shū zhe zǐ liú zǐ 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

医生在笼子里养蚕,勇士枕戈待战。儒生爱好低级趣味,只顾沉迷于书卷中。刘侯从西南而来,岁月匆匆,十年一瞬间。闭门读古今,历史在眼前变幻如亥豕。奇异的书籍照亮神秘的藜,诡异的文字唤醒妖鬼的哭泣。像蠹鱼一样啃噬着文字的生死。风流反而招致了罪过,离开国土果真是何耻之事?仙舟载着宝贵的书籍,藏匿其中的名理。江神也有世间的情感,追随客人的却不多喜欢。厄运让类似焚烧秦书,恶行铲除邢毁。悲痛地浸湿箱箧,心疼得到骨髓。我初听闻都感到惊讶,整夜都坐着思考。得到君子的诗细细品读,我不再责怪水泽,而是自责。愿意坐着吟咏,用文字留存传承。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者王十朋介绍:🔈

王十朋(一一一二~一一七一),字龟龄,号梅溪,温州乐清(今属浙江)人。高宗绍兴二十七年(一一五七)进士。初添差绍兴府佥判,三十年,除秘书省校书郎,寻兼建王府小学教授。三十一年,迁着作佐郎、大宗正丞,得请主管台州崇道观。孝宗即位,除司封员外郎兼国史院编修官,累迁国子司业、起居舍人,改兼侍讲、侍御史。隆兴二年(一一六四),知饶州。乾道元年(一一六五),知夔州。三年,知湖州。四年,知泉州。七年,除太子詹事,以龙图阁学士致仕。七月卒,年六十。谥忠文。有《梅溪前後集》及奏议等五十四卷。事见本集附录《龙图阁学士王公墓志铭》,《宋史》卷三八七有传。 王十朋诗,以明正统刘谦刊《梅溪先生文集》(即《四部丛刊》影... 查看更多>>

王十朋的诗:

王十朋的词:

  • 二郎神

    深深院。夜雨过,帘栊高卷。正满槛、海...

  • 点绛唇

    野态芳姿,枝头占得春长久。怕钩衣袖。...

  • 点绛唇

    庭院深深,异香一片来天上。傲春迟放。...

  • 点绛唇

    近侍盈盈,向人自笑还无语。牡丹飘雨。...

  • 点绛唇

    芳友依依,结根遥向深林外。国香风递。...

  • 点绛唇

    仙友苍苍,西风吹散天香好。暗飘龙脑。...

  • 点绛唇

    雪径深深,北枝贪睡南枝醒。暗香疏影。...

  • 点绛唇

    霜蕊鲜鲜,野人开径新栽植。冷香佳色。...

  • 点绛唇

    羽盖垂垂,玉英乱簇春光满。韵香清远。...

  • 点绛唇

    毗舍遥遥,异香一炷驰名久。妙香稀有。...

  • 王十朋宋词全集>>

相关诗词:

闵雨 (mǐn yǔ)

朝代:宋    作者: 刘敞

肤寸无时合,昭回此夜逢。
春秋还闵雨,郡国共忧农。
词欲谗风伯,书将诘乱龙。
关西兵税急,惧失万余锺。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

动物

杨谨仲和顷者三诗见贻复次韵六首 其一 (yáng jǐn zhòng hé qǐng zhě sān shī jiàn yí fù cì yùn liù shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 赵蕃

江南秋得闰,草木向迟雕。
正性失松桧,羣生同艾萧。
漂流又舟楫,隠约念箪瓢。
賸暑犹须葛,谁能远致韶。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

陆务观编修以石芥送刘韶美吏部刘饮以劲酒二公皆旧邻也因其有诗次韵二首 其二 (lù wù guān biān xiū yǐ shí jiè sòng liú sháo měi lì bù liú yǐn yǐ jìn jiǔ èr gōng jiē jiù lín yě yīn qí yǒu shī cì yùn èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 周必大

自移家具失连墙,不复灯前共咏觞。
手里有诗怜指动,瓮边无分笑头方。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

既为谊夫赋坟庐诗乃蒙和韵再成十首为谢兼简韶美以资一噱 其七 (jì wèi yì fū fù fén lú shī nǎi méng hé yùn zài chéng shí shǒu wèi xiè jiān jiǎn sháo měi yǐ zī yī jué qí qī)

朝代:宋    作者: 郭印

法法本来空,无垢亦无净。
直向异类行,何曾失正性。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

次韵刘韶美大风雨坏门屋 (cì yùn liú sháo měi dà fēng yǔ huài mén wū)

朝代:宋    作者: 范成大

云烟挥翰墨池翻,缃缥如山昼掩关。
已许六丁收散落,只愁雷电费墙藩。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

元章至云安用送韶美韵见寄次韵以酬 (yuán zhāng zhì yún ān yòng sòng sháo měi yùn jiàn jì cì yùn yǐ chóu)

朝代:宋    作者: 王十朋

社燕秋鸿不共飞,却因送别更怀归。
一壶独酌人何处,千里相思月满扉。
烟雨已催予把钓,功名行看子投机。
云安双鲤传书至,诗句清含山水晖。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

又次韵三首 其二 (yòu cì yùn sān shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 廖行之

养禾欲雨稼欲晴,闵闵此事须天成。
湘田是处可获稻,村酒纵饮无几萍。
老农欢喜自举白,俗士触缩谁飞英。
如今只合谋一醉,功名富贵从浮生。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

陈子厚送韶鸭将以七绝因次其韵 其七 (chén zǐ hòu sòng sháo yā jiāng yǐ qī jué yīn cì qí yùn qí qī)

朝代:宋    作者: 吴芾

虽是微禽亦美观,岂无缯弋欲相干。
不须更起高飞念,且向湖中戢羽翰。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

陈子厚送韶鸭将以七绝因次其韵 其一 (chén zǐ hòu sòng sháo yā jiāng yǐ qī jué yīn cì qí yùn qí yī)

朝代:宋    作者: 吴芾

久闻韶鸭有灵踪,首尾俱轻快御风。
公独惠然持见赠,应知野性与余同。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。

奉答择之四诗意到即书不及次韵 其一 (fèng dá zé zhī sì shī yì dào jí shū bù jí cì yùn qí yī)

朝代:宋    作者: 朱熹

为闵人疲上马行,此时消息尽分明。
更怜跣足无衣苦,充此直教天下平。

平平○○仄,平○仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平平平平平,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,○仄○仄仄。
仄平仄平平,平仄仄平仄。
仄平○仄平,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄仄,仄仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
仄平平平平,仄仄仄平仄。
○平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平○平平,平仄平仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
仄平仄仄平,平仄仄平仄。