cì lǜ zì yùn
次绿字韵 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 曾几 (zēng jǐ)

舍前南山青,舍後北山绿。
扪萝涉其巅,策杖遶其足。
中间奇绝处,表里见心腹。
登临岂不佳,老境日以蹙。
谁知怪石供,能坐我郊牧。
政应索幽遐,何惮越川凟。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

shè qián nán shān qīng , shè hòu běi shān lǜ 。
mén luó shè qí diān , cè zhàng rào qí zú 。
zhōng jiān qí jué chù , biǎo lǐ jiàn xīn fù 。
dēng lín qǐ bù jiā , lǎo jìng rì yǐ cù 。
shuí zhī guài shí gòng , néng zuò wǒ jiāo mù 。
zhèng yìng suǒ yōu xiá , hé dàn yuè chuān dú 。
qīn

次綠字韻

—— 曾幾

舍前南山青,舍後北山綠。
捫蘿涉其巔,策杖遶其足。
中間奇絕處,表裏見心腹。
登臨豈不佳,老境日以蹙。
誰知怪石供,能坐我郊牧。
政應索幽遐,何憚越川凟。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

shè qián nán shān qīng , shè hòu běi shān lǜ 。
mén luó shè qí diān , cè zhàng rào qí zú 。
zhōng jiān qí jué chù , biǎo lǐ jiàn xīn fù 。
dēng lín qǐ bù jiā , lǎo jìng rì yǐ cù 。
shuí zhī guài shí gòng , néng zuò wǒ jiāo mù 。
zhèng yìng suǒ yōu xiá , hé dàn yuè chuān dú 。
qīn

繁体原文 收起原文 韵律对照 收起韵律 注音对照 收起注音
  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:
舍前的南山青翠欲滴,舍后的北山绿草如茵。我摸索着藤蔓攀爬至山巅,手持拐杖围绕山脚。在中间这奇异绝美的地方,内外显现我内心的秘密。登上山巅岂不美哉,然而年老时境遇却逐渐变得局促狭隘。
谁能知晓,这些怪石竟能成为我的郊野放牧之地。治理国家应当寻求遥远而幽深的地方,又何惧越过险峻的川流。
总结:诗人通过描绘南山与北山的美景以及攀登山巅的心境,抒发了对美好事物的向往和对生活局限的感慨。并借怪石和郊牧之地象征政治治理中寻求深远和幽静之地的理想。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者曾几介绍:🔈

曾几(一○八五~一一六六),字吉甫,其先赣州(今江西赣县)人,徙居河南府(今河南洛阳)。徽宗朝,以兄弼恤恩授将仕郎。试使部优等,赐上舍出身,擢国子正兼钦慈皇后宅教授。迁辟雍博士,除校书郎。历应天少尹。钦宗靖康元年(一一二六),提举淮东茶盐。高宗建炎三年(一一二九),改提举湖北茶盐,徙广西运判,历江西、浙西提刑。绍兴八年(一一三八),会兄开与秦桧力争和议,兄弟俱罢。逾月复广西转运副使,得请主管台州崇道观,侨居上饶七年,自号茶山居士。二十五年桧卒,起爲浙东提刑。明年改知台州。二十七年召对,授秘书少监,擢权礼部侍郎。以老请谢,提举洪州玉隆观。孝宗隆兴二年(一一六四)以左通议大夫致仕。乾道二年卒,年八... 查看更多>>

曾几的诗:

相关诗词:

雨後环波亭次韵 次综得花字韵 (yǔ hòu huán bō tíng cì yùn cì zōng dé huā zì yùn)

朝代:宋    作者: 曾巩

丹杏一番收美实,绿荷无数放新花。
西湖雨後清心目,坐到城头泊暝鸦。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

写景 抒情

绿字韵 (lǜ zì yùn)

朝代:宋    作者: 施枢

晓帐香销闲画烛,梦回山断屏风曲。
轻烟细雨客情多,南浦草随新涨绿。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

次韵鹿苑寺一览阁主岳松涧送茶 (cì yùn lù yuàn sì yī lǎn gé zhǔ yuè sōng jiàn sòng chá)

朝代:宋    作者: 陈着

鹿苑书来字字香,满匳雀舌饷新尝。
有时独坐相思处,一鼎松风午韵长。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

次韵酬张郎中赋水蕉四首 其一 (cì yùn chóu zhāng láng zhōng fù shuǐ jiāo sì shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 张鎡

春去论年卒未回,溪头传信却先来。
绿牋展尽全无字,此语何堪谕俗埃。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无咎人字韵咏竹 其一 (cì yùn zǐ zhān tí wú jiù suǒ de yǔ kě zhú èr shǒu zhōu zì yùn xì cháo wú jiù rén zì yùn yǒng zhú qí yī)

朝代:宋    作者: 黄庭坚

十字供笼餠,一水试茗粥。
忽忆故人来,壁间风动竹。
舍前粲戎葵,舍後荒苜蓿。
此郎如竹瘦,十饭九不肉。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

次韵黄簿 其二 (cì yùn huáng bó qí èr)

朝代:宋    作者: 陈造

挥毫丽句得旁观,字字悬黎间木难。
可但诗声高海内,有人金换过三韩。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

雨後环波亭次韵 次维得禽字韵 (yǔ hòu huán bō tíng cì yùn cì wéi dé qín zì yùn)

朝代:宋    作者: 曾巩

黄蜀葵开收宿雨,紫桑椹熟啭新禽。
看花弄水非无事,犹胜纷纷别用心。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

雨後环波亭次韵 次绾得风字韵 (yǔ hòu huán bō tíng cì yùn cì wǎn dé fēng zì yùn)

朝代:宋    作者: 曾巩

荷芰东西鱼映叶,樵舟朝暮客乘风。
清泉雨後分毛发,何必南湖是镜中。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

写景 抒情

次韵周子充正字馆中绯碧两桃花 (cì yùn zhōu zǐ chōng zhèng zì guǎn zhōng fēi bì liǎng táo huā)

朝代:宋    作者: 范成大

碧城香雾赤城霞,深出刘郎未见花。
凭仗天风扶绦节,为招萼绿过羊家。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。

次韵晁子与 其五 (cì yùn cháo zǐ yǔ qí wǔ)

朝代:宋    作者: 王灼

新诗字字救朝饥,仁义之言反类痴。
谁办千金收骏骨,大胜列屋养蛾眉。

仄平平平平,仄仄仄平仄。
平平仄○平,仄仄仄○仄。
○○平仄仄,仄仄仄平仄。
平○仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄仄仄,平仄仄平仄。
仄○仄平平,平仄仄平仄。
平平仄仄平,仄仄仄○仄。
仄平平平平,平仄平平仄。
平平仄平平,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄○仄。
平平仄平平,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄○仄。
○平平仄○,仄仄平仄仄。
平仄平仄平,平平仄平仄。