bié yí chūn kē zǎi
别宜春柯宰 🔈

朝代:宋 (sòng)    作者: 彭龟年 (péng guī nián)

秋风掠梧桐,岁月去如掷。
功名趁强健,君子有行役。
朝家政急贤,黼座不满席。
巍巍庙堂望,留客良独惜。
谁为君兰言,亦有子公力。
居然怀墨绶,懽喜动顔色。
宰邑世情难,指作富贵厄。
公尝为我言,百里岂摈斥。
虽无槐鼎贵,均是代天职。
人方事趣办,声誉已赫赫。
公独安其常,容与不可迫。
静观物议定,岂止较寻尺。
愿公充此心,寿此一世脉。
行行见天子,清问下文石。
区区尝试语,要不若亲历。
公看江南贫,此岂州县责。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

qiū fēng lüè wú tóng , suì yuè qù rú zhì 。
gōng míng chèn qiáng jiàn , jūn zǐ yǒu xíng yì 。
cháo jiā zhèng jí xián , fǔ zuò bù mǎn xí 。
wēi wēi miào táng wàng , liú kè liáng dú xī 。
shuí wèi jūn lán yán , yì yǒu zǐ gōng lì 。
jū rán huái mò shòu , huān xǐ dòng yán sè 。
zǎi yì shì qíng nán , zhǐ zuò fù guì è 。
gōng cháng wèi wǒ yán , bǎi lǐ qǐ bìn chì 。
suī wú huái dǐng guì , jūn shì dài tiān zhí 。
rén fāng shì qù bàn , shēng yù yǐ hè hè 。
gōng dú ān qí cháng , róng yǔ bù kě pò 。
jìng guān wù yì dìng , qǐ zhǐ jiào xún chǐ 。
yuàn gōng chōng cǐ xīn , shòu cǐ yī shì mài 。
xíng xíng jiàn tiān zǐ , qīng wèn xià wén shí 。
qū qū cháng shì yǔ , yào bù ruò qīn lì 。
gōng kàn jiāng nán pín , cǐ qǐ zhōu xiàn zé 。

  • 收藏
  • 笔记
  • 收藏
  • 做笔记
🐒
译文上移👆 复位🐬 附到原文右边💸 译文下移👇
🔈

译文:

秋风吹过梧桐树,岁月逝去如同扔掉的东西。功名利禄在强壮时趁势而得,君子则要有担当行军出征的精神。朝廷急需贤才治理国家,黼(fǔ)座却坐不满席位。巍巍庙堂之上眺望,留下来的客人不禁心生惋惜。
谁能像子公一样为君主进谏言,同样有卓越的才干。居然怀揣墨绶(古代文人的象征),欢喜之情溢于面容。掌管城邑的世俗之情难以言表,指挥着富贵的命运如同陷入困境。你曾经对我说过,百里之地岂能排斥你。虽然没有获得槐鼎这样的高位,但同样在担负着代天巡狩的职责。
人生在世,事务繁忙,声誉已经很显赫。而你独自安然处之,容不可被迫。静静观察物事的定规,远远超越了寻常人的水平。愿你充实心灵,长命百岁。行走之间拜见天子,亲切询问文石(指刻有文字的石碑)。虽然我只是区区尝试用言语表达,但愿不辜负亲历一般的体验。
你看看江南贫苦的百姓,这难道不是州县的责任所在吗?

