hé jìn zhāi xiōng yùn
和晋斋兄韵 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 袁甫 (yuán fǔ)

斟酌元气,斗为帝车。
四时迭运,其信也且。
天道不言,莫非教欤。
日之升矣,云翳扫除。
本无体质,湛然太虚。
历山舜耕,雷泽舜渔。
天德首出,兹焉权舆。
晋斋作诗,诲语勤劬。
我处山樊,饮水饭蔬。
一雨苏旱,民气欢如。
东邻杀牛,西邻刲猪。
市贾不售,始到吾庐。
买来烹之,每食无余。
凉哉枕簟,凄其葛綀。
忽念世涂,滔滔沦胥。
自昔兴亡,具载诗书。
蛊弊极矣,谁与爬梳。
已而谛思,惊饵如鱼。
谁谓王门,可轻曳裾。
观诗末章,荷兄警予。
老冉冉至,虚度望舒。
学贵密察,勿事恢疏。
一念微差,恶草必锄。
真刚大勇,那可踌躇。
未济濡尾,既济濡袽。
元自昭晰,无惑可祛。
拜兄忠告,其敢忘诸。
且此养疴,谁毁谁誉。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

zhēn zhuó yuán qì , dòu wèi dì chē 。
sì shí dié yùn , qí xìn yě qiě 。
tiān dào bù yán , mò fēi jiào yú 。
rì zhī shēng yǐ , yún yì sǎo chú 。
běn wú tǐ zhì , zhàn rán tài xū 。
lì shān shùn gēng , léi zé shùn yú 。
tiān dé shǒu chū , zī yān quán yú 。
jìn zhāi zuò shī , huì yǔ qín qú 。
wǒ chù shān fán , yǐn shuǐ fàn shū 。
yī yǔ sū hàn , mín qì huān rú 。
dōng lín shā niú , xī lín kuī zhū 。
shì jiǎ bù shòu , shǐ dào wú lú 。
mǎi lái pēng zhī , měi shí wú yú 。
liáng zāi zhěn diàn , qī qí gě shū 。
hū niàn shì tú , tāo tāo lún xū 。
zì xī xīng wáng , jù zǎi shī shū 。
gǔ bì jí yǐ , shuí yǔ pá shū 。
yǐ ér dì sī , jīng ěr rú yú 。
shuí wèi wáng mén , kě qīng yè jū 。
guān shī mò zhāng , hé xiōng jǐng yǔ 。
lǎo rǎn rǎn zhì , xū dù wàng shū 。
xué guì mì chá , wù shì huī shū 。
yī niàn wēi chà , è cǎo bì chú 。
zhēn gāng dà yǒng , nà kě chóu chú 。
wèi jì rú wěi , jì jì rú rú 。
yuán zì zhāo xī , wú huò kě qū 。
bài xiōng zhōng gào , qí gǎn wàng zhū 。
qiě cǐ yǎng kē , shuí huǐ shuí yù 。

和晉齋兄韻

—— 袁甫

斟酌元氣,斗爲帝車。
四時迭運,其信也且。
天道不言,莫非教歟。
日之升矣,雲翳掃除。
本無體質,湛然太虛。
歷山舜耕,雷澤舜漁。
天德首出,茲焉權輿。
晉齋作詩,誨語勤劬。
我處山樊,飲水飯蔬。
一雨蘇旱,民氣歡如。
東鄰殺牛,西鄰刲豬。
市賈不售,始到吾廬。
買來烹之,每食無餘。
凉哉枕簟,凄其葛綀。
忽念世塗,滔滔淪胥。
自昔興亡,具載詩書。
蠱弊極矣,誰與爬梳。
已而諦思,驚餌如魚。
誰謂王門,可輕曳裾。
觀詩末章,荷兄警予。
老冉冉至,虛度望舒。
學貴密察,勿事恢疏。
一念微差,惡草必鋤。
真剛大勇,那可躊躇。
未濟濡尾,既濟濡袽。
元自昭晰,無惑可祛。
拜兄忠告,其敢忘諸。
且此養疴,誰毀誰譽。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

