píng shū
评书 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 陈宓 (chén mì)

我非识字空有志,丱角已探翰墨场。
于今四十竟何益,聊取上代资平章。
率更清峭骨骼坚,云厌古柏微春阳。
虞君态度绝可爱,皎皎玉女乘鸾翔。
褚君妍姿媚人眼,晚岁亦复兀老苍。
薛君风味宁不好,未免籍湜屡仆僵。
太宗天性好儒翰,右军墨宝三千张。
君臣刻意事摹仿,往往一造夫子堂。
终然却视不可及,长松贞洁白玉刚。
以言其体莫减增,以言其健不屈强。
以言其肌不露骨,以言其媚中含霜。
仙人溷迹在尘世,欲自揜晦终遗光。
岂如今人作潇洒,曼肤平胁施罗裳。
安得刀圭换凡骨,飞上青天原此术。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

wǒ fēi shí zì kōng yǒu zhì , guàn jiǎo yǐ tàn hàn mò chǎng 。
yú jīn sì shí jìng hé yì , liáo qǔ shàng dài zī píng zhāng 。
lǜ gèng qīng qiào gǔ gé jiān , yún yàn gǔ bǎi wēi chūn yáng 。
yú jūn tài dù jué kě ài , jiǎo jiǎo yù nǚ chéng luán xiáng 。
chǔ jūn yán zī mèi rén yǎn , wǎn suì yì fù wù lǎo cāng 。
xuē jūn fēng wèi níng bù hǎo , wèi miǎn jí shí lǚ pú jiāng 。
tài zōng tiān xìng hǎo rú hàn , yòu jūn mò bǎo sān qiān zhāng 。
jūn chén kè yì shì mó fǎng , wǎng wǎng yī zào fū zǐ táng 。
zhōng rán què shì bù kě jí , cháng sōng zhēn jié bái yù gāng 。
yǐ yán qí tǐ mò jiǎn zēng , yǐ yán qí jiàn bù qū qiáng 。
yǐ yán qí jī bù lù gǔ , yǐ yán qí mèi zhōng hán shuāng 。
xiān rén hùn jì zài chén shì , yù zì yǎn huì zhōng yí guāng 。
qǐ rú jīn rén zuò xiāo sǎ , màn fū píng xié shī luó shang 。
ān dé dāo guī huàn fán gǔ , fēi shàng qīng tiān yuán cǐ shù 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

我非识字空有志,丱角已探翰墨场。
于今四十竟何益,聊取上代资平章。
率更清峭骨骼坚,云厌古柏微春阳。
虞君态度绝可爱,皎皎玉女乘鸾翔。
褚君妍姿媚人眼,晚岁亦复兀老苍。
薛君风味宁不好,未免籍湜屡仆僵。
太宗天性好儒翰,右军墨宝三千张。
君臣刻意事摹仿,往往一造夫子堂。
终然却视不可及,长松贞洁白玉刚。
以言其体莫减增,以言其健不屈强。
以言其肌不露骨,以言其媚中含霜。
仙人溷迹在尘世,欲自揜晦终遗光。
岂如今人作潇洒,曼肤平胁施罗裳。
安得刀圭换凡骨,飞上青天原此术。
这首诗歌描写了不同人物的特点和情况,以及对上代文化的借鉴。诗人以清新的笔调赞美了虞君、褚君和太宗,同时也指出了他们各自的不足之处。最后,诗人以仙人的形象表达了对追求卓越和永恒的愿望,与如今的潇洒风采进行了对比,并展望了飞升的愿景。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者陈宓介绍:🔈

陈宓(一一七一~一二三○),字师复,学者称复斋先生,莆田(今属福建)人。俊卿子。少及登朱熹之门,长从黄干学。以父荫入仕。宁宗庆元三年(一一九七),调监南安盐税(本集《丁巳选调》)。历主管南外睦宗院,再主管西外。嘉定三年(一二一○),知安溪县(明嘉靖《安溪县志》卷六)。七年,入监进奏院,迁军器监簿。九年,因建言忤史弥远,出知南康军。任满,改知南剑州,创延平书院。十七年,命知漳州,闻宁宗卒,乞致仕。理宗宝庆二年(一二二六),起提点广东刑狱,未上,主管崇禧观。绍定三年卒,年六十。追赠直龙图阁。有《复斋先生龙图陈公文集》二十三卷等。事见清乾隆《福建通志》卷四四,《宋史》卷四○八有传。 陈宓诗,以清抄《... 查看更多>>

陈宓的诗:

  • 庐山歌

    庐山清哉谁与俦兮,崭岩峭直跨番昜彭蠡...