注:翻译、赏析非标准答案,仅用作辅助理解。

本文作者彭龟年介绍:🔈

彭龟年(一一四二~一二○六),字子寿,临江军清江(今江西樟树西南)人。孝宗乾道五年(一一六九)进士,授袁州宜春尉,调吉州安福丞。请祠养亲,与张栻、朱熹游,学益进。光宗即位,召除太学博士。绍熙二年(一一九一),迁国子监丞,爲御史台主簿,四年,改司农寺丞,进秘书郎兼嘉王府直讲。除起居舍人。宁宗即位,迁中书舍人,除侍讲,迁吏部侍郎兼侍读。以上疏劾韩侂胄,出知江陵府兼湖北安抚使。庆元二年(一一九六),落职奉祠,五年,以赵汝愚党追三官勒停(《宋会要辑稿》职官七四之五)。嘉泰三年(一二○三)起知赣州,以疾辞。开禧二年卒,年六十五,谥忠肃。有《止堂集》四十七卷(《宋史·艺文志》),已佚。清四库馆臣据《永乐大... 查看更多>>

彭龟年的诗:

相关诗词:

咏史诗 柯亭 (yǒng shǐ shī kē tíng)

朝代:唐    作者: 胡曾

一宿柯亭月满天,笛亡人没事空传。
中郎在世无甄别,争得名垂尔许年。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

石棊局献时宰 (shí qí jú xiàn shí zǎi)

朝代:唐    作者: 李中

得从岳叟诚堪重,却献臯夔事更宜。
公退啓枰书院静,日斜收子竹阴移。
适情岂待樵柯烂,罢局还应屐齿隳。
预想幽窗风雨夜,一灯闲照覆图时。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

松御座 (sōng yù zuò)

朝代:宋    作者: 释居简

偃盖交柯坐亦宜,春风翠辇憇逶迤。
大夫寂寞山阴道,不见西湖鼎盛时。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

雪留董景扬 (xuě liú dǒng jǐng yáng)

朝代:宋    作者: 洪咨夔

一色凝云合大和,定知宜瑞不宜多。
饥餐乌昧世皆是,饱进羊羔人几何。
抢地折腰纷岸筱,撑天强项独庭柯。
留君待放晴光出,同步春风十二窝。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

忆东园 (yì dōng yuán)

朝代:宋    作者: 胡宿

越鸟恋南柯,春来怨别多。
冷风如可御,争奈简书何。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

依韵和文鉴师赠别 (yī yùn hé wén jiàn shī zèng bié)

朝代:宋    作者: 梅尧臣

来见寒沙鸟,长随上下波。
乃知游宦迹,不似施松萝。
子语马喻马,吾吟柯伐柯。
清江挂帆去,奈忆故山何。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

长安别 (cháng ān bié)

朝代:唐    作者: 王建

长安清明好时节,只宜相送不宜别。
恶心牀上铜片明,照见离人白头发。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

次韵常之用前人韵赋梅花十绝 其八 (cì yùn cháng zhī yòng qián rén yùn fù méi huā shí jué qí bā)

朝代:宋    作者: 许及之

浮玉飘香别绪多,缓流溪水浸铜柯。
先春有意春无意,春奈千红百紫何。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

望汉阳柳色寄王宰 (wàng hàn yáng liǔ sè jì wáng zǎi)

朝代:唐    作者: 李白

汉阳江上柳,望客引东枝。
树树花如雪,纷纷乱若丝。
春风传我意,草木别前知。
寄谢弦歌宰,西来定未迟。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。

谢宜春宰黄时举惠冬笋二首 其二 (xiè yí chūn zǎi huáng shí jǔ huì dōng sǔn èr shǒu qí èr)

朝代:宋    作者: 曾几

竹底春从雪底归,烦君抱送玉婴儿。
白头无复迎船喜,只供江鱼作许悲。

平平仄平平,仄仄仄○仄。
平平仄平仄,平仄仄○仄。
平平仄仄平,仄仄仄仄仄。
平平仄平仄,○仄平仄仄。
平平平平平,仄仄仄平仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
仄仄仄平○,仄仄仄仄仄。
平平平仄平,仄仄仄仄仄。
平平平仄仄,平仄仄平仄。
平平仄仄仄,平仄仄仄仄。
平仄平○平,平仄仄仄仄。
仄○仄仄仄,仄仄仄平仄。
仄平平仄平,仄仄仄仄仄。
○○仄平仄,平仄仄平仄。
平平平仄仄,仄仄仄○仄。
平○平平平,仄仄平○仄。