yào
药 🔈
有卉秘神仙,君臣有礼焉。
忻当苦口喻,不畏入肠偏。
扁鹊功成日,神农定品年。
丹成如可待,鸡犬自闻天。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
有卉祕神仙,君臣有禮焉。
忻當苦口喻,不畏入腸偏。
扁鵲功成日,神農定品年。
丹成如可待,雞犬自聞天。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
- 收藏
- 做笔记
宋之问的诗:
相关诗词:
颂古四十四首 其一七 (sòng gǔ sì shí sì shǒu qí yī qī)
病餐毒药访良医,医使元餐药治之。
病去药回滋味别,舌头具眼者方知。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
蓝溪期萧道士采药不至 (lán xī qī xiāo dào shì cǎi yào bù zhì)
春风生百药,几处术苗香。
人远花空落,溪深日复长。
病多知药性,老近忆仙方。
清节何由见,三山桂自芳。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
东斋杂书十二首 其一○ (dōng zhāi zá shū shí èr shǒu qí yī ○)
药与疾相当,何恙不能已。
良医善用药,疾去药亦止。
晨晡节饮食,劳佚时卧起。
藉臼米长生,耄期直易尔。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
遣病十首 一 (qiǎn bìng shí shǒu yī)
服药备江瘴,四年方一疠。
岂是药无功,伊予久留滞。
滞留人固薄,瘴久药难制。
去日良已甘,归途奈无际。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
杂咏下 药畹 (zá yǒng xià yào wǎn)
自笑桑榆景,犹贪草木滋。
烟霞成痼疾,良药岂能医。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。
赵昌芍药 (zhào chāng sháo yao)
风雨药栏西,残红落锦溪。
明窗时展卷,春色任提携。
仄仄仄平平,平平仄仄平。
平平仄仄平,仄仄仄平平。
仄仄平平仄,平平仄仄平。
平平平仄仄,平仄仄平平。