冷[lěng] 副[fù] 端[duān] 与[yǔ] 诸[zhū] 人[rén] 九[jiǔ] 日[rì] 登[dēng] 高[gāo] 有[yǒu] 诗[shī] 次[cì] 韵[yùn] 其[qí] 一[yī]
朝代:宋
[sòng]
作者: 孙应时 [sūn yìng shí]
日[rì] 薄[báo] 天[tiān] 清[qīng] 山[shān] 翠[cuì] 浓[nóng] ,
西[xī] 来[lái] 万[wàn] 里[lǐ] 有[yǒu] 清[qīng] 风[fēng] 。
十[shí] 分[fēn] 秋[qiū] 色[sè] 嚣[áo] 尘[chén] 外[wài] ,
千[qiān] 古[gǔ] 佳[jiā] 辰[chén] 感[gǎn] 慨[kǎi] 中[zhōng] 。
云[yún] 隠[yǐn] 蜃[shèn] 楼[lóu] 东[dōng] 海[hǎi] 碧[bì] ,
江[jiāng] 涵[hán] 雁[yàn] 字[zì] 夕[xī] 阳[yáng] 红[hóng] 。
诗[shī] 翁[wēng] 不[bù] 负[fù] 登[dēng] 高[gāo] 兴[xìng] ,
消[xiāo] 得[dé] 觥[gōng] 船[chuán] 一[yī] 棹[zhào] 空[kōng] 。