dào zhú
悼竹 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 赵蕃 (zhào fān)

此君如高人,风节常凌厉。
虽经隆冬中,正色不少替。
春今尽正月,萌蘖且次第。
天公出奇手,白昼变昏翳。
初飞佛场花,继洒鲛人涕。
羣儿顾惊走,老眼亦睥睨。
是时凡草木,掩抑若自卫。
惟君独傲然,略不威严霁。
太刚竟摧折,乃悟非善计。
追怀周旋久,於此增懔悷。
其生既冤死,其死可轻弊。
当为杀青简,更以色丝缀。
尽书卓行人,出入生死际。
作我座右铭,蕲能免於戾。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

cǐ jūn rú gāo rén , fēng jié cháng líng lì 。
suī jīng lóng dōng zhōng , zhèng sè bù shǎo tì 。
chūn jīn jìn zhēng yuè , méng niè qiě cì dì 。
tiān gōng chū qí shǒu , bái zhòu biàn hūn yì 。
chū fēi fó chǎng huā , jì sǎ jiāo rén tì 。
qún ér gù jīng zǒu , lǎo yǎn yì pì nì 。
shì shí fán cǎo mù , yǎn yì ruò zì wèi 。
wéi jūn dú ào rán , lüè bù wēi yán jì 。
tài gāng jìng cuī shé , nǎi wù fēi shàn jì 。
zhuī huái zhōu xuán jiǔ , wū cǐ zēng lǐn lì 。
qí shēng jì yuān sǐ , qí sǐ kě qīng bì 。
dāng wèi shā qīng jiǎn , gèng yǐ sè sī zhuì 。
jìn shū zhuó xíng rén , chū rù shēng sǐ jì 。
zuò wǒ zuò yòu míng , qí néng miǎn wū lì 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

此君像一位高人,性格坚毅常常凌厉。
虽然经历了漫长的隆冬,但始终保持着正直的态度。
如今春天已经完全进入正月,芽儿和新枝正一步步发展。
天公展现了神奇的手段,白昼转为昏暗。
初飞的佛场花,继而洒下了鲛人的泪水。
群儿受到惊吓,老眼也瞪视着四周。
这个时候,所有的草木都似乎在自我保护中掩抑着。
唯有此君独自傲然,略显不愿降服。
太过刚强最终导致了崩溃,方才意识到这并非明智之举。
回想起过去周旋的岁月,使我心中愧疚与忧虑更增一层。
此生既然不幸受冤屈而死,那么死后也许可以轻弊这种不幸。
应当为其死撰写一篇含有真诚之意的墓志铭,再用彩色丝线加以装饰。
将所有的记述都留给来往的行人,让他们在生死的边缘明辨是非。
成为我坐右边的箴言,鞭策自己避免陷入过错与歧途。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者赵蕃介绍:🔈

赵蕃(一一四三~一二二九),字昌父,号章泉,原籍郑州,南渡後侨居信州玉山(今属江西)。早岁从刘清之学,以曾祖阳致仕恩补州文学,调浮梁尉、连江主簿,皆不赴。爲太和主簿,调辰州司理参军,因与知州争狱罢。时清之知衡州,求爲监安仁赡军酒库以卒业,至衡而清之罢,遂从之归。後奉祠家居三十三年。年五十犹问学于朱熹。理宗绍定二年,以直秘阁致仕,同年卒,年八十七。谥文节。蕃诗宗黄庭坚,与韩淲(涧泉)有二泉先生之称。着作已佚,清四库馆臣据《永乐大典》辑爲《乾道稿》二卷、《淳熙稿》二十卷、《章泉稿》五卷(其中诗四卷)。事见《漫塘文集》卷三二,《章泉赵先生墓表》,《宋史》卷四四五有传。 赵蕃诗,以影印文渊阁《四库全书... 查看更多>>

赵蕃的诗:

赵蕃的词:

相关诗词:

悼阿驹七首 其六 (dào ā jū qī shǒu qí liù)

朝代:宋    作者: 刘克庄

眼有玄花因悼亡,观书对客两茫洋。
情知泪是衰翁血,更为童乌滴数行。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

立冬节斋宿竹宫悼姚高士 其一 (lì dōng jié zhāi sù zhú gōng dào yáo gāo shì qí yī)

朝代:宋    作者: 程公许

竹宫冬孟严斋祀,深炷炉香跋烛花。
凋尽庭梧风摵摵,幽思也到羽人家。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

冽井 其二 (liè jǐng qí èr)

朝代:宋    作者: 王柏

冽彼井泉,莲华其号。
有美一人,於焉是蹈。
琴瑟既合,载言载笑。
父母不允,中心悼悼。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

悼石湖三首 其三 (dào shí hú sān shǒu qí sān)

朝代:宋    作者: 姜夔

未定情锺痛,何堪更悼亡。
遣书知伏枕,来吊只空堂。
雪里评诗句,梅边按乐章。
沉思酒盃落,天阔意茫茫。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

悼妓 (dào jì)

朝代:唐    作者: 崔涯

赤板桥西小竹篱,槿花还似去年时。
淡黄衫子浑无色,肠断丁香画雀儿。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

悼稚 (dào zhì)

朝代:唐    作者: 顾况

稚子比来骑竹马,犹疑只在屋东西。
莫言道者无悲事,曾听巴猿向月啼。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

昌甫诗来言九日是悼亡之日因答和及紫芝是日过城下 其三 (chāng fǔ shī lái yán jiǔ rì shì dào wáng zhī rì yīn dá hé jí zǐ zhī shì rì guò chéng xià qí sān)

朝代:宋    作者: 韩淲

佳辰人物本难俱,事事虽非景不殊。
君既悼亡应感旧,细看那复嗅茱萸。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

悼张公实 (dào zhāng gōng shí)

朝代:宋    作者: 黄裳

六十三年素自知,人生如此更何疑。
调诙常为供狂笑,骚雅偏能斲小诗。
悼子杳冥归往路,悔予轻易别离时。
水云村记相期事,虽到家山已恨迟。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

朴公悼牵牛甚奇余亦作 (pǔ gōng dào qiān niú shèn qí yú yì zuò)

朝代:宋    作者: 姜夔

不见青青绕竹生,西风篱落抱枯藤。
道人一任空花过,愁杀山阴觅句僧。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。

立冬节斋宿竹宫悼姚高士 其二 (lì dōng jié zhāi sù zhú gōng dào yáo gāo shì qí èr)

朝代:宋    作者: 程公许

燕坐心源如止水,余工吟笔烂生花。
谁知此老真三昧,孔老瞿昙共一家。

仄平○平平,平仄平平仄。
平平平平○,○仄仄仄仄。
平平仄○仄,平仄○仄仄。
平平仄平仄,仄仄仄平仄。
平平仄平平,仄仄平平仄。
平平仄平仄,仄仄仄仄仄。
仄平平仄仄,仄仄仄仄仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
仄平仄平○,仄仄平仄仄。
平平平平仄,平仄平仄仄。
○平仄平仄,○仄仄○仄。
○平仄平仄,○仄仄平仄。
仄平仄○平,仄仄平仄仄。
仄仄仄仄平,平平仄平仄。