zhēn zhuó yuán qì , dòu wèi dì chē 。
sì shí dié yùn , qí xìn yě qiě 。
tiān dào bù yán , mò fēi jiào yú 。
rì zhī shēng yǐ , yún yì sǎo chú 。
běn wú tǐ zhì , zhàn rán tài xū 。
lì shān shùn gēng , léi zé shùn yú 。
tiān dé shǒu chū , zī yān quán yú 。
jìn zhāi zuò shī , huì yǔ qín qú 。
wǒ chù shān fán , yǐn shuǐ fàn shū 。
yī yǔ sū hàn , mín qì huān rú 。
dōng lín shā niú , xī lín kuī zhū 。
shì jiǎ bù shòu , shǐ dào wú lú 。
mǎi lái pēng zhī , měi shí wú yú 。
liáng zāi zhěn diàn , qī qí gě shū 。
hū niàn shì tú , tāo tāo lún xū 。
zì xī xīng wáng , jù zǎi shī shū 。
gǔ bì jí yǐ , shuí yǔ pá shū 。
yǐ ér dì sī , jīng ěr rú yú 。
shuí wèi wáng mén , kě qīng yè jū 。
guān shī mò zhāng , hé xiōng jǐng yǔ 。
lǎo rǎn rǎn zhì , xū dù wàng shū 。
xué guì mì chá , wù shì huī shū 。
yī niàn wēi chà , è cǎo bì chú 。
zhēn gāng dà yǒng , nà kě chóu chú 。
wèi jì rú wěi , jì jì rú rú 。
yuán zì zhāo xī , wú huò kě qū 。
bài xiōng zhōng gào , qí gǎn wàng zhū 。
qiě cǐ yǎng kē , shuí huǐ shuí yù 。

繁体原文 收起原文 韵律对照 收起韵律 注音对照 收起注音
  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

斟酌精气,较量为帝的车驾。
四时不断地运转,这是可信的啊。
天道无言,莫非是在教导吗。
太阳升起,云雾消散。
本无形质,空灵虚无。
舜耕历山,舜渔雷泽。
天德首先显现,权舆在此。
晋斋作诗,教导勤勉。
我居山樊,饮水吃蔬菜。
一场雨治愈旱灾,人们心情如此欢畅。
东邻杀牛,西邻切猪。
市贾们不卖,开始来到我的家。
买来烹煮,每次吃得一点剩余都没有。
凉风吹过枕席,寒凄的葛席。
突然想起世间疾苦,汹涌澎湃不断涌现。
自古兴衰,都载于诗书之中。
蛊害问题极其严重,谁能解救呢。
此后认真思考,惊觉自己像鱼一样上钩。
谁说王门轻易可轻撇开长袍呢。
看着诗的结尾,怀念兄长的警告。
年岁渐长,虚度时光。
学习重视仔细观察,不要放纵放松。
一念稍有偏差,恶草必然要除掉。
真正的坚强大勇,岂会犹豫不决。
未完成时浸湿尾巴,完成时浸湿裳衣。
本源本来明了,没有疑惑需要消除。
向兄长虔诚致谢,哪敢忘记诸多教诲。
同时要养护疾病,谁能毁谁能誉扬。

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者袁甫介绍:🔈

袁甫,字广微,鄞县(今浙江宁波)人。燮子。曾从杨简学。宁宗嘉定七年(一二一四)进士,授签书建康军节度判官。十年,召爲秘书省正字,十二年,出通判湖州。十四年除秘书郎,十六年,出知徽州(《南宋馆阁续录》卷八、九),历知衢州。理宗绍定中召爲将作监,六年(一二三三),兼国史院编修官、实录院检讨官。同年,出提举江南东路常平兼提点刑狱。端平元年(一二三四)理宗亲政,知建宁府兼福建路转运判官。以秘书少监召,累迁起居郎兼中书舍人。嘉熙元年(一二三七)除中书舍人,权吏部侍郎。官至权兵部尚书,暂兼吏部尚书,卒年六十七(明弘治《徽州府志》卷四),谥正肃。有文集,久佚,清四库馆臣据《永乐大典》辑爲《蒙斋集》二十卷,其... 查看更多>>

袁甫的诗:

相关诗词:

和晋斋兄韵三首 其三 (hé jìn zhāi xiōng yùn sān shǒu qí sān)

朝代:宋    作者: 袁甫

家塾提纲属晋斋,絜斋气脉远乎哉。
何时升讲开聋聩,衿佩跄跄济济来。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

