dé shuǐ cāng pèi
得水苍佩 🔈
被褐磊落怀,白日凝光采。
初疑东君佩,掷地今犹在。
工倕巧得之,刻画探真宰。
饥蛟出潜渊,怒势吁可骇。
凭谁缚致斯,百勇不可解。
常恐毫发间,捷出风云会。
今我隠几看,咫尺临沧海。
平生冰雪心,至心无由改。
情亲金石交,佩重韦弦戒。
持身有不如,顾諟能无愧。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
- 收藏
- 做笔记
译文:
被褐磊落怀,白日凝光采。
初疑东君佩,掷地今犹在。
工倕巧得之,刻画探真宰。
饥蛟出潜渊,怒势吁可骇。
凭谁缚致斯,百勇不可解。
常恐毫发间,捷出风云会。
今我隐几看,咫尺临沧海。
平生冰雪心,至心无由改。
情亲金石交,佩重韦弦戒。
持身有不如,顾諟能无愧。
总结:
诗人描述了一块石头,其表面凝结光芒,仿佛隐藏着东君的神奇佩玉。这块石头被巧匠刻画得十分精细,描绘了其中的神秘之处。诗人形容其中的图案,如饥饿的蛟龙出现在深渊,展现了其恢弘的气势。石头的神奇之处让人难以理解,甚至百勇之士也难以解开其中的秘密。诗人时刻担心其中的奥秘会在一瞬间被揭示,如风云变幻般迅速。如今他依然默默观察着这块石头,仿佛置身于浩瀚的大海之前。他坚定的心意如冰雪般纯洁,情感深厚。这块石头似乎代表着情感的坚定和承诺,就像金石之间的情谊,或者佩玉和戒指的珍贵。诗人表示要持守自己的信念,即使自身有所不足,也要坚守初心,以免辜负内心的坚定。
陈宓的诗:
相关诗词:
寄荣子雍三首 其二 (jì róng zǐ yōng sān shǒu qí èr)
苍苍老柏古南禅,嫋嫋修篁泮水湾。
此地笑谈惟我共,百年交友得君难。
已甘心向诗书老,会与身图云水闲。
年少功名须力致,看君朝佩日珊珊。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
鸣佩 (míng pèi)
鸣佩即朝天北阙,杖藜且徧水云山。
周爰所得知无限,更有新诗满箧还。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
佳人两章寄许东溪 其一 (jiā rén liǎng zhāng jì xǔ dōng xī qí yī)
衡之山,鬰苍苍。
我有佳人,在山之阳。
木难为佩兮云锦为裳,爱而不见兮我心忧伤。
安得为鵾鹏,凌风置君傍。
衡之山,鬰苍苍。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
追赋画江潭苑四首 一 (zhuī fù huà jiāng tán yuàn sì shǒu yī)
吴苑晓苍苍,宫衣水溅黄。
小鬟红粉薄,骑马佩珠长。
路指台城迥,罗薰袴褶香。
行云沾翠辇,今日似襄王。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
寄题抚州戴秀才息心亭 (jì tí fǔ zhōu dài xiù cái xī xīn tíng)
苍苍开幽林,峯岭日相对。
云归垂衣缨,泉落响环佩。
仕宦虽有负,耳目得以贷。
俯仰宇宙中,晏然维进退。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
游丹山 (yóu dān shān)
与客穷幽胜,同登白水山。
银涛翻月落,苍壁倚天寒。
采药穿云坞,围棋坐石坛。
因忘归路晚,纫佩得秋兰。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
湘妃怨 其一 (xiāng fēi yuàn qí yī)
委琼佩兮重渊,税鸾车兮深山。
望苍梧兮不极,与流水而潺湲。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
牵牛 (qiān niú)
一泓天水染铢衣,生怕红埃透日蜚。
急整离离苍玉佩,晓云光里渡河归。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
牵牛花 (qiān niú huā)
一泓天水染朱衣,生怕红埃透日飞。
急整离离苍玉佩,晓云光里渡河归。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。
观化十五首 其二 (guān huà shí wǔ shǒu qí èr)
生涯萧洒似吾庐,人在青山远近居。
泉响风摇苍玉佩,月高云插水晶梳。
仄仄仄仄平,仄仄○平仄。
平平平平仄,仄仄平○仄。
平平仄仄平,仄仄平平仄。
平平仄仄平,仄仄平仄仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平仄○仄○,仄仄平平仄。
平仄仄仄○,仄仄○平仄。
平平平仄平,仄平平平仄。
平○平仄平,仄○平平仄。
平平仄仄○,仄仄平平仄。