tí chén zōng yuán lì zhāi
题陈宗元立斋 🔈
人言礼起於太一,吾言礼止於皇极。
强名皇极体何如,卓然万象中间立。
流年鼎鼎三十余,古人有立君可无。
克己未追顔所复,过庭犹学鲤之趋。
五礼同归一中尔,何当中立而不倚。
膰肉无来孔子行,皮冠不设虞人止。
区区行止未足轻,扩充更可轻死生。
黄垆在前始易箦,白刃垂下犹结缨。
一有所立百无抗,砥柱中当拍天浪。
千古不磨立斋名,泰山北斗在头上。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
人们说礼起源于太一,我说礼的最高境界在于皇极。皇极是一种强大的身体,仿佛在万象之中屹立不倒。岁月流逝,三十多年已经过去,古代有立君之才,现在却难以找到。我努力克制自己,却没有追求颜回所追求的境界,就像庭院里的鲤鱼那样跳跃。五礼最终都回归到一个中心,何时才能站在中心而不倚靠呢?
膰肉和孔子的行为不同,孔子肚子饿了才去行动,而膰肉却不等任何指示就行动了。皮冠也不等虞人的劝阻就拿下来了。区区行止还不足以轻视生死,我要不断扩充自己,更加轻松地面对生死。
黄垆在前方,开始时容易搭建简陋的箧子,但是面对白刃威胁时,依然坚守原则不退缩。只要有坚定的立场,就能在任何艰难险阻中抵挡。千古不会抹去我的立斋之名,就像泰山和北斗星一样高悬头顶,永不改变。
总结:
诗人对礼的理念有着高远的追求,认为礼应该达到皇极的境界,立身行事应当坚定不移、不受外界干扰。诗人对自己不满足现状,希望通过不断克己和扩充自己来达到更高的境界。他相信坚持正道,就能在风雨中屹立不倒,留下不朽的名声。
曾丰的诗:
相关诗词:
读容斋三笔记 (dú róng zhāi sān bǐ jì)
大历谋臣匪尽忠,时君好佛遂成风。
详陈福业因元载,轻授仪同付不空。
此日有丘犹血刃,後来无赏失边功。
代宗缪滥惟何甚,千古容斋直笔公。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
题东畈陈上舍吟稿二首 其二 (tí dōng fàn chén shàng shè yín gǎo èr shǒu qí èr)
君家诗有简斋翁,南渡流离语更工。
好继翁诗致华要,墨梅题入御屏风。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
宫词 其五七 (gōng cí qí wǔ qī)
宗祀玄堂羽卫还,大庭斋夕驻鸣鸾。
平明复赐端明赦,争看金鸡立巨盘。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
戏题止斋丛石 (xì tí zhǐ zhāi cóng shí)
虽无壁立翠琅玕,聊当庭前犊鼻裩。
我亦闻之方伎者,衆山皆大小为尊。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
句 其一 (jù qí yī)
哲宗怒常立,时宰駡林自。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
题西斋 (tí xī zhāi)
唔咿一室特蘧庐,要读人间未见书。
快着先鞭问前路,西崑玉府富珍储。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
寄题洪州华林胡氏书斋 (jì tí hóng zhōu huá lín hú shì shū zhāi)
江僧昨日到茅斋,曾向华林挂锡来。
因说胡家宗族盛,御书楼对义门台。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
题濠上斋二绝 其二 (tí háo shàng zhāi èr jué qí èr)
小斋斗大四壁立,只着匡牀与瓦炉。
不涉语言君识否,莫从门外着工夫。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
题简斋 (tí jiǎn zhāi)
胸中元自有江山,故向巴丘见一斑。
明月清风收拾尽,简斋诗遂满人间。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。
题舫斋 (tí fǎng zhāi)
满船载月华亭子,泛宅浮家张志和。
何似舫斋趺坐稳,莫教平地起风波。
平平仄仄平仄仄,平平仄仄平平仄。
平平平仄仄平○,仄平仄仄○○仄。
平平仄仄○仄平,仄平仄仄平仄平。
仄仄仄平平仄仄,○○○仄仄平平。
仄仄平平仄○仄,平○○仄平仄仄。
平仄平平仄仄○,平○仄仄平平仄。
平平○仄仄仄○,仄平○仄○仄平。
平平仄平仄仄仄,仄仄平仄○仄平。
仄仄仄仄仄平仄,仄仄○○仄平○。
平仄仄○仄平平,仄平仄仄仄平仄。