tiān dì wú qióng xíng
天地无穷行 🔈
天地无穷,人处于中。
三才既兆,庶类皆通。
至圣立极,万方所宗。
如星拱北,如水朝东。
垂衣而治,天下为公。
孝慈道广,是谓大同。
自兹而降,谋用是崇。
兵由此起,强弱相攻。
上下分乱,莫知适从。
匪兹礼义,曷能靖共。
顺之者吉,逆之者凶。
不能率此,斯曰颛蒙。
穷通得丧,实维降衷。
巧愚不与,系於遭逢。
毋肆小智,以菑厥功。
安时处顺,於焉考终。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
天地無窮,人處于中。
三才既兆,庶類皆通。
至聖立極,萬方所宗。
如星拱北,如水朝東。
垂衣而治,天下爲公。
孝慈道廣,是謂大同。
自茲而降,謀用是崇。
兵由此起,彊弱相攻。
上下分亂,莫知適從。
匪茲禮義,曷能靖共。
順之者吉,逆之者凶。
不能率此,斯曰顓蒙。
窮通得喪,實維降衷。
巧愚不與,係於遭逢。
毋肆小智,以菑厥功。
安時處順,於焉考終。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
- 收藏
- 做笔记
译文:
天地广阔无边际,人类生活在其中。
天、地、人三者之间的变化已经显现,各种万物都能通达。
至圣的君主建立国家极致,万方都归向他。
他像北斗星一样高悬天穹,又像东方的水一样涌向大海。
着衣而治理国家,使天下成为公共财产。
孝悌仁爱的道德广泛传播,这就是大同世界。
从此以后,施政方针高尚,政策智谋得到尊崇。
军队由此崛起,强弱相互争斗。
上下之间分裂混乱,无法确定何去何从。
不依循礼义之道,又如何能使人和睦共处。
遵循这种道义者吉祥,违背者凶险。
不能率领众人遵循这样的道义,便被称为颛蒙愚蠢。
贫穷与富足都有可能,实际取决于人的智慧与决策。
聪明与愚蠢无法同日而语,命运因缘际会相连。
不要显示小聪明,去干扰自身的事业。
在适当的时机遵循顺势而为,然后再经历考验,最终能得到成功。
释文珦的诗:
相关诗词:
过偏岭 (guò piān lǐng)
山行千里如井底,仰视但见山头烟。
今朝过岭一纵目,无穷平野无穷天。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
风雨晚泊 (fēng yǔ wǎn bó)
苦竹林边芦苇丛,停舟一望思无穷。
青苔扑地连春雨,白浪掀天尽日风。
忽忽百年行欲半,茫茫万事坐成空。
此生飘荡何时定,一缕鸿毛天地中。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
穷途 (qióng tú)
穷途无达士,今日信途穷。
处处兵如市,行行马似龙。
魂迷公主馆,梦断翠微宫。
欲向江东去,风波更几重。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
上天池寺 其三 (shàng tiān chí sì qí sān)
今古无穷恨,山林只自豪。
云行地欲尽,风立天相高。
灵草如堪饵,浮生计可逃。
人间何扰扰,万里一秋毫。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
感花 (gǎn huā)
雕堂瞰宝栏,有花病不妍。
谁知穷山颠,牡丹一尺圆。
宝栏锄溉足,穷山风日煎。
彼此不得地,天道胡为然。
两适岂易得,兹恨无穷年。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
再韵谢张持甫过访二首 其二 (zài yùn xiè zhāng chí fǔ guò fǎng èr shǒu qí èr)
道自周衰说异同,眼明伊洛振遗风。
过人高行非难事,入圣微言本大公。
道在鬼神常共在,术穷天地本无穷。
三才并处君知否,不尔何裨造化工。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
巢湖 (cháo hú)
天与水相通,舟行去不穷。
无人能缩地,何术可分风。
宿雾凝深黑,朝曦浴嫩红。
四山千里远,晴晦已难同。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
十二月十六日立春 (shí èr yuè shí liù rì lì chūn)
今年立春常年殊,要乘生气克胡雏。
铁骑一岁再渡河,青帝宁不行天诛。
相公庙略托诸天,亚辅割地甘丘墟。
天穷地蹙否极泰,王城门开阳光舒。
天子当阳朝万国,不击土牛击群狐。
青青原野无横敛,四民安乐祖宗初。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
警衆三首 其三 (jǐng zhòng sān shǒu qí sān)
十二时中莫住工,穷来穷去到无穷。
直须洞彻无穷底,踏倒须弥第一峰。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。
次韵汪宰见寄 其一 (cì yùn wāng zǎi jiàn jì qí yī)
行行骢马劾粗豪,叱叱黄牛倦作劳。
穷则有余名迹在,言之无作语声高。
谁求封禅家徒壁,自谓羲皇人似陶。
见说醉乡天地阔,此生聊向此中逃。
平仄平平,平仄平○。
○平仄仄,仄仄平平。
仄仄仄仄,仄平仄平。
○平仄仄,○仄平平。
平○平仄,平仄平平。
仄平仄仄,仄仄仄平。
仄平平○,平仄仄平。
平平仄仄,仄仄○平。
仄仄○仄,仄平仄○。
仄平仄仄,仄平仄仄。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄仄,平仄平平。
平平仄○,仄平○○。
仄平仄仄,仄平平平。
平仄仄仄,仄平仄平。
平平仄仄,平平仄平。