和晋斋兄韵三首 其二 (hé jìn zhāi xiōng yùn sān shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 袁甫

不羡勳名逐日新,课孙种绩及青春。
试将圆镜当空照,始识庐山面目真。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

和晋斋兄韵三首 其一 (hé jìn zhāi xiōng yùn sān shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 袁甫

不爱金章紫绶纡,欣然玉局自安居。
近来作计谁云拙,六六之年创一庐。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

段县尉以兄约斋二诗求和因次韵 (duàn xiàn wèi yǐ xiōng yuē zhāi èr shī qiú hé yīn cì yùn)

朝代:宋    作者: 陈着

兄弟谁无仕宦情,约斋好处最分明。
自缘友□勤相逊,可是诗怀要独清。
道义终身为日用,功名外物等云轻。
闭门见说都无事,教子诗书是治生。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

止斋和七五兄次渊明止酒诗韵 (zhǐ zhāi hé qī wǔ xiōng cì yuān míng zhǐ jiǔ shī yùn)

朝代:宋    作者: 薛季宣

知止良独艰,吾兄独安止。
不止郊园外,只止尘埃里。
修为止至善,孝爱止为子。
眷言兄止之,得止以为喜。
至止内泓澄,非心止弗起。
止静有余欢,止中得妙理。
勿谓止为难,止躬徒正己。
止乎吾未见,致知知止矣。
兄乎止孰似,兄止无端涘。
艮止视兼山,止斯千万祀。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

次韵张晋彦书事 (cì yùn zhāng jìn yàn shū shì)

朝代:宋    作者: 韩元吉

举世诸兄事孔方,平生学易问归藏。
渐欣过客知吾懒,未怪小儿如我长。
鹤怨猿惊成底事,乌踆兔蹶自奔忙。
便须耳热追行乐,更拟心斋得坐忘。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

动物

次韵相兄舫斋诗二首 其二 (cì yùn xiāng xiōng fǎng zhāi shī èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 洪遵

浮家泛宅古无多,只有高人张志和。
心似虚舟元不系,泊然聊与世同波。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

不欺斋 (bù qī zhāi)

朝代:宋    作者: 周文璞

陈兄榜名不欺斋,不欺本自诚中来。
晚周洙泗汉伊雒,中间此道寒如灰。
不欺斋中一尊酒,兄乎此意差耐久。
真情往往到僮仆,何况亲知与朋友。
君不见汤脱胡桃一语失,此是迂翁年少日,陈兄再拜吾事毕。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

和同年张唐英怀弟晋英韵二首 其一 (hé tóng nián zhāng táng yīng huái dì jìn yīng yùn èr shǒu qí yī)

朝代:宋    作者: 袁说友

旧学知何补,丹心早已平。
过从欣故侣,慨慕熟英声。
笑洽愁肠释,诗来俗眼清。
君家好兄弟,何愧洛中程。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。

奉送从兄宰晋陵 (fèng sòng cóng xiōng zǎi jìn líng)

朝代:唐    作者: 韦应物

东郊暮草歇,千里夏云生。
立马愁将夕,看山独送行。
依微吴苑树,迢递晋陵城。
慰此断行别,邑人多颂声。

平仄平仄,仄平仄平。
仄平仄仄,○仄仄○。
平仄仄平,仄平○仄。
仄平平仄,平仄仄○。
仄平仄仄,仄平仄平。
仄平仄平,平仄仄平。
平仄仄仄,平平平平。
仄平仄平,仄仄平平。
仄仄平平,仄仄仄平。
仄仄平仄,平仄平○。
平平仄平,平平平平。
仄仄仄仄,仄仄平平。
仄平平平,仄仄平平。
平平仄仄,平○仄平。
仄仄仄平,平平平平。
仄仄○平,仄仄平平。
仄仄仄仄,平仄平平。
仄平仄○,平仄○平。
平仄○平,仄○仄平。
○平仄平,○平仄仄。
仄仄仄仄,平仄仄平。
仄仄仄仄,仄仄平○。
仄仄平平,仄仄仄平。
平平仄仄,仄仄平○。
仄仄平仄,仄仄平平。
平仄○仄,平仄仄平。
仄平平仄,○仄仄平。
○仄仄平,平仄平仄。