  • 西湖歌

    夫君之游兮,嫣荷为之笑迎。夫君之归兮...

  • 读史偶题

    长孺濮阳人,十世士於卫。矫制发仓廪,...

  • 偶题 其一

    周党不受禄,严光不为公。皆当建武圣,...

  • 偶题 其二

    向长不愿富,折像患不贫。奇祸伏所慕,...

  • 读史

    巧哉吕相国,千金买名姬。设计售子楚,...

  • 读史

    子房真男子,五世相韩国。父死未及仕,...

  • 怀古 其一

    不忧不愠顔氏子,载色载笑陶渊明。万顷...

  • 怀古 其二

    羲之誓墓终不仕,幼舆挑女因折齿。清高...

  • 偶题

    窦姬欲赵误至代,昭君色妍还作丑。信知...

  • 陈宓诗全集>>

相关诗词:

郭评事 (guō píng shì)

朝代:宋    作者: 许棐

廷评满腹贮阳春,笔下从来活几人。
厅小似分幽寺住,俸轻如在旧山贫。
堆书教子犹疑少,倒屣迎宾不厌频。
欲效林宗巾角垫,自嫌双鬓有红尘。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

评诗 (píng shī)

朝代:宋    作者: 史弥宁

筹量节物细评诗,诗要天然莫强为。
蛩韵酸寒东野句,鶑吟富贵小山词。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

用评字韵和答府教授十二弟 (yòng píng zì yùn hé dá fǔ jiào shòu shí èr dì)

朝代:宋    作者: 晁补之

君诗飘举似鸿惊,书入扬州子弟评。
圣世由来升俊造,少年已自得声名。
六经正可三冬足,万里聊堪一日行。
更约弥敦同姓乐,能来触咏畅幽情。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

题吴傅朋游丝书 (tí wú fù péng yóu sī shū)

朝代:宋    作者:

先生着名节,百世追延陵。
我评先生贤,不以能书称。
功成磨苍崖,盛德颂日昇。
勿书凌云榜,华颠踏高层。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

古文观止 祭奠 赞颂 写人

题得鱼集史评 (tí dé yú jí shǐ píng)

朝代:宋    作者: 文天祥

男儿生作事,豪杰死留名。
天运常相禅,江流自不平。
百年多险梦,千古有闲评。
诸父渊源在,吾犹及老成。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

代书寄次翁 (dài shū jì cì wēng)

朝代:宋    作者: 徐积

病叟虽迂阔,交情自不疏。
喜逢归去客,为谢寄来书。
入幕评文後,临川视事余。
携壶吟两柳,还梦野人居。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

闻董评事疾因以书赠 (wén dǒng píng shì jí yīn yǐ shū zèng)

朝代:唐    作者: 刘禹锡

繁露传家学,青莲译梵书。
火风乖四大,文字废三余。
欹枕昼眠静,折巾秋鬓疎。
武皇思视草,谁许茂陵居。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

寄王樵 (jì wáng qiáo)

朝代:宋    作者: 李冠

霜台御史新为郡,棘手廷评继下车。
首谒梓桐王处士,教风从此重诗书。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

答黄芳洲 (dá huáng fāng zhōu)

朝代:宋    作者: 张至龙

抱膝书楼望太清,一生心事月同明。
因过隣寺分茶供,闲取高僧史传评。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。

动物

题直舍壁 (tí zhí shè bì)

朝代:宋    作者: 陆游

文书那得废哦诗,羞作群儿了事痴。
付与後人评此老,一丘一壑过元规。

仄平仄仄○仄仄,仄仄仄平仄仄平。
平平仄仄仄平仄,平仄仄仄平平平。
仄○平仄仄仄平,平仄仄仄平平平。
平平仄仄仄仄仄,仄仄仄仄○平平。
仄平平平仄平仄,仄仄仄仄仄仄○。
仄平平仄平仄仄,仄仄仄仄仄仄平。
仄平平仄仄平仄,仄平仄仄○平○。
平平仄仄仄平仄,仄仄仄仄平仄平。
平平仄仄仄仄仄,○平平仄仄仄平。
仄平○仄仄仄平,仄平○仄仄仄仄。
仄平○平仄仄仄,仄平○仄○平平。
平平○仄仄平仄,仄仄仄仄平○平。
仄○平平仄平仄,仄平平仄仄平平。
平仄平平仄平仄,平仄平平平仄仄。